แต่วันต่อมาสามเพื่อนซี้ก็ได้มาถกเถียงกันอีกรอบเมื่อเห็นไอจีแฟนตัวเองที่อัพภาพเดียวกัน

พวกยัยตัวแสบถ่ายภาพกันสามคน แก้มชนกันเสียด้วย
อายอยู่ตรงกลาง ด้านซ้ายเป็นโช ด้านขวาเป็นสา

ทั้งสามคนชูสองนิ้วตาแป๋วสู้กล้อง
น่ารักสุดๆ แต่แก้มเบียดกันสุดๆ เหมือนกัน

หน็อย!
พวกลูกแมวตัวดี!

“อีกคนแล้วเหรอวะ”
( เมียมึงอ่อยเมียกู โชพูดถึงไม่หยุด กูหงุดหงิด น่ารักมากมั้งเมียมึงน่ะ )

“น่ารักโคตรๆ เลยว่ะ ส่วนมึงแค่หวง แต่มึงน่ะสิควรดูเมียตัวเองอะครับ มาอ่อยเมียกู พี่ชงพี่โชอะไร หมั่นไส้เว้ย”
( อ้าวไอ้นี่ ว่าเมียกูเหรอ )

“ขี้เกียจจะคุยล่ะ รำคาญ วางนะ” ริชกลอกตา กดวางสายมันเลย
จากนั้นล้มตัวลงนอนกอดแฟนสุดน่ารักของเขาไว้แน่น

“หา เมาน้ำชาตอนเช้าเหรอไอ้สุ?”
( เมียมึงอ่อยเมียกูอะเพื่อน )

ริชกลอกตา “เมียมึงไหมที่กอดเมียกูแล้วทำตัวอ้อนอะไอ้เวร ดีเจแก้มแดงอะไร จัดการเมียตัวเองหน่อยครับ”

เขาวางสายทันที รู้สึกว่าเพื่อนมันไร้สาระ
แต่พอวางสายแรกปุ๊บ สายที่สองก็โทรเข้ามาทันที

“โทรมาทำไมอีกคนอะไอ้เคน”
( ดูแลเมียตัวเองหน่อยไอ้ริช )

ประโยคคุ้นๆ ทำให้ริชถอนหายใจ

ริชลูบหัวคนที่นอนอยู่แนบอก น้องเพิ่งได้กลับไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ถูกเขารังแกจนร้องไห้ เหนื่อยคาอกเขาไปเรียบร้อย

ริชอุ้มน้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก็พากลับมานอนกอดกันบนเตียง

ทั้งรักทั้งหวงจนไม่อยากให้อายไปเข้าใกล้ใครเลย
โดยเฉพาะเพื่อนสนิทของอายสองคนนั้น!

ริชขมวดคิ้วเมื่อโทรศัพท์ของเขาสั่น พอเห็นเบอร์โทรเข้าจากเพื่อนก็เลิกคิ้ว

“อะไร?”
( ดูแลเมียตัวเองดีๆ หน่อยไอ้ริช? )

ริชขมวดคิ้ว แซะเพื่อนสนิทได้หน้าตาเฉย “ไอ้หมาทิชชูเปื้อนโคลนนั่นน่ากินตรงไหน”
“หล่อ เทสต์ดี สเป็ก”

คนหล่อแสยะยิ้มจนเห็นเขี้ยว ตาคมวาววับ

“หึๆ ขยันทำให้พี่หึงเก่งจริงๆ!”
“เค้าอะ...อื้อออ”

จากเสียงสนทนาแปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางแผ่ว
เพราะริชจัดการกระชากเสื้อผ้าของอายออกแล้วรังแกแฟนตัวน้อยให้สมกับที่อัดอั้นมานาน

พี่ริชจะสั่งสอนให้ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องอื่นเลยยัยตัวดี!

…….

แค่น้อยใจอะ

พี่ริชทำตาอ้อนขนาดนั้นอายละลายหมดแล้ว
ก็แฟนเขาหล่อนี่นา!

ริชถอนหายใจ “อย่าเอาเมียเพื่อนพี่มาเป็นผัวก็พอ”
อายหันมายักคิ้ว “ทำไมอะ เพื่อนอายโหมดพี่สาพี่โชก็ฮอตดีออก บาร์เทนเดอร์ตาสวย ดีเจแก้มแดง เท่”

“ยัยอายตัวแสบ!”

