" เธอไม่เคยมาผมไปรับเธอเอง "

" เป็นห่วงเราหรอ "

" ใช่สิครับ "

ฮินาตะตาโต ก็มัน.. บทจะตรงไปตรงมาก็พูดเลยนี่เค้าก็เสียอาการเหมือนกัน และก็ใช่ฮินาตะไม่เคยไปห้องของคาเงยามะ แต่คาเงยามะนะหรอ เค้าชวนมาบ่อยยิ่งกว่าเค้าเองเสียอีก

" อ อื้อมารับก็มารับ งั้นเรา เรากลับก่อนดีกว่าเธอมาเมื่อไหร่ก็โทรมานะ "

ฮินาตะลุกออกไปจากร้านกาแฟของเค้าทันทีท่าจะเขิน

" ผมทำให้กินเอง "

" หื้ออ? เธอชวนเค้าเข้าห้องหรอ "

" ครับ อยากมั้ย "

ฮินาตะไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้ายืนยัน หน้าตาน่าหมั่นเขี้ยวเสียจริง บางครั้งเค้าก็รู้สึกหมั่นไส้อยากบีบแก้มให้แตกคามือ แต่ก็ทำได้แค่ทนเพราะว่ากลัวอีกคนไม่ชอบและเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน

" เราต้องเอาอะไรไปมั้ย "

" เอามาแค่ตัวเดี๋ยวผมไปรับ "

" เราไม่หลงหรอกหน่าเธอแค่บอกทางมาก็ได้ "

" แค่จะบอกว่าเย็นนี้ไปกินข้าวด้วยกันมั้ย "

คาเงยามะสักเกตอาการของคนตัวเล็กตลอด ใช่ว่าเค้าไม่สนใจแต่เค้าแสดงอาการไม่เก่ง จะเรียกไงดี เค้าไม่รู้ว่าเค้าควรจะทำตัวยังไงหรือทำแบบนี้ดีแล้วหรือเปล่า ทุกครั้งที่เค้าชวนทำอะไรด้วยกัน ไปไหน หรือแม้แต่ให้อะไรเล็กๆน้อยๆ คนตรงหน้ากูดูดีใจไปหมด จนเค้าก็นึกรู้สึกว่าคนตรงหน้าเป็นความสดใสของเค้าไปแล้ว

" อื้อๆ ปายย เธออยากกินอะไร "

" แล้ววันนี้- "

" มาเฝ้าเธอไง "

" เธอฟังก่อน ไม่ได้จะไล่ "

" ก็เธอชอบไล่เรา "

คาเงยามะนิ่งไปเล็กน้อยหลังจากได้ยินประโยคนั้น แถมสีหน้าของเจ้าตัวก็ดูห่อเหี่ยวลงยามที่พูดอย่างชัดเจน ก็นะ คนตรงหน้าของเค้าปกติมักจะดูสดใสมากจนรู้สึก พอเวลาอีกคนเศร้านิดหน่อยหรือมีท่าทีเหนื่อยก็ดูออกได้ง่าย ถึงแม้จะไม่ได้เป็นบ่อยนักหน่ะนะอาการเหล่านี้

" ขอโทษครับ "

" นี่ฮินาตะ "

" ว่าายางงาย "

" เธอจะมานั่งเฝ้าผมงี้ทุกวันจริงๆหรอเนี่ย "

ฮินาตะพยักหน้าเพื่อเป็นเครื่องยืนยันว่าเจ้าตัวหน่ะพูดจริง แถมทำจริงอีกต่างหาก

" ไม่ไปทำงานหรอครับ "

" คาเงยามะ เรามาเฝ้านายตั้ง2เดือนแล้วนะ ถ้าเราจนเราไม่มาซื้อโกโก้ร้านเธอทุกวันหรอก "

คาเงยามะไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่มองหน้าเค้าด้วยใบหน้า แบบว่า ว่าไงดีหล่ะ ซื่อบื้อ ? จะว่าอย่างงั้นก็คงได้

" ใครบอกนาย "

ฮินาตะไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เบี่ยงหน้าหลบ ไม่พอยังเอามือปิดหน้าอีก

" ก็นายอ่ะ นายนั่นแหละ "

" เรียกชื่อสิโชโย "

" อื้อ โทบิโอะ "

" คิดไปเองทั้งนั้น ไม่เห็นเคยบอกเลยว่าไม่ชอบ มีแต่นายที่โวยวาย "

" นี่! "

ยิ่งสู้กลับก็เหมือนโดนแกล้ง แกนกายที่เคยหยุดนิ่งและอ่อนตัวตอนนี้ก็กลับแข็งพร้อมใช้งานอีกครั้งนึง ทุกอย่างเค้ารู้สึกได้

คืนนี้เค้าจะได้นอนมั้ยนะ(?)

END 🫐🍊

ลั่นดังกระดิ่งจบยกก็ไม่เชิง รายกายเล็กทั้งอ่อนยวบ อ่อนไหว เพียงขยับนิดหน่อยก็รู้สึกได้ถึงน้ำกามข้นๆที่อยู่ในตัวของตัวเอง

" อื้อ คาเงยามะอึดอัด "

" นายขอเอง "

" รู้แล้ว! เอา.. เอาออกไปได้แล้ว "

เค้าอยากจะมุดหน้าหนีแทรกแผ่นดินซะเดี๋ยวนี้ เราพึ่งทำกัน.. ทั้งๆที่เราไม่ชอบกันแท้ๆ ยิ่งคิดยิ่งไม่รู้จะเอาไงกับเรื่องนี้ต่อไปดี

" ใครบอกว่าแค่รอบเดียว "

" แต่นายไม่ชอบฉันนี่! "

" โทบิโอะ อื้ออ- โทบิโอะ "

ฮินาตะเรียกชื่อเค้าเหมือนคนเพ้อ การกระทำเหล่านั้นมันน่ารักยิ่งกว่าอะไรดี เค้าก็ไม่อยากจะชมหรอกนะ แต่ก็อดยอมรับไม่ได้เลยว่าพอได้ยินมันก็ชัดจะเสียวมากขึ้นกว่าเดิม แถมยังอยากจะเสร็จพร้อมคนตัวเล็กกว่าอีก

" โชโย อึก จะแตก "

" ข้างใน โทบิโอะข้างในนะ "

เค้าไม่เคยแย้งหรือขัดใจอยู่แล้ว เสียงคำเร้ากันไม่สิ้นสักที ในที่สุดกิจกรรมนี้ก็จบลง เสียงครางหวาน

" อึก โทบิโอะ อื้อ!! เบ- อ๊ะ เบาหน่อย "

ร่างกายบิดเร้าเต็มไปด้วยกามรมณ์แห่งความสุขสม มันดีจนระบายออกมาเป็นคำพูดแทบไม่ได้ ก็คงเหมือนเสียงครางเค้าตอนนี้ที่ก็แทบไม่เป็นภาษาเช่นกัน ได้แต่หวีดครางบ้าง ตีแขนคาเงเยามะบ้าง เหมือนไปแตะปุ่มเปิดโหมดหมาบ้าเข้าให้เสียแล้วสิ

" อ่าา- อึกโชโย ครางอีก "

ไอร่างกายแสนซื่อตรงนี่ก็ตอบสนองเสียงของคาเงยามะได้อย่างดี ยิ่งได้ยินเสียง

" ขอร้องสิโชโย "

ราวกับคำกล่อมประสาทให้เค้าทำตามอย่างง่ายดาย ทั้งๆที่พื้นเดิมเค้าเป็นคนดื้อรั้น และปากแข็ง จุดนั้นคางยามะรู้ดี ถึงได้นำมากลั่นแกล้งเค้าอย่างไรละ !

