พอย้อนกลับมามองดูตัวในอดีตที่ทำให้ได้เป็นเราในเวอร์ชั่นนี้ ก็ผ่านเรื่องราวแย่ๆมาเยอะเหมือนกัน
อยากขอบคุณตัวเองในตอนนั้นที่ผ่านมาได้ มีถูกมีผิดบ้าง แต่ก็นั่นแหละ เราเป็นมนุษย์ธรรมดาคนนึงไม่ได้โอเวอร์ หรือพิเศษมาจากไหน "เราเป็นตัวเรา"

ทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด แม้แต่เรื่องเล็กน้อยก็ตาม บางครั้งก็ยิ้มหัวเราะกับตัวเองทั้งๆที่เครียดอยู่ สมองตอนนั้นคือคิดไปแล้วว่าบ้าแน่ๆ

การปรับความเข้าใจกับตัวเองทำให้จิตใจเราเข้มแข็งระดับนึงเลย เวลา เศร้า โกรธ นอย ซึม เหนื่อย สมองนึกถึงเรื่องเก่าๆที่ทำพลาดไป ก็เลือกที่จะด่าจะว่าตัวเอง ทำร้ายร่างกายตัวเอง ทั้งๆที่เรื่องในอดีตก็เป็นตัวเราเองแท้ๆเราในตอนนั้นยังใสซื่อ เวลาทำอะไรก็มักจะนึกถึงผลลัพธ์ของมันโดยตรง ไม่คิดว่าจะมีปัญหาแย่ๆแทรกซ้อนเข้ามา มันทำให้เรารู้สึกวิตกกังวลทุกครั้งเวลาที่จะหยิบจับทำอะไร