Bu, vatandaş olarak haysiyet ve onur meselemiz. Yurttaşlarımıza uygulanan bu muamelenin hesabını er ya da geç soracağız. Türk ulusuna bu kötü muameleyi reva görenlerle hesaplaşacağız.

Hasan Amca az bile beddua etmiş bu vicdansız, onursuzlara. Şimdi ben de tekrar ediyorum "Bizi bu kadar perişanlığa sürükleyenler, çoluk çocuğunun ciğerinden et yiyerek iyileşmeye uğraşsın ve iyileşemesin."

Ve polisin o insanları Park'tan zorla çıkarmaya çalıştığı, çadırlarını toplattığını okudum, videolarını izledim. Akpnin kurumsal hesabından yalnızca akpli belediyelerin telefon numarasını paylaştığını ve Chp belediyelerine sataştığını okudum. Saatlerce evime giremedim. Gece 12'de mecburen girdim.

Saatler sonra milyonlarca insanın korumak için çabaladığı, binlercesinin polis şiddetine uğradığı, bu mücadele esnasında gözlerini, canlarını kaybettiği, mücadeleden sonra da özgürlüklerini kaybedip hapse tıkıldığı Gezi Park'ına yüzlerce insanın sığındığını okudum.

Şişli'li vatandaşlarımızın deprem toplanma alanına gittiğinde Şişli Belediye Başkanı'mız haksız yere tutukluyken yerine gelen kayyumun deprem toplanma alanına 72 katlı bir bina dikmek için inşaat başlattığı gerçeğiyle yüzleştiği ve sığınmaları gereken yere sığınamadıkları videoyu izledim.

Ciddi hastalıklarına rağmen zorla cezaevinde tuttukları, kamuoyu vicdanıyla karşı çıkıp tutuklu dahi yargılanmaması gereken Mahir Polat'ın cezasını ev hapsine çevirebildiğimiz için şükrettim. Sonra Mahir Abi'nin Müze Gazhane'sine yüzlerce insanımızın depremden sonra sığındığını gördüm.

Afete yakalanırsak şehrin krizini yönetmesi gerekenlerin sırf rte seçim kaybetmekten korktuğu için hapiste tutulduğu gerçeğiyle yüzleşmek kanıma dokundu. Bu insanları hapiste tutmanın bedeli olarak eritilen para rezervlerinin kentsel dönüşüm bütçesinin yakşalaşık 3 katı olduğunu okudum, ağrıma gitti

Silivri'deki tutuklular ne kadar korkmuşlardır, ailelerinden de hemen haber alamayacaklar, gencecik insanların yaşadığı travma ne olacak? Saatler sonra birçok kronik hastalığı olan Esila'nın Silivri'de fenalaşıp hastaneye kaldırılıp ilaç yazılıp tekrar cezaevine gönderildiğini okudum.

yok oldu gitti. Bu sefer ben ağlamaya başladım, az önce teskin ettiğim insanlar da sakinleştirmeye çalıştı. 'Korkma, güvendesin, geçti...' Ben ona ağlamıyorum ki biz daha iki sene öncenin yaralarını saramadık, büyük İstanbul depremi olacak ve hazır değiliz. Biz o zaman ne yapacağız?