(( @phuwishr-bid.bsky.social ))

“เห้อ…. ค่อยยังชั่ว..”
ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ดีที่ฮายุนไม่ได้แพ้น้ำหอม ถ้าเกิดอะไรแบบนั้นขึ้นจริงๆ ซูอันน่าจะต้องรู้สึกผิดไปทั้งรายการแน่ๆ

“จะพักกันเหรอครับ? ดีเหมือนกันนะ” เขาค่อยๆดึงหนังยางที่มัดผมอยู่ออกเพื่อคลายผม

“นี่คลาสร้องเพลงนะเนี่ย ไม่คิดว่าจะเหงื่อออกขนาดนี้…”

“เอ๋..? ร้องเพลงช้าง… Light it up? กีตาร์โปร่งเหรอครับ?“

เขาพยายามจูนสมองหลังหายจากอาการตกใจ

🦢 : ไม่ครับ ลิมิเต็ดㅋㅋㅋ😎

แม้สถานการณ์ทุกอย่างจะดีขึ้นแล้ว แต่เจ้าตัวที่ถือน้ำหอมอยู่ก็หน้าเสีย รีบเก็บน้ำหอมใส่กระเป๋าทันที

“โอ๊ะ!! ค…ใครเป็นน้ำหอมแพ้อาการหรือเปล่าครับ!!?”
รีบถามออกมาเพราะกลัวจะเกิดอันตราย โดยไม่สนแกรมม่า

“ฮายุนอา!? มีอันแฮ..!!” รีบวิ่งเข้าไปใช้มือพัดใส่ฮายุน

“ออตอคเค…!”

(( @phuwishr-bid.bsky.social ))

”ช้างฮยองเต้นไม่หยุดเลยครับ ผมเลยต้องตั้งกล้องมุมนี้“ หันไปหาช้างฮยองหลังกล้อง

“เอ่อ… ฮยองลดเสียงเพลงลงหน่อยเถอะครับ” นั่งจ้องฮยองหลังกล้อง ที่กำลังใส่หัวตุ๊กตาช้างเต้นเพลงรถแห่ “เห้อ ได้ยินไหมน่ะ”

“ฮ๊าากกก!!! ฮยอง!!!” เสียงโครมครามจากเก้าอี้ล้มหลังกล้องดังขึ้น คาดว่าช้างน่าจะสะดุดล้ม “นั่น!! โอ้ย!!!!” ซูอันลุกจากเก้าอี้ไปช่วยช้าง ทิ้งไลฟ์ให้เห็นแค่เก้าอี้,แม็กกาซีนกับกำแพง

aquamarinesu_ : บอกไม่ได้หรอกครับ แต่ก็ไม่แน่ㅋㅋㅋㅋ

aquamarinesu_ : “你好，哥哥！ฮือ ผมเจอคนที่พูดจีนกลางเป็นเพื่อนแล้วสินะ! 啊。以后如果有机会，希望可以一起练习！”
(อา ถ้ามีโอกาสในอนาคต หวังว่าเราจะได้ซ้อมด้วยกันนะครับ!) 🥹🦢🎀

aquamarinesu_ : เซี่ยเซี่ยหนี่ครับฮยอง 🥹🍀✨

(( @phuwishr-bid.bsky.social ))
((พึ่งนึกได้ว่าพี่ช้างวิ่งไปมา🥹))

รับลูกอมจากช้างฮยอง "ไม่เป็นไรครับแหะๆ ผมกินน้ำดีกว่า จะได้ชุ่มคอขึ้น"
ซูอันหันไปหยิบขวดน้ำขึ้นมาจิบ เพียงชั่วขณะ เขาหันกลับมาเพราะได้ยินเสียงอันไม่พึงประสงค์

"Ewwwww!! ฮยองอ่า!!"
รีบวางขวดน้ำแล้ววิ่งไปที่กระเป๋าที่วางไว้มุมห้อง ก่อนจะวิ่งกลับมาพร้อมน้ำหอมLURÉN

"ไม่ตลกนะครับ!!"
พูดพลางฉีดน้ำหอมหลายฟื้ดใส่ช้างที่กำลังวิ่งไปมารอบห้อง รวมถึงฉีดบริเวณรอบๆพื้น
"มีใครจะเอาด้วยไหมครับ?"

aquamarinesu_ : ความลับครับㅋㅋㅋ🤫✨💖

(( ⚠️ TW : งู , Ophidiophobia ⚠️))

ซูอันเอามือปัดฝุ่นออกจากปกเล็กน้อย
“มีลายเซ็นผมด้วยนะ แล้วปกสวยมาก พึ่งเคยเห็น LURÉN ทำปกคอลเลคชั่นสวยขนาดนี้”

ค้างไปสักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาขำแห้งใส่กล้อง ที่ตัวเองพูดจาเหมือนคนหลงตัวเองยังไงยังงั้น

“โอ๊ะ ไม่นะ5555 ผมหมายถึง.. ปกน่ะ”

“สไตล์ลิสเปลี่ยนลุคผมแรงมากเลย ไม่คิดว่าจะแต่งหน้าเข้มขนาดนี้ ถ่ายกับงูด้วย น้องนิ่งมากเลย”

(( @phuwishr-bid.bsky.social ))

“อ้า! ’ยางลบ‘ มียางลบไหมครับ..? อืมม มียางลบไม มียางลบไหมครับ…“
ลองพูดออกมาตามที่ฮายุนช่วยแก้ให้

”ขอบคุณนะครับ!“
หันมาลบคำอ่านที่ตัวเองเขียนไว้ แล้วแก้ใหม่

ทัดหูก่อนจะหันไปเป่าปากไล่โน้ตใส่กำแพง เพื่อจะเตรียมซ้อมท่อนที่ใช้ falsetto สูงๆ ใช้เวลาไม่นานนัก เขาก็สามารถเปลี่ยนช่องเสียงได้สมูทขึ้นเล็กน้อย

แต่ถึงอย่างนั้น พอซ้อมถึงท่อนที่ต้องbelt เขายังติดขัดอยู่บ้าง
“อะ..แค่กๆ”

ซูอันหยิบหนังยางขึ้นมามัดผมด้วยมือเดียว ในขณะที่มืออีกข้างก็ถือชีทเนื้อเพลง
“ชี…ชีฉ.. ไม่สิ ชีจั- จ-ะ-ก”

ตนพยายามสุดความสามารถในการอ่านภาษาเกาหลีบนชีท บ่นพึมพำอยู่คนเดียวจนต้องเกาหัว

เด็กหนุ่มหยิบดินสอออกมาแก้คำอ่านไปมาจนกระดาษมีแต่รอยขีดฆ่า

”ฮยองครับㅠㅠ ฮยองลบยางเขียนมีไมครับ“
หันไปหารุ่นพี่ช้าง

@phuwishr-bid.bsky.social

aquamarinesu_ : ช้างฮยอง ใส่เสื่อดีๆเถอะครับ😭 มันจะยานเอานะ