“เพื่อนพี่ก็น่ากิน” อายยักคิ้วแกล้งยั่วให้แฟนหวง ไม่คิดจริงหรอก

อายรักพี่ริชจนแทบจะเขียนเรียงความความหล่อได้เป็นหมื่นตัวอักษร

ต่อให้นั่งเฉยๆ หายใจเฉยๆ ริชก็คิดว่าน่ารัก
แล้วถ้าสิ่งมีชีวิตที่น่ารักขนาดนี้อยู่ในห้องของเขา....

ถามว่าระหว่างจูบแฟนตัวเองให้ช้ำทั้งตัวกับทำโปรเจกต์เขาเลือกอย่างแรกอยู่แล้ว

ดังนั้นเลยต้องให้อายกลับก่อน

“พี่ริชโทษเค้า!”
“ไม่ครับๆ พี่ไม่โทษเรา พี่ผิดเอง อายของพี่ไม่ผิดเลย”

“ไม่ต้องมาเอาใจเลยนะ ถ้ามีอีก เราจะหาแฟนใหม่!”

อายกอดรอบลำคอคนอุ้มไว้
เขาใจอ่อนกับพี่ริชตลอดแหละ

“พี่ไล่เค้า!”
“ขอโทษครับ พี่ผิดเอง พี่แย่เอง”

“ฮึ!”อายย่นจมูก ขยำแก้มหล่อๆ ของพี่ริช

เขาเข้าใจ แต่เขาก็น้อยใจนี่นา
พี่ริชหล่อรวย เอาใจใส่ เทคแคร์ดีมาตลอด

ช่วงหลังๆ มานี้ทำโปรเจกต์จบอายก็เข้าใจ
คนอุตส่าห์ซื้อข้าวไปให้เพราะกลัวแฟนหิว

แต่พี่ริชดันบอกให้เขากลับก่อนด้วยน้ำเสียงดุๆ
อายน้อยใจเป็น!

“พี่ขอโทษนะครับคนดี..แต่พี่ปล่อยให้อายอยู่ในห้องไม่ได้ ไม่อย่างนั้นพี่ทำโปรเจกต์ไม่เสร็จแน่ๆ”

มือเรียวจับหน้าริชไว้ ยิ้มหวานยั่วสายตา

“ฮื่อออ นี่ใครน่ะ...หล่อจัง”
“อาย”

“หน้าเหมือนแฟนเค้า ไม่สิผัวเก่า”
ริชคิ้วกระตุกยิก “ผัวเก่าอะไร พูดดีๆ”

“ไม่รู้ จะทิ้งล่ะ อายจาหาใหม่” อายเชิดหน้าขึ้น

“เห็นงานสำคัญกว่า...เค้าน้อยใจ ไล่กันด้วย อายโกรธ!”

ริชจูบข้างแก้มนวล “พี่ขอโทษครับคนดี พี่ทำโปรเจกต์จบหมดแล้ว ไม่ปล่อยอายให้เหงาแล้วนะครับ อย่าโกรธพี่เลยนะ หรือจะทุบพี่ก็ได้นะคะคนดี”

อย่าคิดว่าริชฟ้องไม่เป็น
คนกันเองทั้งนั้นด้วย!

อ้เคนกับไอ้สุน่ะเพื่อนสนิทเขา

ชอบน้วยเมียคนอื่นนักไม่ใช่เหรอ
ไอ้พวกขี้หวงนั่นมันหวงเมียจะตาย

สั่งสอนให้หลาบจำเลย
จะได้ไม่มีแรงเอามาแตะคนของเขาอีก

ส่วนยัยตัวดี
เขาสั่งสอนเอง!

......

ริชพาอายกลับมาถึงคอนโด เข้าอุ้มแฟนตัวน้อยไว้ไม่สนใจสายตาที่มองมาตลอดทาง

คนเมาคลอเคลียออดอ้อนไม่หยุด พอมาถึงห้องก็ยิ่งเกเร

จะทำอะไรก้ไม่ได้ ไม่งั้นอายโกรธเขาตายเลย
แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธีจัดการ

ริชอุ้มอายด้วยมือข้างเดียว แมวดำตัวแสบของเขาเอาต้นอ่อนเล็กๆ มาถูกข้างแก้ม เขาหยิบมือถือออกจากกระเป๋า

กดเข้าไลน์กลุ่มแล้วอัดเสียงพูดลงไป

“เมียพวกมึงจะจูบเมียกู คลิปที่ส่งไปอะ น้วยกันเองด้วย น่ารักดีใช่ไหมล่ะไอ้สุ ไอ้เคน”

ริชยิ้มจนเห็นเขี้ยว ส่วนเพื่อนแฟนก็สะดุ้งทันทีเมื่อเขาเอ่ยชื่อแฟนของแต่ละคน

สายตาของพี่ริชมองพวกเขาเหมือนอยากต่อยเหมือนกันนะเนี่ย
หวงสินะ

ขนาดกับเพื่อนก็ยังหวง

“ขอบใจที่ช่วยดูแลอาย แต่คราวหลังอย่าถึงเนื้อถึงตัวกันแบบนี้อีกนะครับ”

“หืม? นี่แค่จิ๊บๆ น่า” สายักคิ้วท้าทาย
“ไม่เอาน่าสา อย่าไปพูดแบบนั้นสิ” โชปรามยิ้มๆ

ยิ้มร้ายไร้เดียงสา!

