De meest gemotiveerde, competente, geëngageerde en vooral ronduit geweldige intensieve zorgen verpleegkundige die ik ken horen zeggen dat ze het zo niet meer wil doen en op zoek gaat naar werk buiten de zorg maakt me razend kwaad op onze beleidsmakers 🤬🤬🤬

Gisteren hoorde ik op het nieuws dat de regeringsonderhandelingen over "minder moeilijke" thema's zoals de gezondheidszorg gingen🧐

Bij deze een tijdslijn van de metafoor van het "zinkende zorgschip"

En nog steeds geen "kapitein" die het schip weer op koers zet te bespeuren.

Hier is het een "zichtbaar" gevolg van besparing. En ho maar, verontwaardiging alom.

Mensenlevens die in gevaar worden gebracht (en worden verloren) door slecht beleid en besparingen in de gezondheidszorg? Waar is de verontwaardiging?

Ze (inclusief de overheid) zouden zich beter eens de vraag stellen waarom er zoveel mensen hun TV abonnement opzeggen.

Wat kritische reflectie is veel meer waard dan "smeken" om overheidsmaatregelen

Ondanks het feit dat (gebrek aan) intimiteit bij ouderen in een woonzorgcentrum een onderbelicht probleem is dat echt aandacht verdient, zijn zulke mediacampagnes de perfecte "aandachtsafleider" van de "echte" problemen t.g.v. van het falende, kortzichtige overheidsbeleid inzake ouderenzorg.

Één en ander eens kritisch bekijken is niet verkeerd...

Ikzelf (30.000km/j), die vaak voor het werk "niet gekende" trajecten rijd, en mezelf voorzichtige, oplettende chauffeur noem (32j ongevalvrij), mist regelmatig een "30km/u trajectje OP STEENWEG 😡 ... hop... GAS 58eur... 🇧🇪