[ ดวงตาสีม่วงหม่น พร้อมบรรยากาศกดดันที่มิอาจให้ใครเข้าใกล้ได้มากนัก ร่างเธอหยุดชะงักลง และหันไปตามเสียงเรียกนั่น ]

" . .อีคลิปส์ก็พอค่ะ . . .เรียกชื่อเต็ม คุณคงหมดลมพอดี "

" ดิฉัน อีคลิปส์ ม้าสาวจากทีม Showtime "

". . .มิมีกระไรจักเอ่ยมากมายนัก หากแต่ หวังว่าการแข่งในครั้งนี้ จักสนุกก็เท่านั้นค่ะ . ."

[ นางมีท่าทางสงบเสงี่ยม เสียงเรียบ . . เฉยชา ดุดัน ]

"ให้ตายสิคะ "

[ หล่อนผ่อนหายใจอีกครั้งหนึ่ง .. อย่างน้อยก็ได้เห็นว่าอีกไม่เป็นอะไรมาก พร้อมนางที่พาอีกฝ่ายนั่งลง นางมองกระเป๋าที่อีกฝ่ายนั้นลากมาด้วย ? พวกอยู่หองั้นสินะ ]

" มิใช่ค่ะ ดิฉันอยู่คอนโด และ ดิฉันปีหนึ่งค่ะ มิต้องเรียกพี่สาวดอก ถึงจักอายุ 17 "

" อืม ดิฉัน เวอร์มิลเลี่ยน อีคลิปส์ อิมพิเรีย เรียกสั้นๆว่าอีคลิปส์ค่ะ "

" มิเสียเวลาค่ะ ได้ด่าคนยามเช้าก็สนุกดีเหมือนกัน หึ "

" . .หึ. . . .โลภมากเสียจริงนะคะ "

[ นางกระชากรอยยิ้มเล็กน้อย คล้ายกับว่าทำแต้มได้หนึ่งแต้มเป็นที่เรียบร้อยแล้วเท่านั้นเอง ]

"ใครว่าดิฉันห่วงกันคะ. .หือ "

" ถึงจักมิปากแข็ง . .แต่ก็ดูรุ้นะคะ ว่าเป็นพวกไม่พูดดอะไรออกมาง่ายๆ "

[ หล่อนเบียดคุณเล้กน้อย เหมือนกำลังแกล้งอยู่ ]

" ก็ถ้าล้ม คุณก็ต้องล้มไปด้วยกันค่ะ . .และ ดิฉันอาจทับคุณได้ด้วย ตัวเล็กกว่าดิฉันตั้งเยอะนะคะ "

". . ."

[ หล่อนเงียบกริบ อีกฝ่ายก็รุ้ทั้งรู้แท้ๆ . . .ใบหน้างามแสดงความต้องการคำตอบนั่นออกมาเสียชัดเจน . .]

" หึ . . .คุณนี่มัน น่ารำคาญค่ะ "

[ ใบหน้าหวานส่งเสียงหัวเราะในลำคอ ไม่ว่าจะเธอ หรืออีกฝ่าย ก็มีมุมที่ไม่ต่างกันมากนักหรอก . .]

[ นางเกาะอีกฝ่ายไว้เล็กน้อย . . มองแววตาที่ใกล้กันเล้กน้อยนั่น . .หงุดหงิดแล้วสินะ นางยิ้มละมุนกลับไปให้ เหมือนอ่านออก ]

(+)

" เป็นชัดๆค่ะ "

[ หล่อนขมวดคิ้ว และกุมมืออีกฝ่ายไว้เบาๆ ให้ตายสิ ก็เพราะแบบนี้ไงถึงไม่ชอบใจอ่อน ก็เพราะแบบนี้-- .. .ก็เพราะเป็นคนใจดีแบบนี้ เลยหาเรื่องใส่ตัวอยู่เรื่อย ]

" .. มิต้องขอบคุณหรอกค่ะ . . .มาค่ะ เข้าข้างในกันเถอะ ตรงนี้มิควรยืนนาน คุณควรไปนั่งพักก่อนค่ะ "

[ หญิงสาวถอนหายใจออกมาช้าๆ พลันเดินจูงมือคุณให้ไปนั่งในโรงเรียนก่อน จะได้ใจเย็นลง ]

" คุณเป็นกระไรมั้ยคะ . .? "

[ ใบหน้าหวานเรียบเฉย จากที่ตะหวาด และ อารมณ์รุนแรงไปเมื่อครู่ ตอนนี้ตัวเธอนั้นกลับมาวงบเหมือนเคยแล้ว . .. และมาดูอาการคุร นางมองทั่วๆ ไม่ได้เจ็บจตรงไหนสินะ ]

" หนหน้าเดินระวังด้วยนะคะ พยายามอย่าอยู่ใกล้ขอบถนนขนาดนี้ พวกอยุ่บนรถ มันมิสนหรอกค่ะ ว่าคุณจักอยู่ตรงไหน "

" ของดีๆ อยู่กับคนไร้สมอง มันก็ไร้ประโยชน์ "

( หมดแล้วค่ะ )

" เห้ย!! ทำบ้าอะไรคะ ขับรถแบบไม่มีสมองรึไง!!! !"

