ฝั่งตะวันตกจะน้ำเยอะกว่า (เหมือนพยายามยืด blog post มาเป็นหนังสือ 300 หน้า) อธิบายแนวคิดเบื้องหลังคำแนะนำ 1 บรรทัดนั้นด้วยงานวิจัยอะไรไม่รู้เยอะแยะ แต่ข้อดีคือเล่าคมคายกว่าฝั่งญี่ปุ่น อ่านสนุก ข้อมูลเยอะแยะที่ใส่เข้ามาทำให้คนอ่านมีโอกาสเอาไปพลิกแพลงหรือสร้างคำตอบของตัวเองได้มากกว่า

ฝั่งญี่ปุ่นสไตล์หนังสือจะเป็นแบบ "สำหรับปัญหานี้ ผมทำแบบนี้แล้วแก้ได้ คุณก็ลองเอาไปทำดู" ข้อดีคือสั้น กระชับ ยืนสกิมอ่านจบใน 20 นาที เหมาะกับคนที่ต้องการแนวทางแก้ปัญหาแบบเร็วๆ ไปลองทำดู ข้อเสียคือแห้งแล้ง น่าเบื่อ อ่านแล้วอาจรู้สึกว่าธรรมดาจัง

ไม่รู้สิ ส่วนตัวเชื่อว่าปัญหาชีวิตเราไม่ได้ยูนีคขนาดนั้น มันอาจจะมีรายละเอียดที่ต่างกันบ้าง (gap ตรงนี้ก็เป็นความสามารถคนอ่านที่ต้องไปพลิกแพลงเอา) แต่โดยภาพใหญ่ก็พอจะพูดได้ว่า ปัญหาที่เราเจอตอนนี้ มีคนอื่นเคยเจอมาแล้ว

ก็อ่านๆ ไป ถ้าได้ผลก็ถือว่าประหยัดเวลาลองผิดลองถูก ถ้าไม่ได้ก็แค่ไปลองวิธีอื่น

เพราะงั้นเวลากังวลหรือเจอปัญหาอะไร ให้นิยามมันและเขียนมันออกมาให้ชัดเจน ถ้าคุณปล่อยให้มันฟุ้งๆ ในหัวทั้งวัน ปัญหานั้นมันอาจจะเตลิดกลายเป็นอย่างอื่นที่มันไม่ได้เป็น (เช่น ปัญหาจริงๆ คือโดนแฟนทิ้ง แต่จินตนาการไปถึงขั้นว่าชีวิตฉันไม่มีค่า) หรือคุณอาจจะคิดวนไปวนมาจนเหื่อยและหลงคิดว่าปัญหามี 10 เรื่อง ทั้งที่จริงๆ มันแค่เรื่องเดียว

แค่นี้ใช้ได้ทั้งชีวิต คุ้มแล้วสองร้อยกว่าบาท 555

ประธานของประโยคจะเป็นส้มหรือแดงยังไม่แน่ รู้แน่แค่ยังไงก็มีภูมิใจไทยเป็นรัฐบาล 😭

ก่อนหน้านี้ยังพอประคองสติกันไว้ได้เพราะอุ่นใจว่ายังไงรอบหน้าก็มาที่ 1 แต่ปัจจุบันเริ่มไม่แน่แล้ว ถ้าพลิกล๊อคแพ้ภูมิใจไทยขึ้นมาโดนนางแบกล้อยับแน่นอน สำหรับบางคนยังไงก็ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้ แม้ต้องแลกด้วยกระดูกสันหลังของพรรคที่ตัวเองสนับสนุนอยู่ก็ตาม

ผลของการตามการเมืองแบบแฟนด้อมแท้ๆ 😭

จริงๆ ต่อให้ไม่ได้เลยเถิดไปถึงตัวคน แค่วิจารณ์ว่างานมันชู value อะไรก็ควรมีเหตุผลที่มีน้ำหนักมารองรับแล้ว หนังแบบ flat girl โดนคนเข้าใจผิดไปขนาดไหน เพียงเพราะแอคขาดวิจารณญาณแอคเดียวมาทวิตชุ่ยๆ ว่าหนังเปโด จะอ้วกๆๆ คนไถผ่านมันก็ 'จริงเหรอๆ ไม่ดูละ' รีกระจายกันไปไม่รู้เท่าไหร่โดยที่ไม่ได้ดู ทั้งๆ ที่หนังมันไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย

