ไอ้หนุ่มบางไหน
มันใส่กางเกงหุ่นสวย
ถ้าเอ็งชังกางเกงขาก๊วย
คนสวยไม่ต้องมาคอย
ถ้าเจ้าบานเย็น
คิดไปเด่นในกรุงเลิศลอย
อยากจะทิ้งข้าให้เศร้าหงอย
ข้าจะไม่คอยขวางตา

เช้าแล้วยังหัวใจคนหน้าตาดีอยู่เลย

แม้นว่าเจ้าสิเกิดเป็นหยัง บ่เคยคิดซัง
ย้อนฮักคนฮู้ สิเคียงข้างให้ได้รู้ หัวใจยังคงเดิม

บ่มีอีหยังมาพังทลาย ความฮักเฮาสองลงได้
แม้ดินสลายยังมั่นคงคือจั่งตอนเริ่ม
ฮักที่แลก ด้วยแหกกฏฟ้า ถึงมีน้ำตาเข้ามาแต่งเติม
ความปวดร้าวสิเข้ามาเสริม บ่เคยคิดย่าน

เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้
ต่อให้รักเจ้ามากเพียงไหน
ผุพังไปพึ่งพาก็ได้ไม่นาน
เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้
เกาะลอยคอให้เพียงข้ามวัน
แต่ฝั่งฝันขอเพียงให้เรือพาเจ้าไป

ไม่อยากให้ดาวต้องมาเปื้อนดิน
ไม่อยากให้ดินกระเด็นเปื้อนดาว
ปล่อยเธอไปทั้งใจปวดร้าว
ดินไม่อาจเคียงดาว

ข้ามันลูกทุ่ง ข้านอนมุ้งสี่สาย

ขอน้องฮยอนหน้าทลเย้อๆน้า