延命 —𐙚⋆.˚ 🍎 (busy)
banner
enmei-rkm.bsky.social
延命 —𐙚⋆.˚ 🍎 (busy)
@enmei-rkm.bsky.social
account for #RKM_commu —
˚ ༘ ೀ⋆。˚ 海老子川 • 延命/ เอบิสึกาวะ เอ็นเม / tomoyasu; y2-B student / ประธานชมรมวรรณกรรม

૮ ․ ․ ྀིა — co, role, talk 24/7 >dm!

profile、status: https://bit.ly/profilestatus_enmei
รับมาและดื่มเต็มอึก

“ขอบคุณนะ…T///T”

จมูกแดงไปหมด น้ำตาคลอด้วยความแสบบนลิ้น

“อื้อ—! เอาสิ งั้นขอลองอีกละกันนะ!”
November 23, 2025 at 11:28 AM
“จริงๆนะคะ ถ้าอยากน่ะนะ…!“

“อ๋าา— ชมกันเกินไปแล้วค่ะ…///“

ยืนตัวบิดอยู่ตรงนั้น แล้วก็หยิบมือถือขึ้นมาด้วย

“ได้อยู่แล้วค่ะ! อันนี้… คิวอาร์ไลน์ฉันนะคะ”
ยื่นให้ดู
November 6, 2025 at 4:12 PM
“ฮิฮิ— ไหนฉันขอดู…“

หยิบกระจกขึ้นมาส่องหน้าตัวเอง แล้วก็ค่อยๆลืมตาดูภาพตรงหน้า

สิ่งที่สะท้อนกลับมาก็คือ คือ คือ……!!

“…ว ว้าวว …!?!!”

”เอ้ะ อือออ? ไม่แย่เลยนี่นา…?“
”ย้ทจังมีพรสวรรค์นะ?”

แต่เหมือนจะมีเครื่องหมายคำถามตามหลังในทุกประโยค ถึงอย่างนั้น ตัวเธอก็ดูจะเอนจอยกับอะไรแบบนี้มากเอาซะจนยิ้มแก้มปริไปหมด
November 6, 2025 at 4:10 PM
“ไม่ต้องมาขอโทษเลย.. ขี้ขลาดอะไรกัน… อย่าพูดแบบนั้นสิ.. ฟื้ด,,,“

แล้วก็น้ำตาไหลตาม พอเห็นอีกคนร้องไห้ก็อดไม่ได้ที่จะเศร้าตามไปด้วย กลายเป็นก้อนสองหน่อที่ยืนกอดกันร้องโฮ

”เธอน่ะ ไม่ควรจะต้องมาเจออะไรแบบนี้เลย… ฮือออ…“

“ไม่แฟร์เลยเอาซะเลย,,!“
October 31, 2025 at 2:30 PM
“..ฉันก็กลัวอยู่หรอก แต่ว่า—“

แล้วก็ยืนกอดอีกคนอยู่แบบนั้นพร้อมกับลูบหลังไปด้วย เธอไม่ได้ใส่ใจที่ไหล่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาหรือแม้แต่เสียงสะอื้นจากอีกคน ขอแค่ได้พูดมันออกมาก็ดีแล้ว

“ฮึก… ฉันกลัวเธอเป็นอะไรไปมากกว่าอีกนี่นา… โยทสึบะน่ะ เป็นเพื่อนของฉันนะ…!!”

+
October 31, 2025 at 2:30 PM
กดสติกเกอร์หมาสีอ่อนยืนโค้งให้ในกลุ่มไลน์

“งั้นก็.. แยกย้ายไปฟรีไทม์กันดีกว่าไหมคะ..?“

หันซ้ายหันขวา จริงๆเจ้าตัวก็อยากหนีไปซื้อพวกเครื่องรางมากด้วย

”ขอบคุณทุกคนนะคะ ฉันสนุกมากเลย…!“

”งั้นก็ ..ขอตัวก่อนนะคะ (^^)“

โค้งตัวขอบคุณแล้วก็เดินออกไป

@rkmtomoyo.bsky.social
October 31, 2025 at 2:17 PM
”ได้ค่ะ! งั้นเดี๋ยวเรามาแอดเพื่อนกันไหมคะ,,“

