➤ สุ่มรับข้าวปั้นจากสมาชิกชมรม 🍙
th.shindanmaker.com/1255244

(สุ่มได้อะไรสามารถโควทรีแอคได้เลยนะครับ ขอบคุณที่แวะมาหาชมรมคหกรรมครับ🤍)

(หลังลงทะเบียนแล้วแนะนำให้เข้าดิสคอร์ดทางคอมมูเพื่อรับข่าวชมรมได้ไวหรือหากไม่สะดวกจริง ๆ ให้ติดต่องานผ่านผมนะครับ)

(ไม่เป็นไรค่าา)

“ฉันหาปากกาหัวแร้งอยู่น่ะค่ะ”

เธอค่อยๆย่อเขาพลางมองหาไปมาบนชั้นวาง

“จะเปิดเทอมแล้ว เลยพึ่งมีเวลามาซื้อน่ะค่ะ”

ติฮารุขำตัวเองนิดหน่อยก่อนเลือกดูปากกาที่ดูราคาแพงกว่าพวก(…)

จิฮารุยิ้มเล็กน้อยก่อนถือวิสาสะกุมมืออีกคนไว้

”งั้นฉันต้องขอรบกวนด้วยนะคะ อามาไนซัง!“

”ยังไงก็ตาม ฝากตัวด้วยนะคะ“

”ว่าแต่จะไปไหนต่อรึเปล่าคะ เดียวฉันจะไปห้องเรียนแล้วล่ะ ถ้าสะดวกก็มาด้วยกันได้นะคะ“

เธอถอยเล็กน้อยและชวนอย่างสุภาพ

“โอ้ แนะนำตัวหน่อยดีกว่า ฉันคิริกิริ จิฮารุค่ะ พึ่งย้ายมาที่นี่ ยินดีที่ได้ช่วยนะคะ”

เหมือนสบโอกาสเลยแนะนำตัวออกไป

“เรื่องแบบนี้มันก็เกิดขึ้นได้เสมอนั่นแหละค่ะ ยังไงก็ตาม ตอนนี้ก็กลับมาสวยปิ๊งแล้วล่ะนะ~”

เจ้าของผมสีชมพูยิ้มร่า

“อย่าคิดมากเลยค่ะ จิฮารุคนนี้ไม่คิดเล็กคิดน้อยหรอก“

เจ้าตัวยืดอกยิ้มมั่นใจก่อนหันไปหากระดานเพื่อตรวจสอบชื่อของอีกคน

”คุณหนูรินโคว..“

”เจอแล้วค่ะ! 1-Aล่ะ”

จิฮารุหันมากล่าวกับอีกคน

“ปีเดียวกันเลยนะคะเนี่ย!”

เธอยิ้มร่า

เจ้าตัวเอียงคอตั้งใจฟังอีกคนก่อนพยักหน้า

“เข้าใจแล้วค่ะ! งั้นจิฮารุจะเล่นด้วยแล้วกัน”

จิฮารุหยิบกระดาษตัวเองออกมาวาดๆก่อนยื่นให้

“งั้นต้องรบกวนคุณหนู ช่วยวาดต่อให้จิฮารุแล้วล่ะค่ะ”

เธอยิ้มหวานก่อนยื่นกระดาษตัวเองให้อีกคนที่ยังไม่ทราบชื่อ แต่เดี๋ยวนะ..มันแทบไม่เหลือที่ว่างด้วยซ้ำ(…)

“อืม—จะเรียกชอบก็ไม่เชิงนะคะ เรียกว่าทำได้ดีตั้งแต่ไม่ทันตั้งใจซะมากกว่า ละมั้ง”

เจ้าตัวใช้นิ้วแตะแก้มขณะพูดดูทะเล้นแต่แฝงความไร้เดียงสา

“ว่าแต่ นายน้อยชื่ออะไรเหรอคะ”

เธอเอียงคอถามและใช้คำว่านายน้อยแทนชื่ออีกคน

”ส่วนฉัน คิริกิริ จิฮารุ พึ่งย้ายมาใหม่ค่ะ!“

“แหมๆ ไม่ต้องเกร็งหรอกค่ะ! อามาไนซัง”

จิฮารุยิ้มร่าราวกับเอ็นดูท่าทางอีกฝ่าย เธอเอียงตัวเล็กน้อยก่อนชวนคุย

“ฉันคิริกิริ จิฮารุค่ะ พึ่งย้ายมาที่นี่ คราวนี้ก็รู้จักกันแล้วนะคะ”

จิฮารุชี้ตัวเองสลับกับอีกคนด้วยน้ำเสียงสบายๆ

(มาบวกค่ะ!)