“พวกเรารู้จักกันมาก่อนที่พี่ริชจะรู้จักอายเสียอีก อายอยากอ้อนพวกเราก็ไม่เห็นแปลกเลย”

ริชคิ้วกระตุกยิก

ริชสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แทบจะยิ้มไม่ออก

เป็นเพื่อนที่ไหนกอดกันแบบนั้น แล้วตอนนี้ก็แทบจะจูบกันแล้ววะ!

กอดซ้ายขวาเสียด้วย!

แขนแกร่งดึงร่างเล็กของแฟนตัวน้อยมาโอบไว้ พอยัยแมวดำตาปรือคลอเคลียซอกคอเขาก็อุ้มอายขึ้นมาทันที

สากับโชขมวดคิ้ว โดยเฉพาะสาน่ะกำหมัดเตรียมพร้อมแล้ว
แต่พอเห็นว่าเป็นแฟนเพื่อนก็ไม่ได้ต่อย

“พี่ริช?”
“มารับอายเหรอครับ อายน้อยใจพี่จนเมาแอ๋” โชช่วยอธิบาย

อายเมาแล้วน่ารัก ยั่วสายตาคน
ดูสิ...ใครๆ ก็อยากเดินเข้ามาหายัยแมวดำทั้งนั้น

หน้าแดง ตาฉ่ำวาว แก้มป่องๆ

แล้วไหนจะคลอเคลียกอดแขนเหมือนแมวอ้อนอีก

น่ารักมากๆ!
อันตรายต่อใจมากๆ

แต่สำหรับคนที่เพิ่งมาถึงนั้นหงุดหงิดขั้นสุด

ร่างสูงข่มความโกรธของตัวเองไว้ ยกมือถือขึ้นถ่ายคลิปและถ่ายรูป จากนั้นรีบก้าวยาวๆ ไปทันทีเมื่อความใกล้ชิดของทั้งสามคนชักจะเกินไปแล้ว!

“ชงมาเลยครับพี่โช สาพร้อมแล้ว!”

โชหัวเราะตาหยี ชงค็อกเทลให้เพื่อนทั้งสอง

จิบไปพลางคุยไปพลาง อายก็เริ่มเมาเอาต้นอ่อนไปถูแก้มสาที่นั่งข้างกัน

“อืมๆ อยู่นิ่งๆ สิ จั๊กจี้อะ” สาประคองเอวเพื่อนไว้ไม่ให้ล้มตกเก้าอี้

“สาหอมจัง” อายทำจมูกฟุดฟิด ตากลมสวยหวานฉ่ำ ยิ้มหวานมองโช
“โชเท่มาก...พี่โชสุดเท่”

“เมาแล้วปากหวานจริง” โชหยิกแก้มเพื่อน

สากับโชมานั่งประกบเพื่อนทันที

อายยู่ปาก ดื่มค็อกเทลที่เพื่อนชงให้แล้วบ่นไม่หยุด

“พี่ริชใจร้ายมาก! เค้าแค่เป็นห่วงแต่ไล่คนเขากลับเฉยเลย! วันนี้เค้าจะเมา จัดมาเลยพี่โช!”

โชหัวเราะ ยีหัวเพื่อนเบาๆ ยังไม่ยอมชงให้เพราะอายเมาแล้วอันตราย

หมายถึงอันตรายกับคนอื่น

“ชงให้ไปเถอะ เรื้อนกับพวกเราดีกว่าไปเรื้อนกับคนอื่น” สาหยิกแก้มอายหนึ่งที

“เอางั้นก็ได้ ล่ะสาไปเปิดเพลงตอนไหน?”
“ดึกๆ โน่น วันนี้มาซัพรุ่นน้องเฉยๆ”

ป๋าริชฮอตเวอร์จริงๆ ค่ะ ส่วนต้าวงินายก็อ้อนนะ แต่ดุนะ
ยจจังก็คือซื่อนะ ยั่วนะ พวกพี่ไหวน้องก็ไหว
ขอบคุณค่าาาาา 🫢

อายออกความเห็นไม่ได้เพราะเขาถูกจูบจนมัวเมาตาลอย

ใครจะคิดว่าเข้าใจผิดไปตอนนั้น
ตอนนี้จะได้คนขี้หวงมาสองคนเนี่ย!