เสียดายแทนจริงๆๆๆ ครับ ยิ่งมีคำพูดทำนองว่าการ์ตูนเรื่องนี้ดังได้เพราะอนิเม คนไม่เคยอ่านยิ่งรู้สึกว่างั้นรอดูอนิเมทีเดียวเลยก็ได้ ทั้งๆ ที่องค์ประกอบเดียวที่คนแห่ชมในเวอร์ชันอนิเมคือภาพสวยตระการตา (😭) ซึ่งมันไม่ได้เป็นสาระสำคัญที่ทำให้เวอร์ชันมังงะมันดีขนาดนี้เลย

และไม่ผิดคาดที่ออกโรงมาแล้วต้องเจอคอมเมนต์หมิ่นจารย์เข้ว่าการ์ตูนเรื่องนี้ดังได้เพราะอนิเม

คือภาพสวยทุนอลังการจริงไม่เถียง แต่การเล่าเรื่องให้เขย่าใจคนมันมีอะไรมากกว่าแค่ภาพสวยอะ ฝีมือ storytelling ระดับจารย์เข้นี่ไม่ต้องลงสี ไม่ต้องขยับ ไม่ต้องทุนร้อยล้าน เผลอๆ ไม่ต้องตัดเส้น มาเป็นภาพร่างเฉยๆ นี่ก็ร่วงนะ เอาไรมาไม่เก่ง

มันอดระแวงไม่ได้จริงๆ ว่าในสภาพที่ประเทศมีแต่พรรคขวาจัดเหี้ยๆ เพื่อไทยที่เคย 'หาเสียง' อยู่ในสเปคตรัมใกล้ๆ กันก็ฆ่าตัวตายทางการเมืองไปแล้ว ส้มจะเริ่มมองฐานเสียงฝั่งซ้ายเป็นของตาย (เพราะยังไงพวกมึงก็ไม่มีพรรคอื่นให้เลือกแล้ว) หันไปเอาใจฐานเสียงขวาๆ ทำพรรคตามกระแสมวลชน แทนที่จะยึดหลักการ ทำงานความคิดไปเรื่อยๆ ให้มวลชนเปลี่ยนมาเอาหลักการเดียวกับพรรค

ที่ว่าสงสัยคือสงสัยจริงนะ ช่วงนี้หมดแรงจะตามข่าวมาก เห็นรีแอคคนไทยคลั่งชาติแล้วเครียด ถึงขนาดเพ้อๆ ว่าสมมติโดนเรียกไปรบ นี่คงยอมโดนจับดีกว่าต้องไปตายหรือไปฆ่าคนอื่นตายเพื่ออุดมการณ์คลั่งชาติโง่ๆ แบบนี้

เด็กล้มไม่งงเท่าเฟมทวิสแก่นักวิชาการสะสมเครดิตมาไม่น้อยก็เอากับเขาด้วย 😭

ปล. ระยะหวังผลเมียวเซียมน่าจะ 10 ปีบวกๆๆ แต่จริงๆ เขาไม่ควรมองยาวขนาดนั้น เพราะเพื่อไทยอาจอยู่ไม่ถึง 🥺

เขาดูเชื่อจริงๆ นะว่าปัจจุบันคนแค่เป็นสลิ่ม และอีกสิบปีนางแบกจะถูกมองเป็นฮีโร่เหมือนคนเสื้อแดงในวันนี้ (ทั้งๆ ที่ 10+ ปีที่แล้วถ้าไม่ได้หมกตัวอยู่ในกลุ่มสลิ่มหรือเปิดทีวีดูสนธิทั้งวัน หันไปทางไหนยังไงก็เจอคนเลือกเพื่อไทย ในขณะที่ทุกวันนี้คนรอบตัวไม่มีใครเป็นนางแบกแล้ว ถ้าอยากเจอต้องดั้นด้นไปหาในทวิตเท่านั้น)

แค่นึกภาพว่าเขานั่งกาปฏิทินทุกวัน เฝ้าฝันถึงวันที่ตัวเองจะได้เทิร์นกลับมาเป็นฮีโร่ก็… 😭

DM หามิวเสียม ช่วยคิดแคปชัน

"ฝ้าย สารภาพ ต้นเหตุนางแบก 👊"