”เอ๊ะ—ไปผ่านศึกอะไรมาเหรอคะ ทำไม่มีแต่แผลล่ะ!?“

จิฮารุตื่นตกใจกับสภาพบาดเจ็บไม่นานก็หันไปพบกระดาษที่เหมือนความรู้แบบแรนด้อม เธอได้แต่กะพริบตาทีสองทีก่อนจะพูด

“วงโคจรกับเซลล์สัตว์เหรอคะ”

เธอหยิบมาอย่างไม่ติดใจ

“เอ๋ ขี้โกงนี่คะ แทบไม่เหลือที่ว่างเลยนี่นา..”

ถึงจะบ่นแบบนั้นก็ยังหามุมวาดจนได้

“จิฮารุจะวาดอันที่ดูเข้ากันได้ก็แล้วกันนะคะ“

“อื้ม! ไว้ใจจิฮารุคนนี้ได้เลยค่ะ”

เสียงร่าของจิฮารุกล่าวพร้อมรอยยิ้ม พลางขีดเขียนให้อีกคนอย่างมั่นอกมั่นใจ

“นี่ค่ะ ยินดีอย่างยิ่งเลยที่ได้วาดต่อให้นายน้อย ฮึๆ“

“อืม ไม่ค่ะ”

จิฮารุมือปรกรอยยิ้มที่เผลอขำเล็กน้อย เธอเดินเข้าใกล้ก้าวหนึ่ง

“ขออนุญาตนะคะ”

ว่าแล้วมือของเธอก็หยิบกลีบดอกไม้นั้นออกให้อีกฝ่ายช้าๆและเบามือ

“แค่นี้ก็..เรียบร้อย! จิฮารุเอาออกให้หมดแล้วค่ะคุณหนู~“

เธอพยักหน้ากล่าวดูสดชื่นขึ้นเมื่อช่วยให้อีกคนดูเรียบร้อย(?)

(565665665675655655556 แล้วสภาพนี้ทั้งสามจะมารร.ยังไงคะ😭😭😭💔)

“โอ้ะ! สวัสดีค่ะคุณหนู”

จิฮารุที่เดินวนๆและกำลังงุนงงดันสบตาอีกฝ่ายเข้าพอดีจึงทักทาย

“จิฮารุกำลังสงสัยเกี่ยวกับกิจกรรมธรรมดาๆนี่พอดีเลย..“

เจ้าของผมสีชมพูอ่อนกล่าวก่อนสังเกตใบกระดาษบนมืออีกฝ่ายพลางคิดว่า นั่นกำลังจะให้เธอวาดรึเปล่านะ?

“เอะ ร เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้สินะคะ—”

จิฮารุกะพริบตาปริบ จริงๆเธอก็ไม่ได้ฟังอะไรที่เขาอธิบายมาหรอก

“จิฮารุเองก็พึ่งเคยทำกิจกรรมที่ดูธรรมดาๆแบบนี้เหมือนกันน่ะค่ะ”

เจ้าตัวหลบตาพึมพำขณะจับคางตัวเอง

“ยังไงก็ตาม! ขอถามหน่อยสิคะ เธอชื่ออะไรเหรอ?”

เธอปัดเรื่องตรงหน้าอย่างไม่ใส่ใจด้วยรอยยิ้ม เหมือนเธอกำลังเรียนรู้ที่จะผูกมิตรอย่างไรอย่างนั้น

“โอ้ะ จิฮารุยินดีช่วยวาดให้ค่ะ”

เมื่ออีกฝ่ายยื่นกระดาษ เธอก็ตกปากรับคำ(?)ด้วยรอยยิ้ม

มือเจ้าตัวขีดๆเขียนๆอย่างมั่นใจ

“นี่ค่ะคุณหนู มีอาหารและเค้กพร้อมปาร์ตี้แล้ว”

เธอยื่นใบกระดาษคืนให้ ว่าแต่อีกคนชื่ออะไรกันนะ…

“คะ!?”

จิฮารุรีบมือปรกปากเร็วเพราะเผลอคิ้วขมวดในราคา เธอไม่คิดว่าเงินแค่นั้นมีราคาสักนิด(…)

“อะแฮ่ม— แหมๆ แค่ดูชื่อให้เอง คุณหนูจะคิดเงินทำไมละคะ”

เธอโบกมือไหวๆก่อนยิ้มแห้งๆ

“จิฮารุคนนี้จะช่วยคุณหนูก็แล้วกันนะคะ ไม่ต้องคิดมาก เพราะงั้นบอกชื่อคุณหนูมาได้เลยค่ะ”

เจ้าคนผมสีชมพูอ่อนยิ้มหวานให้ พลางผายมือเชิญอีกฝ่ายพูด

(ขอปักไว้นะคะ!)

(ปักไว้นะคะ!)