Hayatımda okuduğum en güzel metinlerden biridir Hans Kirk'ün Köle Hikayesi.

Bir Kızılderili kölenin benliğini kaybetmeme öyküsüdür aslında.

Heyhat ki biz böyle direnemedik.

Tüm yönetenler milyarlarca insanın insanca yaşam hakkına hunharca ve şehvetle, utanmaz bir hazla tecavüz ederken, vicdanımızı rahatlatacak, bizi görevini yapan maymunun mahmurluğuna salacak ortamı yarattılar. Ve biz bunu düşünmeden afiyetle ve iştahla yedik.

O zamanki kölelerin bir benlik bilinci, bir haysiyeti, bir şahsiyeti varmış. Öyle ya dünyanın süper gücüne 3 kere isyan etmiş insanlar.
Ya biz?

Elimize, tüm öfkemizi, hıncımızı kusabileceğimiz ancak bunu hak edene değil de it gibi birbirimize yöneteceğimiz sanal dünyalar verdiler.