DOCS : https://shorturl.asia/2KurG
คุณเจ้าของร้านกิโมโนนี่เอง
ดันจิที่กำลังเดินเล่นอยู่ตัดสินใจถอยหลังแล้วย่อตัวลงเพื่อช่วยเขาเก็บกล่องที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น
“ คุณโทวะ จะกลับไปที่ร้านเหรอครับ ? ” เสียงทุ้มของเขาดังขึ้นถามราวกับสงสัย และเพื่อที่จะสามารถช่วยเหลือได้แน่นอนว่าเขาจะต้องรู้ที่มาที่ไป
เพราะความจริงนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก
คุณเจ้าของร้านกิโมโนนี่เอง
ดันจิที่กำลังเดินเล่นอยู่ตัดสินใจถอยหลังแล้วย่อตัวลงเพื่อช่วยเขาเก็บกล่องที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น
“ คุณโทวะ จะกลับไปที่ร้านเหรอครับ ? ” เสียงทุ้มของเขาดังขึ้นถามราวกับสงสัย และเพื่อที่จะสามารถช่วยเหลือได้แน่นอนว่าเขาจะต้องรู้ที่มาที่ไป
เพราะความจริงนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก
พอก้มมองก็พบว่าเป็นดั่งที่ได้คาดคิดไว้ เมื่อพบกับสิ่งมีชีวิตขนฟูสีขาวเขาก็ย่อตัวนั่งลงพร้อมกับรับลูกบอลมา
“ ฟุกุ ? ”
“ หาเพื่อนเล่นอยู่ใช่ไหม ”
ฝ่ามือของเขาลูบลงบนขนนุ่มสีขาวของสิ่งมีชีวิตตรงหน้าด้วยความแผ่วเบาและอ่อนโยน
ก่อนที่สายตาจะแปรเปลี่ยนไปมองลูกบอลและลองโยนไปข้างหน้า ดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น
พอก้มมองก็พบว่าเป็นดั่งที่ได้คาดคิดไว้ เมื่อพบกับสิ่งมีชีวิตขนฟูสีขาวเขาก็ย่อตัวนั่งลงพร้อมกับรับลูกบอลมา
“ ฟุกุ ? ”
“ หาเพื่อนเล่นอยู่ใช่ไหม ”
ฝ่ามือของเขาลูบลงบนขนนุ่มสีขาวของสิ่งมีชีวิตตรงหน้าด้วยความแผ่วเบาและอ่อนโยน
ก่อนที่สายตาจะแปรเปลี่ยนไปมองลูกบอลและลองโยนไปข้างหน้า ดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น