(เหมือนโปเกม่อนเลย…)

แม้จะต้องเขย่าตู้กดน้ำสักรอบแต่ก็ใช้เวลาเพียงชั่วครู่เท่านั้น ไม่ทันไรก็วิ่งกลับมาหาพร้อมน้ำสองขวด

“ เราเห็นว่ามีน้ำหวาน น่าจะช่วยทำให้หายหน้ามืดได้ —อะนี่! ”

หอบเล็กน้อย รามูเนะรสส้มถูกยัดเข้าไปในมือของอีกฝ่าย พร้อมยื่นขวดน้ำที่มีไอเย็นไปประกบแก้มของคนตรงหน้า

” ฮี่ๆ เย็นมั้ย? ส่วนอันนี้น้ำเปล่า— in case เผื่อไว้! ”

รู้สึกเหมือนจะเคยเจอกันนะ? ปอยผมสีฟ้า.. กลิ่นอายของร้านซีดี…?

ยืนโทรคุยโทรศัพท์ตัวเองอยู่แถวประตูหลังเพราะข้างหน้าดูเหมือนจะวุ่นวายกันไปหน่อย บทสนทนาในอุปกรณ์สื่อสารจบลงพอดีในขณะที่สังเกตใครบางคนพร้อมเสียงประตูที่ถูกปิด

เหมือนสีหน้าจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ สังเกตจากมือที่กุมแถวข้อพับแขนซ้าย คงพึ่งฉีดยาเสร็จมา

“ ฉีดยาไม่สนุกเลยเนอะ? ”

“ เธอนั่งก่อนมั้ย เดี๋ยวเราวิ่งออกไปซื้อน้ำให้! ”

พูดทักด้วยน้ำเสียงหวานแล้วยิ้ม —มือเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า

แลบลิ้นแบร้ :P การเล่นเกมครั้งต่อไปต้องสนุกแน่ๆ! ว่าแล้วก็ถือโอกาสคว้ามือไป

“ ข้างล่าง! ไปกัน! ”

ก็เหมือนเนื้อเรื่องที่ถูกตั้งเอาไว้แล้ว ไม่มีทางเลือกอื่นหรอกนะ

” อุ้บ— เอเลี่ยน ฝึกหัด..? “
คำว่า ‘เอเลี่ยนฝึกหัด’ ทำให้เธอขำออกมาแบบต้องกุมหน้าท้อง ทั้งสงสัยแล้วก็ตลกกับสิ่งที่เจ้านี่พูด

ส่วนต่อไปนี้คงเป็นการจิกเปียประจำวัน เพราะไม่มีเลยสักวันที่จะจบไปโดยไม่ได้เถียงกันสักรอบ มันเป็นสีสันที่เชริรินตั้งตารอและเข้าร่วมไปกับการแสดงนี้

“ ฮึ คอยดูละกัน เดี๋ยวก็ได้รีแมทช์เร็วๆนี้ จะได้ตัดสินกันไปเลยว่าเป็นคาเสะตัวจริงหรือเปล่า? ”

+

(ตายละ รอดูพี่สาวชุดเต็มตัวเลยorz โผล่มาให้เห็นบ่อยๆนะ >///< (โน้ตว่าขอแบบปกติ))

(พระเจ้าช่วย ข้างๆอาจารย์มีสาวสวย!!? /เป็นวิญญาณร้ายที่สวยจังเลยค่ะ.. ตาหัวใจตาหัวใจ😍😍)

หญ้าปลอมย่าง: ขอโทษนะเจ้าของกระทู้ แต่ปัญหาอาจจะอยู่ที่น้องสาวไม่ชอบถั่วงอกหรือเปล่า…

(มีหน่วยงานไหนเข้าไปช่วยเหลือยังคับ555555555555555😭😭)

หญ้าปลอมย่าง: wwwww ช่างคิดจริงๆ Σ(-᷅_-᷄๑ งั้นเดาว่าอีกไม่นานคงจับตัวผู้ร้ายได้? ถ้าเรื่องนี้ลงหนังสือพิมพ์ประจำฉันคงอ่านแน่ ไว้คุณสุนัขกินหญ้ามาอัพเดทกระทู้ให้ฟังอีกนะ!

หญ้าปลอมย่าง: ขอบคุณนะ!! ฉันลองใส่พริกตามที่เจ้าของกระทู้ว่าแล้ว แต่เหมือนจะเยอะไปหน่อย… เกรงว่าคืนนี้คงได้ใช้เวลาร่วมกับห้องน้ำทั้งคืน (Ｔ＿Ｔ)

(รุ่นพี่น่าเอ้นดูมากTTTT ไว้จะพาหิ้วไปตามหาเอเลี่ยนด้วยนะ)

” อืม— เหมือนนักมายากลไหมนะ? แทนที่จะมีนกพิราบบินออกมา แต่มีลูกแมว? ”

พูดในโทนหยอกล้อแล้วถอดหมวกออกมา ทำท่าคลาสสิกเลียนแบบนักมายากล แต่เสียดายที่ไม่มีอะไรออกมา เหมือนเรื่องนี้จะทำให้หล่อนขำพอตัวเลย

“ อ้ะ— cat! เนโกะจัง! แมว!! “

ชี้ไปที่เจ้าเหมียวอย่างประหลาดใจ ทำไมคนคนนี้ถึงเอามันไปไว้ในหมวกกัน เธอยิ้มให้เจ้าตัวเล็ก ถึงจะไม่ใช่เอเลี่ยนตามที่เดาไว้

” คือปกติเธอพกลูกแมวไว้ในหมวกหรอ? “

เชริรินให้กับขำกับคนตรงหน้า เป็นคนที่ดูน่ารักดีจัง ถึงท่าทีจะดูดุๆก็เถอะ…

+