˚ ༘ ೀ⋆。˚ 海老子川 • 延命/ เอบิสึกาวะ เอ็นเม / tomoyasu; y2-B student / ประธานชมรมวรรณกรรม
૮ ․ ․ ྀིა — co, role, talk 24/7 >dm!
profile、status: https://bit.ly/profilestatus_enmei
“ขอบคุณนะ…T///T”
จมูกแดงไปหมด น้ำตาคลอด้วยความแสบบนลิ้น
“อื้อ—! เอาสิ งั้นขอลองอีกละกันนะ!”
“ขอบคุณนะ…T///T”
จมูกแดงไปหมด น้ำตาคลอด้วยความแสบบนลิ้น
“อื้อ—! เอาสิ งั้นขอลองอีกละกันนะ!”
“อ๋าา— ชมกันเกินไปแล้วค่ะ…///“
ยืนตัวบิดอยู่ตรงนั้น แล้วก็หยิบมือถือขึ้นมาด้วย
“ได้อยู่แล้วค่ะ! อันนี้… คิวอาร์ไลน์ฉันนะคะ”
ยื่นให้ดู
“อ๋าา— ชมกันเกินไปแล้วค่ะ…///“
ยืนตัวบิดอยู่ตรงนั้น แล้วก็หยิบมือถือขึ้นมาด้วย
“ได้อยู่แล้วค่ะ! อันนี้… คิวอาร์ไลน์ฉันนะคะ”
ยื่นให้ดู
หยิบกระจกขึ้นมาส่องหน้าตัวเอง แล้วก็ค่อยๆลืมตาดูภาพตรงหน้า
สิ่งที่สะท้อนกลับมาก็คือ คือ คือ……!!
“…ว ว้าวว …!?!!”
”เอ้ะ อือออ? ไม่แย่เลยนี่นา…?“
”ย้ทจังมีพรสวรรค์นะ?”
แต่เหมือนจะมีเครื่องหมายคำถามตามหลังในทุกประโยค ถึงอย่างนั้น ตัวเธอก็ดูจะเอนจอยกับอะไรแบบนี้มากเอาซะจนยิ้มแก้มปริไปหมด
หยิบกระจกขึ้นมาส่องหน้าตัวเอง แล้วก็ค่อยๆลืมตาดูภาพตรงหน้า
สิ่งที่สะท้อนกลับมาก็คือ คือ คือ……!!
“…ว ว้าวว …!?!!”
”เอ้ะ อือออ? ไม่แย่เลยนี่นา…?“
”ย้ทจังมีพรสวรรค์นะ?”
แต่เหมือนจะมีเครื่องหมายคำถามตามหลังในทุกประโยค ถึงอย่างนั้น ตัวเธอก็ดูจะเอนจอยกับอะไรแบบนี้มากเอาซะจนยิ้มแก้มปริไปหมด
แล้วก็น้ำตาไหลตาม พอเห็นอีกคนร้องไห้ก็อดไม่ได้ที่จะเศร้าตามไปด้วย กลายเป็นก้อนสองหน่อที่ยืนกอดกันร้องโฮ
”เธอน่ะ ไม่ควรจะต้องมาเจออะไรแบบนี้เลย… ฮือออ…“
“ไม่แฟร์เลยเอาซะเลย,,!“
แล้วก็น้ำตาไหลตาม พอเห็นอีกคนร้องไห้ก็อดไม่ได้ที่จะเศร้าตามไปด้วย กลายเป็นก้อนสองหน่อที่ยืนกอดกันร้องโฮ
”เธอน่ะ ไม่ควรจะต้องมาเจออะไรแบบนี้เลย… ฮือออ…“
“ไม่แฟร์เลยเอาซะเลย,,!“
แล้วก็ยืนกอดอีกคนอยู่แบบนั้นพร้อมกับลูบหลังไปด้วย เธอไม่ได้ใส่ใจที่ไหล่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาหรือแม้แต่เสียงสะอื้นจากอีกคน ขอแค่ได้พูดมันออกมาก็ดีแล้ว
“ฮึก… ฉันกลัวเธอเป็นอะไรไปมากกว่าอีกนี่นา… โยทสึบะน่ะ เป็นเพื่อนของฉันนะ…!!”
