ยุนโอกะพริบตาปริบๆมองหน้าจอตัวเอง นั่นมันหมายความว่าอะไรกันนะ?

Yun-O : อืม..งูกินยาวิเศษ?

คำตอบแบบกำปั้นทุบดินส่งไปอีกครั้ง ก็เขาไม่เก่งเรื่องมุกหรือคำถามพวกนี้เลยน่ะสิ

Yun-O : อันนี้หลอกให้ฮยองเลี้ยงข้าวเหรอ?

Yun-O : อิ่มใจแต่ไม่อิ่มท้องสินะ?

ระหว่างดูไลฟ์มือก็ไถหาร้านที่ยังเปิดยามดึกไปด้วย

Yun-O : จุนบอมชี่ จะกินโทรศัพท์เข้าไปไม่ได้นะครับ

เห็นอ้าปากแบบนั้นก็คิดว่าอีกคนหิวหน้ามืดจนจะกินของข้างหน้าแล้วน่ะสิ

เขาฟังทำนองเพลงที่อีกคนเปิดขึ้นมา ปากกาคู่ในใจมือถูกเคาะลงบนโต๊ะตามจังหวะเพลงเบาๆ ก่อนเขาจะขีดเขียนถ้อยคำที่ผุดขึ้นในหัว แล้วพิมพ์ตอบกลับหลังจากหายไปในระยะเวลาสั้นๆ

Yun-O : 너와 나 이 순간
it feels so right
말없이 곁에 있어
I’m alright

[คุณกับผมในช่วงเวลานี้
มันช่างพอดีกันเหลือเกิน
แค่ได้อยู่ข้างกันโดยไม่ต้องพูดอะไร
ผมก็โอเคแล้ว]

Yun-O : ถ้าไม่ติดอะไรจะเข้ามาดูนะ

ตอบไปตามความจริง เพราะบางครั้งเขาก็เผลอทำงานข้ามวันจนไม่ทันช่วงเวลาไลฟ์ของเหล่าเด็กฝึก

Yun-O : พยายามเข้าล่ะ

เหลือบมองนาฬิกาในห้องเล็กน้อย พอถูกทักเรื่องอาหารก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เที่ยงเลยนี่นา..

Yun-O : อืมม ก็ใกล้เคียง กำลังจะสั่งข้าวเลย
Yun-O : ฉันจะหาของอร่อยๆแล้วกินเผื่อนะจุนบอมอ่า

รูปประโยคมีความเย้าแหย่เล็กน้อย ในหัวคิดไปว่าถ่ายรูปอาหารส่งไปให้ดูด้วยดีไหมนะ

(คือว่า เมาเขียนชื่อแอคผิดแหละค่ะ ในเทิร์นที่แล้ว 55)

Yun-O : ลองเดาล่วงหน้าไหมล่ะ? ถ้าเดาถูกเจอกันครั้งหน้าฮยองเลี้ยงข้าวเอง

(ไม่เป็นไรนะคะะ 🫳)

หายไปพักใหญ่อย่างครุ่นคิด จนแล้วจนเล่าก็คิดไม่ออก

Yun-O : อ่า ยอมแล้ว เฉลยหน่อยสิ

เห็นอีกคนแกล้งปาดน้ำตาแบบนั้นก็เผลอหลุดหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนปลายนิ้วขยับพิมพ์ข้อความตอบกลับไป

Yun-O : ฉันอยากเห็นเพลงที่นายเป็นคนเขียนเนื้อร้องนี่นา ซุยเซนอ่า

เพราะรู้ว่าอีกคนมีของแค่ไหน ถึงได้อยากฟังเพลงเต็มจากฝีมือของซุยเซน แต่เขาก็ไม่ได้ใจร้ายถึงขนาดจะปฏิเสธคำชวนนั้น

Yun-O : แต่จะช่วยสักท่อนก็ได้
Yun-O : อยากเขียนเพลงเกี่ยวกับอะไรเหรอ?

เสียงเพลงนั้นดึงเขาให้กลับสู่ความทรงจำครั้งที่ได้ฟังเพลงของ Vivaldi เป็นครั้งแรก ยุนโอเอนกายทิ้งตัวไปกับพนักเก้าอี้เกมมิ่ง หลับตาลงซึมซับความรู้สึกผ่านทำนองเพลงที่คล้ายจะผ่อนคลายแต่เจือไปด้วยความเศร้า

Yun-O : เก่งมากเลยนะเนี่ย นึกว่าต้นฉบับมาเอง

พอจบท่อนเขาก็พิมพ์ชมอีกฝ่ายไปอย่างจริงใจ

Yun-O : ขอบคุณที่เล่นให้ฟังนะ ฉันได้ไอเดียทำงานแล้วล่ะ

ยุนโอที่เปิดไลฟ์ดูทิ้งไว้ไม่ได้พิมพ์ตอบโต้เรื่องมุมกล้องหรือความดูดีที่อีกฝ่ายถาม เพราะคิดว่ายังไงก็คงมีคนบอกว่ามันดูดีและอีกคนก็ดูมั่นใจในความหล่อของตัวเองอยู่แล้วเสียด้วย

Jun-O : ลองเดาดูสิว่าทำอะไรอยู่

แทนที่จะตอบ เขาเลือกที่จะพิมพ์ถามกลับอย่างจงใจกวนอีกฝ่ายซะงั้น