ببین منم اولش این ترس رو داشتم، ولی حقیقتش اینه که وقتی خدای نکرده خدای نکرده موقعیتش پیش بیاد، آدم اول یه خورده وحشت می‌کنه ولی بعد گلیمش رو از آب می‌کشه بیرون و قضیه رو هندل می‌کنه. همه ما واقعا قوی‌تر از اون چیزی هستیم که فکر میکنیم. اتفاقا همین تنهایی بیشتر اونو نشون میده

آخه از اون طرف منیجرم اجازه نمی‌ده از یه شهر دیگه ریموت کار کنم باید دو روز در هفته آفیس باشم حتما

نه هنوز به اون مرحله نرسیدیم :))) فی‌الواقع خانواده اینقدر سنگ میندازن که نمی‌دونم کی بشه برسیم :))

🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂
منم با خودم خیلی نامهربانم، نامهربانتر بودم. میگم که آدم نباید با خودش نامهربان باشه اینقدر 😢

که البته یه وقتایی میگه خب ما که کار سخت نمیدیم بهت پیش ما استراحت می‌کنی دیگه... که باید بگم خانواده در هر شرایطی از من انرژی میگیره. اینقدر که باید ملق بزنم که ماما ناراحت نشه، خودم نباشم، همش فیلم ایرانی و هندی ببینیم و همه هندی ها رو من ترجمه کنم. تهش هم مامان ناراحت میشه اگه یه ذره بی‌رغبتی ببینه

بعد داداشم میگه چرا با ما میگردی همش خسته ای همش اخمویی همش بی رمقی. بابا جان اجازه نمیدین من باتری م رو شارژ کنم. عین یه گوشی شدم که میزنن به شارژ تا ۱۰-۲۰ درصد شارژ شد جدا میکنن دوباره باهاش بازی میکنن و این چرخه ادامه دارد.

اینکه تایم آف من از خونواده وقتی که سرکارم یا وقتی که جسدم رو آوردم خونه و از خستگی دیگه دارم بیهوش میشم خیلی بده.... یعنی به صورت اکتیو بدنم سعی می‌کنه نخوابه، که زمان از دست داده رو یه جوری جبران کنه!!! خلاصه ش میشه ساعت ۹ شب خونواده دست از سرم برمیدارن که برم بخوابم، من تا ۴ صبح بیدار میمونم الکی!

مرسییی❤️

این غر نبود :))) جمله خبری بود

آره دقیقا، براشون خوشحالی میشه به عنوان یه واحد میبینیشون بعد خب انگار اون واحد شکسته میشه آدم نمیدونه کدوم ور رو بگیره

آدم خیلی ناراحت میشه این زوج های که دوست داره جدا میشن :(

من فکر میکردم ما خیلی بدبختیم :))) ولی حداقل تعطیلی رسمی داریم

مثبت فکر کن :))) آب روشنایی ه الان وضعیتت باید چراغانی باشه :)))