+
แล้วก็ยืนกอดอีกคนอยู่แบบนั้นพร้อมกับลูบหลังไปด้วย เธอไม่ได้ใส่ใจที่ไหล่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาหรือแม้แต่เสียงสะอื้นจากอีกคน ขอแค่ได้พูดมันออกมาก็ดีแล้ว
“ฮึก… ฉันกลัวเธอเป็นอะไรไปมากกว่าอีกนี่นา… โยทสึบะน่ะ เป็นเพื่อนของฉันนะ…!!”
+
“งั้นก็.. แยกย้ายไปฟรีไทม์กันดีกว่าไหมคะ..?“
หันซ้ายหันขวา จริงๆเจ้าตัวก็อยากหนีไปซื้อพวกเครื่องรางมากด้วย
”ขอบคุณทุกคนนะคะ ฉันสนุกมากเลย…!“
”งั้นก็ ..ขอตัวก่อนนะคะ (^^)“
โค้งตัวขอบคุณแล้วก็เดินออกไป
@rkmtomoyo.bsky.social
“งั้นก็.. แยกย้ายไปฟรีไทม์กันดีกว่าไหมคะ..?“
หันซ้ายหันขวา จริงๆเจ้าตัวก็อยากหนีไปซื้อพวกเครื่องรางมากด้วย
”ขอบคุณทุกคนนะคะ ฉันสนุกมากเลย…!“
”งั้นก็ ..ขอตัวก่อนนะคะ (^^)“
โค้งตัวขอบคุณแล้วก็เดินออกไป
@rkmtomoyo.bsky.social
”ฉันจะได้สร้างกลุ่มแล้วก็ส่งรูปให้ทุกคนเลย ^^“
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแอดคิวอาร์ของยูเซย์ แล้วก็เปิดของตัวเอง
”แอดฉันมาแล้วเดี๋ยวฉันสร้างกลุ่มส่งรูปให้นะคะ..!“
@rkmtomoyo.bsky.social
”ฉันจะได้สร้างกลุ่มแล้วก็ส่งรูปให้ทุกคนเลย ^^“
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแอดคิวอาร์ของยูเซย์ แล้วก็เปิดของตัวเอง
”แอดฉันมาแล้วเดี๋ยวฉันสร้างกลุ่มส่งรูปให้นะคะ..!“
@rkmtomoyo.bsky.social
แล้วก็จิ้มไปที่จมูกของอีกคน
“เธอไม่ใช่ตุ๊กตาที่ต้องแสดงสีหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลาสักหน่อย… เก็บไว้ยิ้มให้ฉันดูในวันที่อารมณ์ดีจริงๆเถอะนะ“
แล้วก็กอดอีกคนอีกรอบ แน่นขึ้น และก็คงจะไม่ปล่อยเร็วๆนี้แน่ๆ
แล้วก็จิ้มไปที่จมูกของอีกคน
“เธอไม่ใช่ตุ๊กตาที่ต้องแสดงสีหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลาสักหน่อย… เก็บไว้ยิ้มให้ฉันดูในวันที่อารมณ์ดีจริงๆเถอะนะ“
แล้วก็กอดอีกคนอีกรอบ แน่นขึ้น และก็คงจะไม่ปล่อยเร็วๆนี้แน่ๆ
“ไม่ใช่ปัญหาของเธอสักหน่อย ไม่ใช่เลยสักนิด..“
”…อย่าเก็บไว้คนเดียวสิ บอกคนอื่นสิ”
มองนิ้วที่จิ้มๆวนอยู่ที่ฝ่ามือของอีกคน พึมพำๆด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่เคยรับรู้เลย ความรู้สึกผิดที่คนนอกอย่างเธอก็คงจะช่วยไม่ได้เต็มที่ ได้เพียงแต่จับมือและพาวิ่งหนีก็เท่านั้น
แต่ถึงอย่างนั้น ก็จะพาวิ่งไปให้สุดขอบโลกเลย ถ้าเป็นไปได้
+
“ไม่ใช่ปัญหาของเธอสักหน่อย ไม่ใช่เลยสักนิด..“
”…อย่าเก็บไว้คนเดียวสิ บอกคนอื่นสิ”
มองนิ้วที่จิ้มๆวนอยู่ที่ฝ่ามือของอีกคน พึมพำๆด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่เคยรับรู้เลย ความรู้สึกผิดที่คนนอกอย่างเธอก็คงจะช่วยไม่ได้เต็มที่ ได้เพียงแต่จับมือและพาวิ่งหนีก็เท่านั้น
แต่ถึงอย่างนั้น ก็จะพาวิ่งไปให้สุดขอบโลกเลย ถ้าเป็นไปได้
+
แล้วก็หยิบที่ปัดขนตาให้ พร้อมกับชี้ไปทางลิปสติกหลายแท่งที่วางเรียงกันให้เลือกสีอยู่
”เหลือแค่ปัดขนตากับทาลิปแล้ว ฝากย้ทจังด้วยนะ *^^*”
ตัวบิด ตื่นเต้นจังเลย >< ไม่ได้ให้ใครแต่งหน้ามาสักพักแล้วด้วย!
