fatmaates.bsky.social
@fatmaates.bsky.social
Öğretmen, anne olmaya kafa yoran, kendi halinde yolcu, okumak yaşam tarzı, edebiyat, psikoloji ilgi alanları.
Başınız sağ olsun. Üzüldüm.
December 19, 2025 at 2:45 PM
Kendi irademiz dışında bize dayatılan her şeyde olduğu gibi ev işinde de sizin deyiminizle "olma" halimizden uzaklaşıp mutsuz oluyoruz. Bir de bu mutsuzluk "yapma" zorunluluğu haline gelince öncelikle biz rahatsız oluyoruz sonrasında en yakınımızdakilere mutlu bir ruh hali yayamıyoruz.
December 6, 2025 at 2:30 PM
Kesinlikle katılıyorum. O kadar ayrıntılı ve açık anlatıyorsunuz ki durumu. İnsan olmanın gerçeği bu. Ebeveynler böyle şeyler hissedebiliyor. Önemli olan bununla yüzleşip çocuklarımıza doğal akışı yakalayarak yeterince iyi ebeveynler olabilmek. Yıllardır bu uğraşı içinde olduğunuzu görüyoruz.
December 4, 2025 at 5:34 PM
Teşekkür ederim. Cem Mumcu ile sohbetinizi dinledim. Çok güzeldi. Enerjinizi çok sevdim. Ağzınıza sağlık.
November 30, 2025 at 6:26 PM
Ve ne düşündürücüdür Nihan Hanım döngü çözüme odaklanmadan, çok sorunlu bölgeden başka yerlere kaydırılmaya çalışılır çevremizdekiler tarafından. İçimizdeki sorun da müdahale edilmedikçe büyür, kemikleşir içinden çıkılmaz bir girdaba düşürür bizi. Bu algı şükür kavramına yaklaştırılır genellikle.
November 30, 2025 at 4:25 PM
Nihan Hanım ben bu cümleyi çok sevdim. Vecize niteliğinde. Dilerim güçlü olduğunu zannedip bunu tahrip ederek gösteren üstüne üstlük yararlı oluyorum sanıp kullanan insanlara tavırlarını kendi içlerinde sorgulatır.Tam bir iç muhasebeye işaret ediyor kelimeleriniz.
November 29, 2025 at 9:07 PM
Nihan Hanım bu sözleriniz bana travmatik bir anımı hatırlattı. Büyük kızım dokuz aylıktı. İstanbul'dan dönüyorduk uçakla. İnanır mısınız bir saati geçkin ağladı uçakta. O ruh halim ve tedirginliğimi anlatamam. O kadar sıkılmıştım ki kızımla ilgilensem de susturamamştım.
November 27, 2025 at 7:14 PM
Anladım. İnşallah o zaman ben de gelebilirim belki.
November 17, 2025 at 4:57 PM
Siz mi vazgeçtiniz? Ben gelemeyecektim ama okurlarınız için büyük kayıp. İnşallah ilerleyen günlerde güzel bir çözüm bulunur.
November 17, 2025 at 4:29 PM
Ben artık bu tür insanlarla iletişim kurmuyorum. Kursam da fark edince geriye çekiliyorum. O kadar çok ki etrafımızda. Bu insanlar kördöğüşü yapmayı alışkanlık haline getiriyorlar hayatlarında. Sizi de oluşturduk ları kaosa çekmeye çalışıyorlar.
November 13, 2025 at 4:43 PM
Ben de sizi ilk romancı kimliğinizle tanıdığım için o tarafınızı biraz daha öne koyarım. Kurgunun insan zihnini dönüştürücü, açıcı, sorgulayıcı yönlerini romanlarınızda ortaya koyuşunuzu çok severim.
November 13, 2025 at 12:34 PM
Ben alıştığım şekilleri doğru bulma eğlimindeyim.Bence de "ı" sız doğru. Ama ara ara TDK bu yazımları güncelliyor. Biz de hangisi doğru yetişemiyoruz. İki sene önce "unvan" öğrettik şimdi "ünvan" yazılacak diyoruz. İmla- da birlik yok. Bu durum hepimizi zora sokuyor.
November 8, 2025 at 6:11 PM
Kesinlikle. Hele de bizim toplumumuzda bu adaletsizlik çok yaygın. Kadınların aleyhine işleyen bir anlayış sürmekte.Ne acıdır ki kadınların haklarını almaları ve talep etmeleri zorbalık görmelerine sebep olabiliyor.
