ขอบคุณที่ชอบค่ะ 😭❤️❤️ แต่พี่โสต้องไปขอบคุณพี่กานต์นู่น พี่กานต์วาดให้ตั้งแต่ก่อนวาเลนไทน์พึ่งจะได้ลง เส้นนุ่ม ๆ แบบนี้หาจากไหนไม่ได้อีกแล้ว 🥹🥹

อย่าหลงลกลรอยยิ้มของผู้ร้ายหลบหนี(ในอนาคต)เลยค่ะ 😔😔

บทสนทนาซึ่งพรั่งพรูอยู่ในหัวของหล่อนยังไม่ทันได้หลุดออกจากปาก หล่อนก็เห็นร่างของโจรจมกองเลือดอยู่บนพื้น ไม่ใช่ฝีมือหล่อนนะ หล่อนสาบานได้ หล่อนจึงหันไปยังทิศทางที่เป็นต้นกำเนิดของจิตสังหาร ซึ่งกำลังนอนเอื่อนเฉื่อยเกาะกอดแนบแน่นอยู่บนเตียงของหล่อน หล่อนจึงเกิดแคลงใจว่าเหตุใดเหล่าราชนิกุลถึงต้องพึ่งพาองครักษ์ ทั้งที่แรงขาของพระนางในยามไร้สตินึกคิดก็ล้างผลาญถึงขนาดนี้แล้ว ?

การทำให้หล่อนมีจิตอาฆาตแก่ความรักคล้ายคำลวง เพื่อที่ว่าหล่อนจะได้แข็งกร้าวเดินในหนทางล่าสังหารได้อย่างทรงเกียรติ พระนางปรารถนาจะให้หล่อนยืนหยัดได้ด้วยตัวของหล่อนเอง และหากตนสิ้นพระชนม์ในมือของหล่อนได้คงปรีดา

สำหรับราษฎร เพื่อให้พวกเขาหายป่วยจากโรคร้ายทางพันธุกรรมนางยินดีจะยอมสละทุกอย่าง และหากนางทำสำเร็จ นางจะได้ตอกย้ำความโง่เขลาของปุโรหิตและคณาจารย์ !

(น้องลืมตอบ...) หลักฐานคาตาขนาดนี้ พี่กานต์ทำลายความเชื่อใจน้องซะย่อยยับ ตบหลังแล้วลูบหัวชัด ๆ 😠😠

อาจเป็นได้ว่าพระนางสูญเสียสติอันสมบูรณ์พร้อมมาก่อนหน้า จากเหตุการณ์ที่จักรพรรดิบาโธโลมิวทรงเสด็จกลับสู่สำนัก ขณะที่การเตรียมขึ้นเป็นจักรพรรดินีของพระนางทรงเริ่มค่อย ๆ เข้าด้ายเข้าเข็ม

แต่ไม่ว่าจะอย่างไร มิได้มีผู้ใดล่วงรู้เหตุผลที่แท้จริง เนื่องด้วยเจ้าหญิงโอโนรีนทรงหายลับไปโดยไม่หวนคืน พระนางทรงเสด็จไปที่ใดกันหนอ ?

มิเช่นนั้นพระนางจะมิอาจแสดงออกมาได้ 'ขนหัวสะพัด' ดังคำกล่าวขอผู้ที่มีโอกาสได้เห็นงานแสดงของพระนาง ทว่าการแสดงของพระนางมีช่วงพักห่างยาวนานนัก
เช่นนั้นแล้วพอเป็นได้หรือเปล่า ว่าเมื่อพระนางถลำลึกลงบทบาท 'สาวงามล่มเมือง' พระนางจะสูญเสียความเป็นตัวพระองค์เอง ? พระนางทรงผวาในการแสดงความรักโดยบริสุทธิ์ทว่ากลับเลือกจะกรีดร้องออกมาเพื่อให้ได้สิ่งที่ทรงปรารถนา

ทฤษฎีไร้สาระนั้นมีมากมาย แต่ข้าพเจ้ากลับขุดค้นพบทฤษฎีหนึ่งที่น่าสนใจ ข้าพเจ้ามิได้คาดหวังให้คุณผู้อ่านคิดตรงกันกับข้าพเจ้า เพียงแต่ได้แลกเปลี่ยนมุมมองกันเป็นดี:

อันองค์หญิงแห่งซอร์เน็ตต์ มาจากดวงดาวอันระบือนามด้วยศิลป์ศาสตร์แห่งการแสดง พระนางทรงปรีชาชาญในทางการกำกับและการแสดงเป็นล้นพ้น การแสดงของพระนางต้องอาศัยการเข้าถึงเบื้องลึกและแก่นสารทางอารมณ์ของตัวละคร

ก็น้องเถลไถลใช้เงินไปทั่วไม่ยอมเก็บตังสักที เดี๋ยวจะเก็บดี ๆ ละ (ต แต่ต้องใช้เวลาหลายเดือน...) เพราะงั้น...เดือนหกค่ะ ไม่มีข้อแม้ 🫵🫵 (กล่าวโดยบุคคลผู้สิ้นเนื้อประดาตัว เห็นใจกันหน่อยนะคะ 🥺)