" อ๊าา! ขอร้อง อึกไม่ไหวแล้ว "

" เอาอีกสิโชโย นายรู้ว่าต้องทำไง "

ปากเล็กๆเบะอย่างง้ำงอเอาแต่ใจ เค้ารู้ตัวว่าต้องทำอย่างไรให้อีกคนพอใจ ดูง่ายๆจากสรรพนามที่เปลี่ยนไป คาเงยามะยิ่งมีอารมณ์ยิ่งดุหรือไงกัน

ได้ยินเสียงครางหวานๆนี่

" ชอบหรอรัดแน่นเชียว "

" ไอบ้า! อ๊ะ "

หมอนี่นี่มันพูดมากขึ้นรึเปล่า แต่ขนาดพูดยังกระแทกไม่หยุดเลย เก่งเป็นบ้า ทั้งเร้าเค้าไปด้วยทั้งรังแกเค้าแทบจจะตายจริงๆแล้วตอนนี้ เค้าครางเสียงแหบเสียงแห้งเหมือนจะเสร็จหลายรอบแล้วแต่ก็โดนแกล้งไม่ให้เสร็จตลอดเลย เพราะตอนเค้าบอกจะเสร็จคาเงยามะก็จะเบาแรงลงตลอดเลย!

" อื้ออ! คาเง- อึกยามะจะเสร็จ "

อย่างดี กระทแกกระสั้นจุดเสียวไม่หยุดหย่อนจนตัวเค้าแทบหลอมละลายไปกับการกระทำเหล่านั้น มันเสียวจนบางครั้งก็เผลอระบายไปกับแผ่นหลังของคนกระทำ

" อ่าาโชโยเสียวเป็นบ้า เล่นกับนายนี่มันสนุกจริงๆ "

ดูท่าคนตัวเล็กจะชอบคำพูดแนวนี้เสียจริง เพราะยิ่งพูดหรือยิ่งครางก็ยิ่งตอดแรงจนตัวเค้ารู้สึก แถมยังหน้าแดงอย่างกับมะเขือเทศ มือก็เผลอจิกเข้าที่ไหล่เค้าก็มี เจ็บนิดหน่อยแต่ก็คุ้มเมื่อเทียบกับ

เอาจริงๆตัวเค้าเองก็เสียอาการนิดหน่อยแหละมั้ง(?) ก็ทั้งๆที่ความจริงตะบี้ตะบันทำไปเลยก็ได้ แต่เค้ากลับเลืกที่จะทำแบบนี้

" อ่า.. อย่ารัดแน่นนัก "

" อื้อ ขยับเลยก็ได้ "

เมื่อสิ้นคำยืนยันก็ไม่ยากเลยที่คนกระทำจะลงมือทันที ก็..ทนมานานแล้วหนิ เสียงครางดังเป็นช่วงแต่ที่ดังตลอดคงเป็น เสียงเราสองคนที่กระทำกันเป็นจังหวะ

ถี่บ้าง ช้าบาง แรงบ้าง หรือเบาบ้าง

ยอมรับเลยคาเงยามะทำมันได้

คาเงยามะจับเค้าพลิกลงเตียงอย่างง่ายดายเสียจริง อีกทั้งยังใส่สิ่งนั้นเข้ามาตอนเค้าไม่ได้ตั้งตัวอีก

" อ๊า!! อึก คาเง- อื้อ เจ็บ "

ไม่มีคำขอโทษกรือคำปลอบ มีเพียงเสียงจูบและเสียงน้ำลายที่เฉอะแฉะเป็นปลอบเพื่อให้ตัวเค้าได้ผ่อนคลายขึ้น มือก็สาละวนกับหน้าอกเค้าทั้งบีบ ทั้งเขี่ยเล่นจนเค้าก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดเสียวตามการกระทำ

คาเงยามะใช้เวลาพอสมควรเพื่อให้เค้าเองรู้สึกดีขึ้น

เอวคอดพยายามที่จะส่ายหนีแทบตายจากสัมผัสที่วาบหวามเหล่านี้ แต่เค้าก็อดยอมรับไม่ได้ว่ามันดีแค่ไหนจนบางครั้งก็เผลอร่อนใส่แทนที่จะหนี แต่ก็ไม่ลืมที่จะทำหน้าที่ของตัวเองถึงปากจะผละออกมาแล้วแต่มือก็ทำหน้าที่ขักรูดอย่างไม่หยุดมือ