”ฉันจะได้สร้างกลุ่มแล้วก็ส่งรูปให้ทุกคนเลย ^^“

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแอดคิวอาร์ของยูเซย์ แล้วก็เปิดของตัวเอง

”แอดฉันมาแล้วเดี๋ยวฉันสร้างกลุ่มส่งรูปให้นะคะ..!“

@rkmtomoyo.bsky.social
October 30, 2025 at 7:04 AM
“..ย้ทจังน่ะ อย่ามาฝืนยิ้มเลย“

แล้วก็จิ้มไปที่จมูกของอีกคน

“เธอไม่ใช่ตุ๊กตาที่ต้องแสดงสีหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลาสักหน่อย… เก็บไว้ยิ้มให้ฉันดูในวันที่อารมณ์ดีจริงๆเถอะนะ“

แล้วก็กอดอีกคนอีกรอบ แน่นขึ้น และก็คงจะไม่ปล่อยเร็วๆนี้แน่ๆ
October 26, 2025 at 5:19 PM
“ปัญหาบ้าอะไรกัน…”

“ไม่ใช่ปัญหาของเธอสักหน่อย ไม่ใช่เลยสักนิด..“
”…อย่าเก็บไว้คนเดียวสิ บอกคนอื่นสิ”

มองนิ้วที่จิ้มๆวนอยู่ที่ฝ่ามือของอีกคน พึมพำๆด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่เคยรับรู้เลย ความรู้สึกผิดที่คนนอกอย่างเธอก็คงจะช่วยไม่ได้เต็มที่ ได้เพียงแต่จับมือและพาวิ่งหนีก็เท่านั้น

แต่ถึงอย่างนั้น ก็จะพาวิ่งไปให้สุดขอบโลกเลย ถ้าเป็นไปได้

+
October 26, 2025 at 5:18 PM
“อื้ม อื้ม—! ฉันรู้สึกว่ามันจะออกมาดูดีนะ…!“

แล้วก็หยิบที่ปัดขนตาให้ พร้อมกับชี้ไปทางลิปสติกหลายแท่งที่วางเรียงกันให้เลือกสีอยู่

”เหลือแค่ปัดขนตากับทาลิปแล้ว ฝากย้ทจังด้วยนะ *^^*”

ตัวบิด ตื่นเต้นจังเลย >< ไม่ได้ให้ใครแต่งหน้ามาสักพักแล้วด้วย!
October 26, 2025 at 5:11 PM
ทันทีที่ตัวปัญหาเดินออกไป เธอก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

หันไปกอดอีกคนทันที ก่อนที่จะผละออกมาดูข้อมือที่ถูกจับ

“ย้ทจังเป็นอะไรไหม…?”

ลูบมืออีกคนเบาๆ

”ดีที่เขาไปก่อน ฉันก็ไม่ได้เรียกตำรวจหรอก ฮะฮะ… ดีนะที่เคยเรียนคลาสแอคติ้งตอนเด็ก! นึกว่าจะต้องอ้างชื่อครอบครัวแล้ว…”

ตัวเธอเริ่มสั่น ทั้งที่เมื่อกี้กลับไม่แสดงท่าทีอะไรเลย

”ขอโทษนะ ขอโทษ.. ฉันน่าจะมาให้เร็วกว่านี้“
October 26, 2025 at 4:17 PM
จากแรงสัมผัสเมื่อกี้ดูเหมือนจะไม่เลวเลย! แต่อยากเซอไพรส์ตัวเองเลยยังไม่เอากระจกขึ้นมาส่อง แอบอมยิ้มเล็กน้อย ตื่นเต้น ><

”อื้อ! ต่อไปก็ลงพาเล็ตตาที่เธอเลือก แล้วก็…“

”เขียนคิ้ว…!“

ล้วงมือคุ้ยๆของในกระเป๋าแล้วยื่นที่วางให้บนโต๊ะข้างๆ เตรียมไว้ก่อนจะได้รวดเร็ว

”ตื่นเต้นจัง… ฉันรู้สึกว่าต้องออกมาดูดีแน่เลย…!“
October 26, 2025 at 4:07 PM
”เป็นบุพการีแท้ๆแต่กลับปฏิบัติตัวกับลูกสาวอย่างนี้..“

