Seni tanımak, seni anlamak benim için bir şerefti godi, seni çok seviyorum oğlum

Sen geçen gün hastayken gece uyuyamamıştım, o zaman gelmişti aklıma, biz sanki dünyaya birbirimizi bulmak için gelmişiz gibi demiştim içimden. Sanki biz birbirimizle tanışmak, birbirimizi anlamak, birbirimize benzemek, aynı salaklıkları yapmak ve birlikte üşüyüp mutlu olmak için gelmiştik

Ben hep seni kendime benzetirdim. İkinizi de çok seviyorum orası ayrı ama seninle tuhaf bir kalp atışımız vardı godi. Birbirimizi çok iyi anlardık bi şekilde. Benzer bir salaklığımız da vardı yani. Öyle böyle değil sana olan özlemim, biz tamamdık seninle oğlum. Ben seninle tamamdım.

Sonra ikimizin de kulaklar buz olurdu kapıyı pencereyi kapatıp içeri geçerdik, ben sana sarılıp yorganın altına alırdım seni zorla biraz ısın diye. Sen kaçıp ayak ucuma yatardın. Sıcacık olurduk hemen, senin nefes alıp verişini dinleyerek uyurdum, daha huzurlu olamazdık godi, ikimiz de mutluyduk

Seninle eski evdeyiz, kar yağmaya başladı sen heyecanlanıp cama çıktın, saat gecenin 2’si falandı heralde. Yalnızdık yine. Camı açtım, yılın ve seninle olan hayatımızın ilk kar yağışıydı bu. Sen de benim gibi böyle havaları seviyodun galiba godi.

Ben hep seninle olacağım hayalini kurmuştum. Biliyorsun selim seline düşkündü, ben de hep godi benimle diye düşünürdüm. Öyle hissederdim. Dünyanın neresine gitsem sen benimle gelecektin, biz seninle yağmurları karları izleyecektik. Beraber kar yağışı izlediğimiz ilk seneyi hatırlıyorum, hava buz

Sen rüzgar esince korkmuştun, ben de biraz tırsmıştım da birbirimze sarılmıştık. Keşke şimdi de sarılsam sana, içimdeki her şeyi alsan götürsen. Senin gözlerine baksam da amaan hepsi geçer benim godişim yanımda diyebilsem. Çok özlüyorum seni oğlum