เขาพยักหน้าเข้าใจได้ ถึงภาพลักษณ์ใสซื่อจะดูขัดกับเจ้าตัวมากก็ตามที ดูเป็นปีศาจสาวมากกว่าเด็กหญิงตัวน้อยจากนิทานปรัมปราอีก หมาป่าคิด

“แต่งมาเข้าคู่น่ะครับ” เขาว่าเรียบๆ “ว่าจะมาแปปเดียว แต่ดูจะนานกว่าที่คิด”

นิ้วโป้งยกขึ้นพยักเพยิดไปทางน้องชายในชุดบาทหลวงที่ดูท่าทางจะลืมพี่ไปแล้ว เป็นคนดึงดันจะเอาเขามาเองแท้ๆ เขาเองก็อยากนอนอยู่ห้องนะ

“แล้วพี่ล่ะ… ถ่อมาไกลน่าดูนะครับ?”

😮‍💨

มือโดน

ปลูกที่ไหนครับ

เฟลิกซ์นิ่งไปชั่วครู่ ดวงตาคู่นั้นจ้องเธอเหมือนกำลังชั่งใจ สุดท้ายเพียงแค่ปล่อยให้ความเงียบเป็นคำตอบ

เขาล้วงเอาซองในกระเป๋าข้างเอวอีกข้าง วิสาสะช้อนมือคุณหนูหมวกแดงก่อนจะวางสิ่งในกำมือลงไป

เยลลี่เคลือบน้ำตาลรูบผีน้อยนอนนิ่งอยู่บนนั้น

“ถ้าให้เลือกคงเป็นเลี้ยงล่ะครับ”

น้ำเสียงเอื่อยยานว่างั้น

“แล้ว…ทำไมเลือกแต่งเป็นหนูน้อยหมวกแดงล่ะครับ?”

เขาถามน้ำเสียงเบา คิ้วเลิกขึ้นเล็กน้อยรอคำตอบ

เฟลิกซ์เงียบไปพักหนึ่ง มือค่อยๆ ยกขึ้นแตะแก้มเบาๆราวกับกำลังประมวลผล ดวงตาสีอ่อนคู่นั้นฉายแววประหลาดใจจางๆ

“ครับ”

เขาตอบ คำพูดช้าราวกับยังคิดอะไรในใจ

“จะ…ไว้ชีวิตให้”

เหมือนจะปล่อยเรื่องไปแต่ก็พึมพำเสริมขึ้นมาเบาๆ

“คราวหน้าขอที่…สงบกว่านี้นะครับ จะได้ไม่ต้องรีบ”

มือข้างหนึ่งหย่อนลูกอมลงกระเป๋า คงเพราะหนุ่มขี้เซาคนนั้นได้พักผ่อนมาเพียงพอแล้วกระมังถึงได้รับต่อมุกได้แบบนี้

เขายักคิ้วขึ้นเล็กน้อย สองมือขยับขึ้นกอดอก

“ตัดโมอะไรล่ะ ยังไม่เปิดเทอมเลยนะครับ”

หมาป่าหนุ่มกระตุกยิ้ม สายตาเหล่มองหัวทองๆของน้องชายว่ายังอยู่ในระยะสายตาก่อนจะกลับมาสนใจคนเป็นพี่อีกครา

“ถ้าให้เลือก… เลี้ยงก็คงไม่เลว”

“แต่…ถ้าจะมีหลอกเพิ่มมาก็คงไม่ว่ากัน”

เฟลิกซ์พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มเนิบ

“ถือว่ามาไกลขนาดนี้…ต้องมีอะไรพิเศษใช่ไหมครับ?”

‘17ตลอดกาล?‘

ชายในชุดมนุษย์หมาป่าและเสื้อกล้ามรัดรูปหันมองตามเสียงคุ้นๆ

“พี่…?“

เขาไล่ระดับสายตามองทั้งกายของหญิงสาวตรงหน้า

“ดู…แปลกตาดี?”

/……/

ไม่ต้องรู้หรอก

@mayoraa-pmuc.bsky.social มึงตัวดี