แล้วก็หยิบที่ปัดขนตาให้ พร้อมกับชี้ไปทางลิปสติกหลายแท่งที่วางเรียงกันให้เลือกสีอยู่
”เหลือแค่ปัดขนตากับทาลิปแล้ว ฝากย้ทจังด้วยนะ *^^*”
ตัวบิด ตื่นเต้นจังเลย >< ไม่ได้ให้ใครแต่งหน้ามาสักพักแล้วด้วย!
หันไปกอดอีกคนทันที ก่อนที่จะผละออกมาดูข้อมือที่ถูกจับ
“ย้ทจังเป็นอะไรไหม…?”
ลูบมืออีกคนเบาๆ
”ดีที่เขาไปก่อน ฉันก็ไม่ได้เรียกตำรวจหรอก ฮะฮะ… ดีนะที่เคยเรียนคลาสแอคติ้งตอนเด็ก! นึกว่าจะต้องอ้างชื่อครอบครัวแล้ว…”
ตัวเธอเริ่มสั่น ทั้งที่เมื่อกี้กลับไม่แสดงท่าทีอะไรเลย
”ขอโทษนะ ขอโทษ.. ฉันน่าจะมาให้เร็วกว่านี้“
หันไปกอดอีกคนทันที ก่อนที่จะผละออกมาดูข้อมือที่ถูกจับ
“ย้ทจังเป็นอะไรไหม…?”
ลูบมืออีกคนเบาๆ
”ดีที่เขาไปก่อน ฉันก็ไม่ได้เรียกตำรวจหรอก ฮะฮะ… ดีนะที่เคยเรียนคลาสแอคติ้งตอนเด็ก! นึกว่าจะต้องอ้างชื่อครอบครัวแล้ว…”
ตัวเธอเริ่มสั่น ทั้งที่เมื่อกี้กลับไม่แสดงท่าทีอะไรเลย
”ขอโทษนะ ขอโทษ.. ฉันน่าจะมาให้เร็วกว่านี้“
”อื้อ! ต่อไปก็ลงพาเล็ตตาที่เธอเลือก แล้วก็…“
”เขียนคิ้ว…!“
ล้วงมือคุ้ยๆของในกระเป๋าแล้วยื่นที่วางให้บนโต๊ะข้างๆ เตรียมไว้ก่อนจะได้รวดเร็ว
”ตื่นเต้นจัง… ฉันรู้สึกว่าต้องออกมาดูดีแน่เลย…!“
”อื้อ! ต่อไปก็ลงพาเล็ตตาที่เธอเลือก แล้วก็…“
”เขียนคิ้ว…!“
ล้วงมือคุ้ยๆของในกระเป๋าแล้วยื่นที่วางให้บนโต๊ะข้างๆ เตรียมไว้ก่อนจะได้รวดเร็ว
”ตื่นเต้นจัง… ฉันรู้สึกว่าต้องออกมาดูดีแน่เลย…!“
“ฉันอยากรู้จริงๆว่าคนรอบข้างคุณจะคิดยังไง”
“มันคงไม่สำคัญสำหรับคุณหรอก—? แต่ถ้าเหล่านักข่าว.. สื่อมวลชน… หรือแม้แต่กระแสสังคมได้รับรู้ พวกเขาก็คงไม่ปรานีคุณ”
“ลองคิดดูสิคะ —จะหนีไปซะตอนนี้หรือจะหมดโอกาสในการใช้ชีวิตตลอดไป”
แหงนมองคนตรงหน้าตาเขม็ง
“ฉันอยากรู้จริงๆว่าคนรอบข้างคุณจะคิดยังไง”
“มันคงไม่สำคัญสำหรับคุณหรอก—? แต่ถ้าเหล่านักข่าว.. สื่อมวลชน… หรือแม้แต่กระแสสังคมได้รับรู้ พวกเขาก็คงไม่ปรานีคุณ”
“ลองคิดดูสิคะ —จะหนีไปซะตอนนี้หรือจะหมดโอกาสในการใช้ชีวิตตลอดไป”
แหงนมองคนตรงหน้าตาเขม็ง
“..ถ้าไม่เชื่อก็รอดูเลยค่ะ“
”—ทำร้ายร่างกายกลางวันแสกๆแบบนี้ คุณมียางอายบ้างหรือเปล่าคะ?“