ไม่นานร่างเล็กก็สั่นและกระตุกอย่างแรงอย่างห้ามไม่ได้ ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา แถมยังปล่อยตัวทับเพื่อนเค้าอย่างห้ามไม่ได้อีกด้วย

" อ่า ไม่ไหวแล้วฮินาตะ "

ยิ่งเสียงน้ำที่โดนโลมเลียในช่องทางยิ่งแล้วใหญ่ มันทั้งดูลามกเสียจนอดไม่ได้ที่จะเขินอาย แต่ตัวเค้าเองก็มีอีโก้มากพอที่จะไม่หยุดขยับเพื่อบำเรอส่วนนี้ของเพื่อนตนเอง

คาเงยามะทำหน้าที่ตนได้ดีเยี่ยมจะว่าดีเกินไปด้วยซ้ำ จากแค่ลิ้นก็กลับเพิ่มนิ้วสอดแทรกเข้าไป เพื่อเพิ่มความเสียดเสียวเป็นเท่าตัว จนตัวเค้าเองก็ทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องผละออกจากอวัยวะใหญ่โตเพื่อหวีดครางเพราะจะเสร็จสม

" อ๊า!! อึก "

นิ้วหนาที่ติดหยาบปลายนิ้วทำการ สอดเข้าช่องทางอีกครั้ง ไม่เพียงแต่สอดเข้าแต่ยังพยายามอ้าออก จนเห็นได้ชัดเจนว่ารูเล็กๆนี่พยายามตอดนิ้วเค้าแค่ไหน

" อ่อก อื้อ!! "

เสียงหวีดดังขึ้นแต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้เพราะในปสกก็ยังอมอวัยวะส่วนนั้นของเค้าอยู่ ส่วนเหตุผลที่คนตัวเล็กครางหน่ะหรอ ก็คงเป็นเพราะเค้าเอาลิ้นเข้าไปเกี่ยวชิมช่องทางนี้ละมั้ง

เสียงในห้องตอนนี้ดังระงม ทั้งเสียงคราง

" อืม ทำสะสิ "

ฮินาตะไม่ได้ตอบกลับอะไรเพียงแต่ก้มลงไปแลบลิ้นเลียช่วงหัว จนคนโดนก็อดเปล่งเสียงซี๊ดปากออกมาอย่างห้ามไม่ได้

" อ่าา เอาเข้าไปทีสิ "

ไม่ได้เถียงหรือตอบกลับอะไร มีเพียงการกระทำที่ยืนยันว่าคำสั่งนั้นถูกตอบรับแล้ว

ปากเล็กๆนั่นที่ปกติจะเอาแต่ด่าตลอดเวลา ตอนนี้กลับทำได้แค่อ้าปากอมแกนกายของเพื่อนตนเอง

แต่คิดว่าเค้าจะได้ทำดีๆหรอ?

คาเงยามะหยัดตัวนอนลง ทำให้คนตัวเล็กงงอย่างมากว่าจะให้เค้าทำตัวอย่างไร

" ขึ้นมาทับตัวฉันสิ แล้วหันไอก้นนุ่มนิ่มของนายมาทางฉัน "

ฮินาตะหน้าแดงฉานหลังจากฟังก็ ท่านี้มาน่าอาย แถมยังโดนเรียกก้นนุ่มนิ่มมันก็ออกจะทะแม่งเสียหน่อย

ฮินาตะก้มหน้าก้มตาทำแบบที่คนออกคำสั่งบอก เรียกว่าปิดหูปิดตาทำท่าจะง่ายกว่า เพราะเจ้าตัวไม่ยอมแม้แต่มองหน้าเค้าเลยด้วยซ้ำ

" ค คาเงยามะ "

" นายอยากช่วยฉันหรือไง "

" ฉ ฉันไม่เคย.. "

สายตาเค้าคงออกว่าเว้าวอนมากแค่ไหนถึงจะไม่เคยลองแต่ก็ใช่ว่าไม่อยากลองถูกมั้ยละ?

