عزیزترین آدمها مثل پازلن!!
اگه نباشن،
نه جاشون پر میشه،
نه چیزی جاشونو می گیره ..

خدا ، نخست مرد را آفرید
بعد فکر بهتری به سرش زد...

بی تو ناجور ترین وصله ی دنیا هستم
آدمی خسته که از چشم خودش هم افتاد...

اهای فلک که‌گردنت از هممون بلندتره
به ما که خسته‌ایم بگو
خونه‌ی بهار کدوم‌ وره؟

همه ی ما
یه گوشه از دنیا
خاطره ای ساختیم
که از عهده ی خراب کردنش برنمیایم...

اگه بنا بود، تموم آدماى روى زمين، از ابتداى خلقت تا آخرين روز عمرشون، كنار هم بمونن، به روزمرگى و يكنواختی دچار ميشدن. دنيا به آدماى رفتنی، به ناگهانى رفتن‌ها، به نيمه‌كاره رها شدن‌ها نياز داره. تا قدر بدونيم تموم دو نفره‌هامون رو. تا قدر بدونيم كنار هم بودن‌ها رو،رفتن اگه نباشه، موندن ارزش نداره …