hhunnii : "อ่า ขอบคุณนะครับ"

"คุณโซมี? ผมอ่านถูกไหมนะtt"

แอบยิ้มเขินนิดหน่อย หวังว่าจะไม่ได้ไปครีเอตชื่อใหม่ให้คนอื่นเข้า

"อืม...คิดว่าจะปั้นสัตว์สักตัวน่ะครับ"

"อยากลองทายใจผมดูไหมครับว่าผมจะปั้นเป็นตัวอะไร"

โชว์ให้ดูชัด ๆ ระหว่างปั้น เริ่มแรกเหมือนจะเป็นโครงกลม ๆ อ้วน ๆ สี่ขา และถืออะไรสักอย่างไว้อยู่

@bidnars.bsky.social

ตกใจนิดหน่อยที่เห็นเพื่อนอีกคนเกือบล้ม แม้จะเป็นห่วงแต่ดีที่ไม่เป็นอะไรมาก เห็นอย่างนั้นเขาจึงกลับมาโฟกัสกับการเต้นต่อ

ฮุนขยับตัวไปด้วยเงียบเพื่อฟังคนสดใสสองคนพูดไปด้วย ในหัวก็พลันปรากฏภาพซุปกิมจิน่าล่อตาล่อใจ

พอพูดถึงอาหารก็เริ่มอยากกินขึ้นมาบ้างเหมือนกัน เลยออกแรงตั้งใจให้เยอะขึ้นจะได้รีบพากันไปเร็ว ๆ

(เค้าขอบวกด้วยย)

ฮุนที่กำลังนั่งพักเพราะรู้สึกปวดหลังกร๊อบแกร๊บขึ้นมากระทันหันได้กวาดสายตามองเพื่อนคนอื่นในห้องซ้อมไปเรื่อยเปื่อย จนไปสะดุดสายตาอยูที่ซอลโฮ

"โอ้โห..."

เขาอุทานออกมาด้วยความอัศจรรย์ใจกับท่าวอร์มอัพที่แอดวานส์เกินกว่าที่ตนจะสามารถทำได้

ไม่สิ– ต้องเรียกว่าเกินกว่าที่คนธรรมดาจะเลียนแบบได้ถึงจะถูก

เพราะคิดเช่นนั้นเลยเผลอจดจ้องไปที่อีกคนโดยไม่กระพริบตาอยู่ไกล ๆ

"แต่ว่านะเลออน ผมไม่ได้ตัวเล็กนะครับ"

ชายหนุ่มวัยยี่สิบหมาด ๆ รีบกล่าวแก้ต่างให้ตัวเอง อยากจะบอกว่าอีกคนต่างหากที่ตัวสูงเกินไป เพราะเขามั่นใจว่าตัวเองสูงกว่าค่าเฉลี่ยของผู้ชายเกาหลีทั่วไปแน่ ๆ

ถ้าไม่นับเสาไฟฟ้าในวงการน่ะนะ

"ผมพูดเล่นจริง ๆ ครับ"

ถึงจะเคยก็เถอะ แต่เรื่องมันก็นานมาแล้วคิดว่าไม่พูดดีกว่า

"คราวหลังจะไม่พูดแล้วครับ"

"แต่เห็นแบบนี้ผมก็ค่อนข้างแข็งแรงพอตัวนะ เพราะฉะนั้นอย่าห่วงไปเลยครับ"

เจ้าตัวบีบไหล่อีกคนให้ใจเย็น ๆ พอเห็นแบบนี้แล้วก็คิดถึงน้องสาวอีกสองคนของตัวเองขึ้นมา คำพูดคำจาก็คล้ายกันด้วย

+

ในน้ำเสียงดูจะภูมิใจกับเมนูนี้ไม่น้อย

พอถูกลากออกไปเรื่องอื่นโดยไม่ได้เพ่งกับการพยายามทำให้ถูกต้อง ท่าทางการขยับตัวก็ดูเหมือนจะดีขึ้นมานิดหน่อย

ตอนนี้จากที่ก้าวแบบแข็งเป็นหินก็กลายมาเป็นเหมือนพวกโรบอทที่พัฒนาแล้ว(?)

@bidnars.bsky.social

"จะพยายามนะครับ"

ตอบเรื่องที่อีกคนบอกให้ผ่อนคลายหน่อย

สำหรับฮุนที่ไม่ค่อยถนัดเรื่องเต้น อะไร ๆ เลยจะตื่นกลัวเป็นพิเศษ สมาธิแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว

"อ่า ของกินหรอครับ?"

