Kadın arkasını döndü, birkaç adım attı, odadan çıktı, elektrik geldi. Tüm salon gülüşmeye başladı. Keşke kadının yüzünü de görmüş olaydım. Tiyatroda yapayım desen bir şey ters gider bu kadar güzel zamanlama tutturulamaz.

Elektrik yokken sizi içeride tutmamız güvenlik açısından doğru değil (acaba hangi garip kurallarına ters). Olasılıkla kısa süre sonra gelip hepinizi dışarı davet edeceğiz, bilginiz olsun.
Ben ne yapsam, çıksam eve mi gitsem doğrudan filan diye düşünmeye başladım.

Bir saat filan sonra kütüphane görevlisi geldi duyuru yapmaya. Dedi ki elektrik kesintisi sadece kütüphane değil, tüm kampüs hatta çevre mahalleyi de kapsıyor. Ne kadar süreceği belli değil, durum iyi de gözükmüyor. Oldukça uzun sürecek gibi.

Çalışmak için yakındaki üniversitenin kütüphanesine geldim, cam kenarı bir masaya kuruldum. Biraz zaman geçti filan çat elektrikler gitti. Neredeyse herkes dizüstü bilgisayarla çalıştığından çok sorun değildi, cam kenarında olduğumdan bende ışık zaten vardı.

Algıda seçicilik midir bilemeyeceğim ancak son zamanlarda tüm pozisyonlarda, hatta sıklıkla tenure track ve özellikle Uluslararası araştırmacılara açılmış inanılmaz miktarda pozisyon var. Yanına yaklaşabilen başka ülke yok.

Gözlerimizi dağlamadan yollayaydık da bitteydi...

Alıştırma dikişleri çok hoşmuş. Kanaviçe filanı geçtim, doğru düzgün bir iğne iplik alıp bir şeyleri onarmayı bile beceremediğime, basit bir şeyi bir tığ alıp örmeyi beceremediğime çok hayıflanırım hep. Kuru kalem kağıt alıp çiziktirememek bile de ayrı bir hüzün.
Kolaylıklar!

İnsanların eylemlerinin sorumluluklarını üstlenmeyen sürekli pohpohlanma peşindeki çocukça iğrençliklerini okşamak üzerine oluşmuş bir hizmet sektörü. İnsanların bu şekilde sorumsuzca hedonistce yaşadığı bir yerin toplum olabilmesi mümkün değildir. Ve ne yazık ki Türkiye'nin gittiği yön bu taraf.

onunla köşesi fazla şekerlenmiş olanı değiştirmeyi teklif ediyormuş. Benim zihin dünyamda böyle bir şey olamayacağı için anlamamışım. Bunu duyunca öylece kaldım. Market de Teksas marketi sonuçta. Kasadan meyvelere mesafe gitgel 100m yapar. O şokla ne yanıt verdiğimi bile hatırlamıyorum.

Allah bilir İKcılar eğitimlerlede ne saçmalıklar anlattı. Ondan öte ne biçim delilerle yüz göz olmuştur. Bana dedi ki "İsterseniz gider getiririm, sağlamı ile değiştirebilirsiniz." Meğersem çocuk benimim o tek şeftaliyi fişten silmeyi değil, bir koşu gidip benim için bir şeftali seçmeyi,

Dedim "Yok olmuş artık yapacak bir şey yok." Gerçekten de üç şeftaliyi iptal edip sonra ikisini tartıp birini bırakıp falan filan, saçmalık. Çocuk ısrar etti, dedim "Yapmışım bir hatahatam. Eve gidince ilk onu yerim, o tarafını kesip atıp". Bu yaklaşım da ikna etmedi oğlanı.

olduğu ve o metaverse evrende bir şekilde çalışarak para kazanıp gerçek dünyadaki bakım masrafımı çıkardığımı gördüm. Baya eğlenmeli etmeli bir yaşantım vardı burada. Baya kurgusuyla, twistleriyle filan ilginç bir rüyaydı. Bu cyberpunk rüya için bilinçdışıma teşekkürler.

Çok sinirbozucu. Sanki pasif agresiflermiş gibi geliyor. 'Ben mi bir rahatsızlık verdim' diyorum. Buralı birkaç kişiyle konuştum bunu, 'neden yapıyorsunuz' diye. Hepsi de dedi ki "ben asla yapmam". Lan yaptın! Sonra yakalayıp yüzleştirdim, diyorlar "aaa hiç farketmemiştim, çok ilginç". Tövbe est....

Yolunuz düşerse sizi Teksas'ta ağırlamak isteriz. Gel de bönlük gör. "Hıhhıhh" deyip yollarına devam ediyorlar.

Bir not daha. Arada çıkan, laf arasında oryantelist zihinlerini ayrımcı kafalarını açığa vuranları saymıyorum. Ama onları da en erken ve kolay yakaladığım millet yine almanlar.