“ฉันอยากรู้จริงๆว่าคนรอบข้างคุณจะคิดยังไง”

“มันคงไม่สำคัญสำหรับคุณหรอก—? แต่ถ้าเหล่านักข่าว.. สื่อมวลชน… หรือแม้แต่กระแสสังคมได้รับรู้ พวกเขาก็คงไม่ปรานีคุณ”

“ลองคิดดูสิคะ —จะหนีไปซะตอนนี้หรือจะหมดโอกาสในการใช้ชีวิตตลอดไป”

แหงนมองคนตรงหน้าตาเขม็ง
October 26, 2025 at 1:38 PM
เธอสัมผัสได้ถึงแรงสั่นของอีกคนบนไหล่ อยากจะหันไปปลอบเพื่อนสาวให้รู้แล้วรู้รอดแต่คงต้องเอาตัวต้นเหตุออกไปก่อน

“..ถ้าไม่เชื่อก็รอดูเลยค่ะ“

”—ทำร้ายร่างกายกลางวันแสกๆแบบนี้ คุณมียางอายบ้างหรือเปล่าคะ?“

เธอก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วกำมือแน่น โต้กลับไปโดยไม่มีท่าทีเกรงกลัว

+
October 26, 2025 at 1:35 PM
”เฮือก— ใช่แล้วล่ะ…!“

โป้ะๆๆ สัมผัสได้ถึงความหนาของชั้นแป้งบนหน้า ไม่รู้เลยว่าต้องพูดอะไรต่อ

”อื้อ.. พาเล็ตตากับอื่นๆอยู่แถวนั้น ก่อนอื่นก็ลองลงอายไลน์เนอร์ก่อน“

”อ้ะ แต่ว่าไม่ต้องรีบนะ!“

“แล้วก็พาเล็ตตาเธอเลือกได้เลย…!”

กำมือแน่นแล้วมองอีกคนด้วยสายตามุ่งมั่น ชูสองนิ้วว่าสู้ๆนะ!
October 26, 2025 at 1:16 PM
”ฉันเรียกตำรวจตั้งแต่เห็นเหตุการณ์แล้ว —ถ้ายังไม่อยากโดนข้อหาทำร้ายร่างกายก็รบกวนช่วยออกห่างจากโยทสึบะด้วยค่ะ“

พูดยืดหยัดเสียงแข็ง ยังคงยกมือกันไม่ให้เข้ามาใกล้กว่านี้อยู่ พร้อมกับเขยิบไปใกล้ๆอีกคนด้วย
October 26, 2025 at 11:00 AM
เสียงหายใจหอบเพราะรีบวิ่งเข้ามาขวางทันทีที่เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยเปรอะเปื้อนไปด้วยสีหน้าที่แม้แต่เธอก็ไม่เคยเห็นมาก่อน

”นี่คุณ… กล้าลงไม้ลงมือกับลูกสาวตัวเองได้ยังไงคะ?“

เธอเขม่นหน้าใส่คนตรงหน้าผู้คาดว่าเป็นบิดาจากที่ได้ยินบทสนทนาเมื่อกี้ด้วยน้ำเสียงเข้มแข็ง ต่างกับรูปลักษณะภายนอกของสาวน้อยที่ดูไร้พิษภัย

+
October 26, 2025 at 10:56 AM
ยังคงไม่ได้เอะใจอะไร ก็เลยลุกขึ้นเก็บของ เตรียมตัวจะกลับไปเรียนคาบบ่ายต่อ

”เลือกทั้งคู่ไม่ได้เลยหรือไง… ^///^”

“ต้องรอเล่มต่อไปสิน้า…“

พึมพำไประหว่างนั้นด้วย ยังไม่สร่างความฟิน

”แล้วทำไมไม่ให้ทั้งคู่มาลงเอยด้วยกันล่ะ…“

”เอ้ะ… เอ๊.. เอ๋.. เข้าท่านี่นา…!!“

??
October 26, 2025 at 10:54 AM