Новы Сапкоўскі - як сустрэцца з дзедам за сталом, нібы і цікава паслухаць, а нібы і ўжо ўсё гэта было. Яшчэ і мова нейкая стала механічная, і сказы кароткія, як сакерай хто парубаў.

Расказала сёння пра A Real Pain усім, хто хацеў паслухаць (і пачытаць)

Праца перамяжоўваецца танцамі пад Молчат Дома, увесь час, калі іх слухаю, думаю, што яны гучаць як Мінск

Чытала сёння кнігу пра экзістэнцыялізм у чарзе і нават асабліва на час чакання не звяртала ўвагі, а яшчэ шмат гуляла ў снезе, нават і не памятаю ўжо, калі стала так любіць снегапады

Сёння Прэмію імя Ежы Гедройца ўручалі ў Гданьску, першае месца атрымала Ганна Кандрацюк за "У прысценку старога лесу", другое месца ў Сцяпана Стурэйкі і "Пасажыраў карабля Тэсэя", а трэцяе ўзяю мой любімы "Шэпт" ад Сяргея Лескеця

Трэці дзень пішу, што харошае за дзень здарылася, і ўражанне, што, сапраўды, ўвага пачынае засяроджвацца на гэтым сама сабой

Схадзіла на могілкі (прыйшлося сабраць усе сілы ў кулачок), а там так цудоўна і спакойна. Сустрэла помнік сям'і па прозвішчы Дрэва, як бы хто прывітанне з дому перадаў.

Гляджу фільмы толькі таму, што там паказваюць Лондан

У пакоі дзе я працую з вокнаў бачна толькі неба, сёння ў мяне там паказвалі карнавал з дажджоў, аблокаў і магічнага святла

Я ўвесь час марыла пра коргі, а цяпер не магу прайсці міма джэк-расэлаў, такія яны ўжо мілыя і дзелавыя, калі бягуць па сваіх важных сабачкавых справах

Цёплы дзень з харошымі людзьмі, і захадам з агнямі на ўсё неба

Здаецца падумала пра ўсё, што магла, але ўсё роўна хвалююся перад падарожжам

Трымаюся правіла - з'явілася новая сацсетачка, завядзі ў ёй акаўнт.