Είναι αδιανόητοι και εξωγήινοι

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι το εξής:

Όταν πήρα το αμάξι μου συνειδητοποίησα σοκαρισμένη ότι μέχρι τότε ως πεζή ήμουν απαράδεκτη. Αν βάλουμε στην άκρη τις ανύπαρκτες και προβληματικές υποδομές για όσους περπατούν, η κυκλοφοριακή αγωγή δεν αφορά μόνο τους οδηγούς αλλά και τους πεζούς.

Ναι κι αυτό αξιοπερίεργο. Αλλά στις περιπτώσεις που υπάρχει πεζοδρόμιο και είναι αποδεκτό, γιατί επιλέγουν να συνεχίζουν σε δρόμο με κανονική κυκλοφορία οχημάτων;

Ναι, σίγουρα δεν τα μετράω αυτά. Αναφέρομαι στα επαρκή πεζοδρόμια που έχεις και χώρο και μια χαρά περπατάς, αλλά επιλέγεις να πας από τον δρόμο και μάλιστα όταν περνάει αυτοκίνητο δεν κάνεις προσπάθεια κάπως να μπεις στην άκρη ή ανάμεσα σε παρακαρισμένα αμάξια πχ, αλλά συνεχίζεις ακάθεκτος

Βάζω έναν αστερίσκο

*Όπου υπάρχει πεζοδρόμιο

Έχει περισσότερη ησυχία και ευκολότερο πάρκινγκ (όχι εντελώς εύκολο 😂). Όσο για την κλειστή κοινωνία, το κουτσομπολιό και ένα γενικότερο επίπεδο αντίληψης που είναι σχετικά περιορισμένο, πιστεύω τα συνηθίζεις και τα αγνοείς. Δεν είναι πλέον για μένα ανασταλτικός παράγοντας μπροστά στα θετικά.

Εδώ κατάφερα με πολλή προσπάθεια να σχηματίσω μικρό κύκλο ανθρώπων -λίγοι, αλλά καλοί. Η καθημερινότητα συνεχίζει να είναι απαιτητική γιατί τα ωράρια δεν αλλάζουν, ωστόσο πιο "στρωτή". Χόμπι, ενδιαφέροντα κλπ υπάρχουν κανονικά, σίγουρα όχι ίδια ποικιλία με Αθήνα, δε νιώθω όμως να στερούμαι κάτι.

>>

Επιβεβαιώνω.
Το φτύνω μην το ματιάσω: κλείνω 5 χρόνια σε επαρχιακή πρωτεύουσα, remote.
Στη σκέψη - ενδεχόμενο επιστροφής ψιλο-πανικοβάλλομαι, παρόλο που ΔΕ μισώ την Αθήνα.

>>

same here! 😁

Greece 🙋‍♀️

Fresh release

#music