" แล้วอยากมั้ย "

" ก็ อื้อ "

คาเงยามะถอนนิ้วออกจากช่องทางที่ออกจะคลายความคับแน่นแล้วแต่ก็ยังไม่พอกับขนาดของเค้าจึงจำเป็นต้องเบิกทางต่อ ตัวเค้าเองก็ถอดกางเกงออกเผยให้เห็นแกนกายที่ตั้งแข็งชี้หน้าคนตัวเล็กทันที แถมไอคนมองก็ตาวาวเสียด้วย

ไร้ผล อีกทั้งยังโดนแกล้งเพิ่มเสียด้วย คาเงยามะทำท่าจะถอนนิ้วออกแต่ก็กระแทกเข้ามาเสียเต็มแรงจนตัวเค้าก็เผลอครางลั่น ตอบกลับไปด้วย น่าอายเสียจริง

แต่น่าอายกว่า เพราะตอนนี้เค้าเห็นแกนกายคาเงยามะตั้งเป็นลำภายในกางเกงที่เจ้าตัวยังสวมใส่อยู่ อีกอย่างพี่เพียงเค้าที่เปลือยกายต่อหน้าหมอนี่

อาการเมากามอารมณ์เข้าครอบงำ มือเล็ก ยกขึ้นไปจับแกนกายที่ตั้งเป็นลำพาดจนเห็นได้อย่างชัดเจน

มือก็กวัดไปมาเพื่อหนีสัมผัส เอวเล็กลอยหวือ เพื่อหนีนิ้วร้ายนั่นที่จะกระแทกใส่เค้าตลอดเวลา เมื่อคาเงยามะเห็นคนตัวเบ็กเริ่มดิ้นแรงจึงใข้มืออีกข้างในการกดประเวณท้องน้อยทันที

แต่การกระทำเหล่านั้นมันให้เพิ่มความเสียดเสียวมากกว่าเดิมเสียอีก คนตัวเล็กหวีดร้องลั่น แถมเสร็จออกมาทันทีอย่างห้ามไม่ได้ ตัวสั่นกระตุก ตาลอยปากก็ครางกระเส่าไม่หยุด มือเล็กยังพยายามดึงมือคนกลั่นแกล้งให้ออกไปแต่กลับ

ขยายช่องทางไม่ให้คับแน่น เสียงครางกนะเส่าดังเป็นพักๆ มือเล็กเริ่มที่จะตีอกเค้า อีกทั้งยังพยายามดิ้นหนีเค้าอีก รู้ได้ทันทีเลยว่าเจอแล้ว

' จุดนั้นของฮินาตะ โชโย หน่ะ '

" อ๊ะ! อื้ออ คาเงยามะ อย่างัดนะ อ๊า!! "

ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ คาเงยามะทั้งงัด ทั้งกระแทก อีกทั้งยังเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกนิ้ว ทั้งความถี่และความแรงเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว ทำให้คนโดนกระทำตั้งตัวไม่ทัน ทั้งร่างบิดเร้าจากแรงกระทำ

ที่จะสอดเข้าไป และกระแทกเนิบนาบ เป็นอีกครั้งที่คนตัวเล็กเริ่มกัดปากแถมหลบตาเค้า

" เจ็บหรอ "

" เสียว มันแน่น "

เค้ายอมรับเลย เค้าไม่เคยทำแล้วรู้สึกแบบนี้ ปกติมักจะเจ็บหรือเมื่อยก่อน แต่พอเป็นคาเงยามะแล้วมันเสียวท้องอย่างพูดไม่ถูก อยากโดนทำอีกเยอะๆเลย

นิ้วที่สอดเข้าไปในช่องทางก็ไม่เพียงแค่กระแทกเข้าออก ยังพยายามหาจุดเสียวของอีกคนด้วย ทั้งพยายามกางนิ้วออกจากกันเพื่อ