[ เธอเดินไปเตะรถคันนั้น ประตูบุบเลย(...) ทั้งคู่มีปากเสียงกัน แต่ตัวของม้าสาวสีเทานั้นตะหวาดและชี้ไปที่คุณ .. คนที่เกือบโดนชน จนคนขับรถต้องยอมแพ้ไป เพราะผิดจริง สวยเธอก็ปาเงินใส่หน้าอีกฝ่าย ค่ารถกระจอกๆ อุบาว์ๆแบบนี้น่ะ เธอจ่ายได้อยุ่แล้ว มันก็แค่เศษเหล็ก ]

( ตอนโกรธค่ะ )

(+)

[ หล่อนผ่อนหายใจออกมาเล็กน้อย วันนี้คนเดินไปเดินมาววุ่นวายเสียจริง . . .นางค่อยๆเดินลงมาจากรถหรู]

" ขอบคุณค่ะ ที่มาส่ง "

[ ใบหน้างามยิ้มก่อนจักเดินเข้าประตูโรงเรียน แต่แล้วก็ได้ยินเสียงเอี๊ยดดดด . . .เธอหันไป เห็นเหมือนใครเกือบถูกชน หล่อนเคยสูญเสียเพราะงั้นแล้ว . .]

+

ราวกับว่าชอบใจนักที่ได้เห็นคนตรงหน้ายังคงพยายามอยู่ มันทำให้เธอสงสัยในบางอย่างเหมือนกัน

"มิแปลกค่ะ คุณมีโลก ความคิด มันเป็นของคุณ "

"พูดเอาใจเก่งดีนะคะ ? "

หล่อนขมวดคิ้วเล็กน้อย ท่าทีสงสัยก่อนเธอจักหัวเราะเบาๆ แต่เหมือนเธอจะดีขึ้นจนลืมว่าต้องวางทีท่าแบบไหน

"คุณมันปากแข็งค่ะ ใช่ย่อย "ตรงหน้าข้าๆ

นางมองมืออีกฝ่าย ดูก็รู้ว่าห่วง สุดท้าย ก็ได้วางมือซีดเซียวของตนบนมืออุ่น

หล่อนมองการแสดงออกของคนตรงหน้า เหมือนอารมณ์จะเสียขึ้น

" จากที่ดู ก็รู้แหละค่ะ ว่าคุณจะพูดแบบนั้น เป็นประเภท ที่เจอแล้วก็ต้องตั้งคำถามทุกหน "

ที่เธอจะสื่อก็คือ ทำไมคุณต้องมาใส่ใจ ทำเป็นว่าห่วงกัน เพราะคำว่าทีมหรอ หรือเพราะเรียนด้วยกัน

"แล้วรอยยิ้มนั่นน่ะค่ะ "

" มันของจริงและออกมาจากข้างในรึป่าว หรือ แค่มีเพื่อเข้าสังคมล่ะคะ "

นางเอ่ยถาม โดยคำตอบจะมีผลต่อคสพ.

(+)

" คุณจักมาเสียดายอะไรคะ คู่แข่งมีอีกมากมาย "

[ ไม่มีเธอ มันก็ดีกว่า ถือว่าคุรเองก็มีที่วิ่งในสนามเพิ่มมากขึ้นอีกต่างหาก . . .แแววตาที่จ้องมองกัน ทำให้เธอ ต้องหลับตาช้าๆ ]

" ดิฉันเกลียดจริงเชียว ใบหน้าที่ยังยิ้มอยู่ได้ของคุณน่ะค่ะ "

" ม้าที่เจ็บคือม้าที่อ่อนแอ นั่นคือดิฉัน และ ดิฉันคิดเช่นนั้น "

[ เธอถอนหายใจก่อนจักพูดมันออกไป แววตาหม่นหมองยังคงเดิม ]

"เอาใจหรอคะ หึ "

"นี่ ร่างกายดิฉัน คุณมิจำเป็นต้องมาบอก "

[ ยัยนั่นไม่ได้ห่วงอะไรเธอหลอก เธอก็แค่ต้องเมินเฉยต่อไปให้กับรอยยิ้มที่น่ารำคาญใจบ้าๆนั่น ]

"บางทีคุณก็พุดมากเสียเกินจำเป็นค่ะ "

[ นั่นหมายถึงว่าตัวของเธอจะมิรับอะไรทั้งสิ้น ใบหน้างามหันมองยามคุณเดินมาข้างกาย . . ]

" อย่านำพวกนั้นมาเทียบ พวกเราคนละขั้นกัน "

[ เธอยอมหันมามองคุณ และรอยยิ้มของคุณ ก็ทำเธอหงุดหงิดได้ตลอด ]

(+)

" . . . . .หุบปากของคุณไปเถอะค่ะ "

[ หล่อนหันมาแว้งกัดเล็กน้อย เกลียดที่สุด ไอความรู้สึกที่ถูกคู่แข่งบอกให้ดูแลตัวเอง]

" ดิฉันมิได้อ่อนแอ ถึงขนาดที่แค่เหนื่อย แล้วจักกลับมาวิ่งมิได้เสียหน่อย "

[ เธอเดินเข้ามาหา หยุดอยู่ตรงหน้า ลอยเปื้อนดินติดบนหน้า แถมเข่าก็มีถลอกนิดหน่อย ]

[ แต่ร่างกายเธอสั่นอยู่ เพราะความหนาวยามราตรี แต่เธอก็พยายามข่มมันเอาไว้ให้ได้มากที่สุด ]

" . . .ดิฉันสาบานว่าถ้าคุณจันทร์เจ้ามิลบออกล่ะก็ "

" วันนี้ระวังตัวไว้นะคะ "

(โพสต์ใบโค)

bsky.app/profile/firs...