هاها، این یه موضوع جالبه به اسم اثر دانینگ-کروگر! به طور خلاصه میگه وقتی کسی توی یه موضوع مهارت کمی داره، همون ناآگاهی باعث میشه خودش رو خیلی وارد بدونـه، ولی هرچی بیشتر یاد می‌گیره، تازه می‌فهمه چقدر نمی‌دونه

به نظرم فقط بگو که صداش اذیت میکنه، نگو چیکار کنه

احتمالا اینطوره، باید مطالعه کنم بیشتر 👍

یعنی مخالفت با نژاد پرستی چپ‌گراییه؟! فکر نکنم حتی راستی‌ها هم بتونن اینجوری توجیه کنن. البته که میدونم خودتون متوجه سوتی شدید و به این خاطر نمیخواید ادامه بدید، پس، موفق باشید.

البته متوجه منظور شما شدم. از نظر تاریخی حرف شما درسته. استفده از کلمه‌ی انگلیسی عامه‌پسند و قابل درکه. استفاده از لاتین درست نیست و باید، اگر بخوایم خیلی علمی بهش نگاه کنیم، از هندو-عربی استفاده بشه. ولی خب، میشد به جای انگلیسی، آلمانی یا فرانسوی هم گفته بشه 😉👍

خیر دوست من، اشتباه شما اینه که داری به اعداد رومی باستانی که از حروغثف لاتین استفاده میکردن اشره میکنی که بهشون roman nuneral هم گفته میشه. تو کانتکست مدرن اما، اعداد لاتین، یا Hindu-Arabic numeralها هستن که ازشون داره استفده میشه که بهشون اعداد لاتین هم تو زبان‌های هندواروپایی گفته میشه 😂😂

«تغییر شماره از فارسی به انگلیسی» از نظر زبانی درست نیست، چون ما درواقع نمی‌خوایم زبان انگلیسی رو بیاریم وسط، فقط می‌خوایم خطش (الفبای لاتین) رو استفاده کنیم.

در واقع سیستم اعداد لاتین رو میخوایم که تو اکثر زبونهای هندواروپایی، مثل انگلیسی، آلمانی، فرانسوی و غیره یکسانه

البته لاتین درسته‌ها! تو این کانتکست لاتین و فارسی دارن به اسکریپت اشاره میکنن و نه زبان!

ولی قبول دارید که تو هر دو حالتش گفتن رنگ پوست هیچ ارتباطی توی اصل موضوع نداره؟ یعنی گفتن «سفید» به همون اندازه اشتباهه که در حال حاضر با «سیاه» اشتباهه.

ممنونم، بازم نظر شخصیمه و صرفا محدود به مشاهداتم

پس میشه گفت آخوندیسم ذاتاً افراطیه، چون نه به میانه‌روی اقتصادی تن میده، نه به آزادی‌های فردی، نه به عملگرایی در سیاست خارجی.
یه جور ایدئولوژی قفل‌شده‌ست که همه‌چی رو از عینک دین و قدرت خودش می‌بینه.

فرهنگ و موضوعات اجتماعی: به شدت محافظه‌کار، محدودکننده و کنترلگر. این قسمت خیلی راست‌گرای افراطی حساب میشه

و تو سیاست خارجی هم ضدغرب و ضدآمریکا به صورت ایدئولوژیک، یعنی حتی جاهایی که مصلحت ملی میگه نرمش، باز ایدئولوژی سفت‌وسخت جلو میره

حالا با همین تفکر آخوندیسم تفکر افراطیه؟

آخوندیسم بیشتر یه ترکیب افراطی از چند چیزه:

اقتصاد: ظاهرش ضدسرمایه‌داری و به نفع محرومان، که شبیه چپ میشه، ولی در عمل با رانت، فساد و انحصار قاطی شده. این خودش افراطه، چون نه بازار آزاد درست میذاره شکل بگیره، نه عدالت واقعی برقرار می‌کنه

پس میشه گفت که «چپ» در ادبیات سیاسی ایران بیشتر به معنی ضد بازار آزاد، ضد غرب، طرفدار عدالت توزیعی به سبک دولتی جا افتاده. برای همین هم تفکر آخوندها، مخصوصا در اقتصاد و شعارها، به چشم خیلی‌ها «چپ» دیده میشه،حتی با وجو اینکه از نظر فلسفه سیاسی اصلا در خانواده‌ی چپ جهانی قرار نمی‌گیره.

از نظر فرهنگی-سیاسی: برعکس چپ کلاسیک جهانی، آخوندها به شدت محافظه‌کار و ضد آزادی‌های فردی هستن. این بخش، بیشتر راست مذهبیه تا چپ.

از نظر اقتصادی: جمهوری اسلامی خیلی وقت‌ها سیاست‌هایی مثل یارانه‌، کنترل شدید بازار، دولتی‌کردن صنایع و شعار علیه سرمایه‌دارها رو اجرا کرده. این‌ها در ظاهر به تفکر چپ نزدیکه، هرچند با منطق دینی و نه با فلسفه‌ی مارکسیسم.

از نگاه تاریخی: تو دهه‌های ۴۰ و ۵۰، چپ‌های واقعی ایران (مارکسیست‌ها، فداییان، توده‌ای‌ها) واقعا علیه نظام سلطنتی و سرمایه‌داری وابسته می‌جنگیدن. اما بعد از انقلاب، روحانیت سعی کرد با شعارهایی مثل «مستضعفین» و «ضد امپریالیسم» خودش رو وارث اون گفتمان نشون بده.