เธอก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วกำมือแน่น โต้กลับไปโดยไม่มีท่าทีเกรงกลัว
+
“..ถ้าไม่เชื่อก็รอดูเลยค่ะ“
”—ทำร้ายร่างกายกลางวันแสกๆแบบนี้ คุณมียางอายบ้างหรือเปล่าคะ?“
เธอก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วกำมือแน่น โต้กลับไปโดยไม่มีท่าทีเกรงกลัว
+
โป้ะๆๆ สัมผัสได้ถึงความหนาของชั้นแป้งบนหน้า ไม่รู้เลยว่าต้องพูดอะไรต่อ
”อื้อ.. พาเล็ตตากับอื่นๆอยู่แถวนั้น ก่อนอื่นก็ลองลงอายไลน์เนอร์ก่อน“
”อ้ะ แต่ว่าไม่ต้องรีบนะ!“
“แล้วก็พาเล็ตตาเธอเลือกได้เลย…!”
กำมือแน่นแล้วมองอีกคนด้วยสายตามุ่งมั่น ชูสองนิ้วว่าสู้ๆนะ!
โป้ะๆๆ สัมผัสได้ถึงความหนาของชั้นแป้งบนหน้า ไม่รู้เลยว่าต้องพูดอะไรต่อ
”อื้อ.. พาเล็ตตากับอื่นๆอยู่แถวนั้น ก่อนอื่นก็ลองลงอายไลน์เนอร์ก่อน“
”อ้ะ แต่ว่าไม่ต้องรีบนะ!“
“แล้วก็พาเล็ตตาเธอเลือกได้เลย…!”
กำมือแน่นแล้วมองอีกคนด้วยสายตามุ่งมั่น ชูสองนิ้วว่าสู้ๆนะ!
พูดยืดหยัดเสียงแข็ง ยังคงยกมือกันไม่ให้เข้ามาใกล้กว่านี้อยู่ พร้อมกับเขยิบไปใกล้ๆอีกคนด้วย
พูดยืดหยัดเสียงแข็ง ยังคงยกมือกันไม่ให้เข้ามาใกล้กว่านี้อยู่ พร้อมกับเขยิบไปใกล้ๆอีกคนด้วย
”นี่คุณ… กล้าลงไม้ลงมือกับลูกสาวตัวเองได้ยังไงคะ?“
เธอเขม่นหน้าใส่คนตรงหน้าผู้คาดว่าเป็นบิดาจากที่ได้ยินบทสนทนาเมื่อกี้ด้วยน้ำเสียงเข้มแข็ง ต่างกับรูปลักษณะภายนอกของสาวน้อยที่ดูไร้พิษภัย
+
”นี่คุณ… กล้าลงไม้ลงมือกับลูกสาวตัวเองได้ยังไงคะ?“
เธอเขม่นหน้าใส่คนตรงหน้าผู้คาดว่าเป็นบิดาจากที่ได้ยินบทสนทนาเมื่อกี้ด้วยน้ำเสียงเข้มแข็ง ต่างกับรูปลักษณะภายนอกของสาวน้อยที่ดูไร้พิษภัย
+
”เลือกทั้งคู่ไม่ได้เลยหรือไง… ^///^”
“ต้องรอเล่มต่อไปสิน้า…“
พึมพำไประหว่างนั้นด้วย ยังไม่สร่างความฟิน
”แล้วทำไมไม่ให้ทั้งคู่มาลงเอยด้วยกันล่ะ…“
”เอ้ะ… เอ๊.. เอ๋.. เข้าท่านี่นา…!!“
??
”เลือกทั้งคู่ไม่ได้เลยหรือไง… ^///^”
“ต้องรอเล่มต่อไปสิน้า…“
พึมพำไประหว่างนั้นด้วย ยังไม่สร่างความฟิน
”แล้วทำไมไม่ให้ทั้งคู่มาลงเอยด้วยกันล่ะ…“
”เอ้ะ… เอ๊.. เอ๋.. เข้าท่านี่นา…!!“
??