Padrastro segundo ou terceiro. Ou primeiro cabaleiro da madrastra consorte emérita que é mais longo, pero soa mais distinguido.

Esta é das opinións contidas no sometimes wrong.

Boff a mellor sensación do mundo cando os rapaces dun compañeiro aboado a Agosto e nadal sairon da idade que lles outorgaba preferencia, e puiden tirar da carta de antigüedade.

Parece un pouco unha mistura entre estar no parking da Tonos e no de Lavacolla.

Agora que o dis, tal cual 😂.

Pode ser que se ensine tamén nas facultades de medicina e farmacia?

As reunións de veciños todas por Teams. Desconectar a cámara e o micro, tirar o portatil no sofá e as dubidas polo chat, melloraría bastante a producción de cortisol media deses trances.

Mira que non me gusta a música electrónica, pero cando facía cardio tiña unha playlist de cabeceira de dubstep pros auriculares. Non me imaxino como debe ser unha clase dirixida co ritmo de Bunbury. "Ahora cuando no le dejen aire que respirar a Enrique damos pedalada fuerte y culo arriba".

Referíame eu a calquer varón da familia dos que pisaron Balmoral, porque as mulleres contemporáneas vestían algo mais pardo alá pola Alemania.

Ambas certas, a miña teno por dentro e por fora é verde varón Mountbatten de vacacións en Balmoral.

Vou facer un PVI coma nos correos do traballo con @zeltiamt.bsky.social, pra que vexa que non son o único que opina que ese tipo de chaqueta (que me regalou ela) cunha camisa estampada debaixo queda bordeando o cayetanismo. No meu caso vexome ata un toque de caza del zorro en Inglaterra victoriana.

Notase o impacto en primeira persoa en que precisa pouco arranxo, un párrafo ao final ao sumo, pra ser un moi bo artigo epitáfico.

Eu na casa recollo apilando por separado porque nunca, ou case nunca, recollo vaixela de mais de dous. Igual o meu erro está en exportar o método amateur ao sector profesional. Ben pensado ten que ser unha "jodienda" importante que che apilen todo nun so prato nunha mesa de varios comensais.

Pois eu acabo de enterarme, sempre recollo todo coma unha boneca rusa sobre o prato. Como imaxinar que non era pasotismo, se non ter toda a razón, o de @zeltiamt.bsky.social de deixalo todo manga por hombro pra que o recollan o seu xeito. Tomo nota disto.

Ollo que lendo isto igual Zeltia tamén pode facer as veces de casamenteira, porque non ten tampouco un mal ratio de acerto cos picaportes das portas e demais obxectos que cadren no seu angulo cego.

Xusto entrei hoxe despois de facer a conta fai tres anos pra fuxir de tuiter, e non facerlle nin caso, e o primeiro que me aparece é isto, vese que o arco xermanista non so é cíclico no campo de batalla.

Sen ter nin idea de dereito, o das testemuñais nas sentenzas esta hoxe a ser rococó. O xerente, traballadoras é unha paciente din terse sentido intimidadas e coaccionadas, pero a xuiza resolve que non consta tal cousa porque a policía non o percibiu así ao persoarse.