"ผมชอบไก่ผัดซอสเผ็ดครับ เป็นของขึ้นชื่อในแถวบ้านผมเลย"

+

ว่าแล้วก็จับตัวอีกคนให้หันไปอีกฝั่งที่เทรนนีหลายคนกำลังยืนกันอยู่ แล้วดันหลังให้เดินนำเพื่อไปรับไมค์และหูฟังอินเอียร์สำหรับการถ่ายทำ

"ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะครับ"

หมายถึงเรื่องที่ช่วยคลายกังวล

"ถ้าเลออนไม่ช่วยผมไว้ผมอาจจะความดันต่ำจนเป็นลมไปเลยก็ได้"

"อันนี้ผมล้อเล่นนะ"

กลัวว่าคนน้องจะคิดจริงเลยดักทางไว้ก่อน

ไม่ว่าจะคุยยังไงฮุนก็รู้สึกเหมือนได้ยินอีกคนพูดว่าน่ารักออกจากปากหลายครั้งตบท้ายอยู่เสมอ เลยเผลออมยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

แม้จะคิดว่าคำคำนี้เหมาะกับอีกฝ่ายมากกว่าก็ตาม

"ครับ มาพยายามไปด้วยกันนะ"

"แต่ว่าก่อนจะเดบิวต์ได้ เราสองคนต้องไปต่อแถวรับอุปกรณ์ก่อนนะครับ"

+

กำลังยื่นมือไปแตะที่แขนคนตรงหน้าแปะสองแปะเพื่อปลอบใจคนหงอย แต่ไม่ทันไรก็ดันโดนพูดใส่ว่าชอบไม่ชอบก็จะทำอยู่ดีเสียอย่างนั้น

"เอ๊ะ? อ้าว"

ฟังไปฟังมารู้สึกว่าประโยคคำพูดมันทะแม่งพิกล แต่เขาก็ช่างมันไปและไม่ได้ทักท้วงอะไร

"เลออนดูจะเอ็นดูผมจังเลยนะครับ"

"ทั้งที่ควรเป็นฝั่งผมที่เอ็นดูรุ่นน้องแท้ ๆ "

ฮุนตั้งใจดูอย่างใจจดใจจ่อเพื่อจดจำแล้วทำตาม

"ขวา แล้วก็ซ้าย"

เขาพยายามสลับขาซ้ายขวาเลียนแบบซองซูอย่างช้า ๆ แต่กลับออกมาไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่ ดูเกร็ง ๆ เหมือนหุ่นอีกทั้งยังเกือบหวิดขาพันกันเพราะก้าวไม่ออกอีกต่างหาก

นี่แค่พึ่งเริ่ม ดูก็รู้ว่าเป็นคนสนิทกับร่างกายขนาดไหน

@bidnars.bsky.social

"ก็ไม่ได้ไม่ชอบ...."

แต่พอท่าทีของอีกคนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว คนที่พึ่งโดนผละออกเมื่อกี้เลยกระพริบตาปริบ ๆ ด้วยความงุนงง

"เอ๋ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยนะครับ"

หมายถึงที่บอกว่าไม่น่ารัก

"หรือว่า...เลออนรู้สึกไม่ดีกับคำถามเมื่อกี้หรอครับ!? ผมขอโทษนะ—"

กลายเป็นว่าเขาเองก็เลิ่กลั่กลนลานทำตัวไม่ถูกไปอีกเพราะกลัวจะไปทำให้อีกฝ่ายไม่สบายใจเข้า

"โอเคครับเลออน"

พยักหน้ารับตามที่รุ่นน้องบอก

"ไม่ใช่แบบนั้นสิ แค่ดูโตน่ะ"

อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน

ว่าแต่ ยังจะสูงได้มากกว่านี้อีกหรอ....

เขาอึ้งพลางคิดถึงตนเองที่ส่วนสูงไม่กระเตื้องขึ้นมาเลยสักเซนตั้งแต่อายุ 17 ปี ทำไมนะ ทำไม

"เลออนชอบลูบหัวคนอื่นหรอครับ?"

ไม่ใช่คำประชดแต่อย่างใด แค่คิดสงสัยขึ้นมาเพียงเท่านั้น

"ปะ– เปล่งประกาย?"

ยังไม่ทันได้ขยับร่างกายแบบจริงจังแค่วอร์มร่างกายอย่างเดียวฮุนก็ดูจะเหนื่อยหอบนำไปแล้ว แม้จะยังงง ๆ แต่ก็ยิ้มพลางชูมือเออออตามเขาไป

@bidnars.bsky.social

(เพราะส่วนสูงนี่หมายความว่ายังไงนะเลออน....)

เขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ ระคนเอ็นดูในคนอายุน้อยกว่า ยิ่งพอเห็นท่าทางของอีกฝ่ายแล้วใครจะใจร้ายถือโทษโกรธเคืองได้ลงกัน

"ไม่เป็นไรครับ ไม่โกรธหรอก"

"อายุเราสองคนห่างกันไม่มากนี่นา เรียกตามสบายก็ได้ครับ"

"ผมเองก็ดันคิดว่าคุณอายุเท่ากันเสียอีก อ้อ– ไม่ได้หมายความว่าหน้าคุณดูมีอายุนะครับ"

กลัวอีกคนจะเข้าใจผิดเลยรีบแก้ต่าง

hhunnii : ถึงจะบอกฝันดีแต่ผมยังไม่นอนนะครับ อยากอยู่คุยกับทุกคนก่อนครับ (o´▽`o)ﾉ