Akşamın sessiz nağmeleriyle bir türkü tutturup, batan güneşin kızıl rengiyle boyadım tüm anıları... ve sonra umutla toplayıp gönül heybemi, hiç durmadan yürümeye koyuldum kandan, irinden deryaları... [Şanlı]

"Değildir bu bana lâyık bu bende.
Bana bu lütf ile ihsan nedendir?"

"Gönlüm uçmak isterken semavi ülkelere, ayağım takılıyor yerdeki gölgelere..."