“อะ...พี่ริช อื้อ...อือ...พี่นายอย่าดูดท้องอาย...” อายเสียววูบขึ้นมาทันทีเมื่อสองหนุ่มรุกพร้อมๆ กันด้วยความหวง

“ไม่ต้องคิดไปหาใครที่ไหนแล้ว พวกพี่สนองและคลายเครียดให้เอง!” ริชบดขยี้จูบอย่างร้อนแรง

ข้าวไว้ค่อยกิน ตอนนี้ป้อนยัยคุณหนูอายด้วยพวกเขาก่อน น้องจะได้ไม่คิดไปหาโฮสต์คนอื่นอีก!

“จะทำให้ทุกวันเลยดีไหม...อายจ๋า?” นะนายอ้อนตาวาววับ

“ถ้าชอบถูกจิกหัวตอนเอากันแต่เรียกเธอขา ตื่นเช้ามาก็ยับล่ะได้ แต่อายห้ามเลือก ไม่สิ...เลือกพวกพี่สองคน”

“ใช่ ห้ามเลือกนะ ไล่ไอ้หยางออก”
“มันรวยเว้ย มันแค่ว่างมาให้มึงใช้งานเป็นโฮสต์เนี่ยไอ้นาย”

“พวกพี่ทำตัวแปลก” อายเอียงหน้า

“พี่กับนายเป็นเจ้าของค่ะ ไม่ใช่โฮสต์”

“อ้าว” อายตาโต ก่อนจะหน้าแดง

ถึงว่าสิ พนักงานมองเขาแปลกๆ
อ๊ากกกก นี่เขาทำเรื่องหน้าแตกไปอีกแล้วเรอะ!

“อย่าให้พวกพี่ต้องไล่โฮสต์ทั้งคลับแล้วเหลือไว้แค่พวกเราให้เธอเลือกยัยอาย” ริชถอนหายใจ แค่คิดว่ายัยคุณหนูอายไปกับโฮสต์คนอื่นมันก็หึงแล้วอะ!

หรือปิดๆ มันไปดีคลับนั่นน่ะ ยังไงเขาก็รวยอยู่แล้ว

เดี๋ยวเกิดยัยคุณหนูอายไปแล้วออร่าเข้าตาพวกหมาป่าในคลับขึ้นมา เขากับไอ้นายไม่คลั่งเรอะ!

“อะไรกันเล่า” อายยู่ปาก “ตอนแรกเพื่อนอายแนะนำพี่หยางมาด้วย คนผมสีฟ้าๆ หน้าหวานๆ”

คนขี้อ้อนคนนี้ คนเดียวกับที่เมื่อคืนอุ้มเขาเดินไปรอบห้อง ไปที่อ่างอาบน้ำข้างระเบียงด้วย

พี่นะนายทำหน้าอ้อนไม่หยุด แต่ก็ใส่แรงไม่หยุดเหมือนกัน

“อะไรคือไม่มีน่ะครับ?”
“ไม่มีโฮสต์ให้เธอค่ะยัยคุณหนูอาย” ริชกัดแก้มป่องๆ นั่น ป้อนพร้อมชวนน้องเลือกเมนูมื้อเที่ยง

พี่ริชเป็นคนช่างใส่ใจแต่เมื่อคืนขี้แกล้งมาก ใช้ลิ้นที่มีจิลนั่นเลียไปทั่วตัวอาย

แล้วยังเร้าแกล้งให้อายพูดเรื่องลามกๆ วอนขออีก

สองหนุ่มคนฟังคิ้วกระตุกยิก รู้สึกหวงแหนขึ้นมาทันที

ตอนแรกพวกเขานั่นล่ะที่อยากลอง
ตอนนี้ติดใจจนไม่อยากให้ใครมาเจอ

เรื่องเซ็กซ์ก็ส่วนหนึ่ง แต่ยัยคุณหนูอายมีเสน่ห์ที่ทำให้ทั้งริชและนะนายอยากทำความรู้จักให้มากกว่านี้

เอาเป็นว่าอยากจีบ
อยากเป็นผัวนั่นล่ะ!

“ไม่มี” นะนายทำหน้ามึน ล้มตัวนอนบนตัก เอาหัวถูไถเหมือนหมารทิชชูอ้อนเจ้าของ อายเอ็นดูจนต้องลูบหัว