November 3, 2025 at 7:29 PM
Kızımda ebeveynlik çok zordu. Zaten bu zorluktan sonra kafa yorup öğrenmeye, okumaya ve esnemeye başladım. Bundan sonra kendimi önce çözümledim, fark ettim. Ebeveynlik gönüllü olmadan sürdürülemeyen bir yaşam tarzı. Keskin değişmez doğrularınız yok aslında. Yoksa hayat bir kör döğüş olabiliyor.
October 31, 2025 at 3:15 AM
İkizlere bakış tarzı toplumda tam da belirttiğiniz gibi. İkizleri büyütürken herkes kendi zaviyesinden eleştirdi beni. Çocukların yapısına göre bir bakışla sürdürmeye çalıştım ebeveynliğimi. Halin içinde mükemmellikten çok yeterince iyi olmaya çalışarak. Şimdi de konuşarak sürdürüyoruz ilişkimizi.
October 31, 2025 at 3:07 AM
Çocuk yetiştirme dinamiğinin toplumumuzdaki gelenekselleşmiş algısı onun fiziki ihtiyaçlarının yeme, içme, güvenlik gibi bakımlarının mükemmel eksiksiz yapılması üzerine kurulu. Ne güzel söylediniz bu bakımı eksiksiz verdiğini düşünen birçok insan bu gidişata sevgi katamayınca katamayınca durum kötü
October 24, 2025 at 5:41 PM
Çok sevindim kitap haberinize.Merakla bekleyeceğim. 😊
October 23, 2025 at 7:23 PM
Ne güzel söylem bu! Nihan Hanım çocuklarımı büyütürken bebekliklerinde özellikle Winnicott'un bu söylemini hücrelerime kadar hissettim. Çocuklarıma çok zor sahib oldum. Bunun için olduğunu düşünenler oldu ama ebeveynliğin gönülden üstlenilen bir yaşam tarzı olduğunu düşünüyorum. Sevgiyle var etmek.
October 23, 2025 at 7:00 PM
Bir ömrü öyle geçiren anne ve anneanneler var. Vaz geç! dediğiniz anda alt üst oluyorlar ve birden bütün kızgınlık oklarını size nişan alabiliyorlar. Nihan Hanım bu yaklaşım tarzından vazgeçmeleri çok zor. Ben bu tür insanlar arasında büyüdüm. Çok ümitsizim.
October 23, 2025 at 4:52 PM
Düşünün kaç insanın zihnine sizin sayenizde konuk olacak dostunuz. Bir dosta verilebilecek en güzel hediye bu.
October 18, 2025 at 5:57 PM
Nihan Hanım içinizden gelen bir şey bu. İçinize doğmuşsa ve yaşanmışlığa da dayanıyorsa o sesi dinlemekten doğal bir şey olamaz. Kitap bitip geriye döndüğünüzde bu paragraf değer verdiğiniz bir insana olan duygularınızı da bence o paragrafta kalıcı kılacak.
October 18, 2025 at 5:47 PM
Ne güzel. Keşke İstanbul’da olabilsem. Yüz yüze sizinle görüşmeyi çok isterim.
October 17, 2025 at 5:42 PM
Bunun için Nihan Hanım çocuklarımla dediğiniz zamanları çok dolu geçirdim, geçiriyorum. Kızım şimdi yanımda yok. İçimde çocukluğuna dair, kendimle ilgili büyük pişmanlıklar yok. Zaman çok hızlı öğütüyor hepimizi. Bizden çocuklarımıza en değerli miras geçirdiğimiz ruh halleri.
October 17, 2025 at 5:40 PM
Nihan Hanım bu tür yaklaşımlar genelde objektif bakamamaktan ve kutsalı zedelemek korkusundan kaynaklanıyor zannımca. Toplumumuzda bu bakış en kolay yol olmuş durumda. Değişebimek kabul gibi bir devrim ister. Kabul yeniden inşa ve eylem içerir. Bu çok zor bir döngü. Herkesin yapacağı bir iş değil.
October 15, 2025 at 1:01 PM
Kullanmanız benim için problem oluşturmaz. 😊
October 14, 2025 at 5:33 PM