ผงกศีรษะเล็กน้อยให้เจ้าตัวเดินนำไปก่อน ส่วนตนเองก็ร่นฝีเท้าตาม ขนาบข้าง ไม่ใกล้หรือห่างกันนักตามเหมาะสม

"ปกติชอบอ่านหนังสือหรอครับ" เขาเอ่ยทักขึ้นมาเพราะอนุมานไปอย่างนั้น

ไม่ว่าจะที่คั่นหรือหนังสือที่มีรอยเปิดพับดูเหมือนจะทิ้งร่องรอยของเวลาไว้มากกว่าการเก็บมันเข้าที่เฉย ๆ

และมอร์นิ่งกลอรี่ที่สะท้อนถึงชั่วครู่ของชีวิต.. เสมือนการเปลี่ยนแปลงของชีวิต..เป็นอีกเรื่องที่เขาอยากจะทราบ

น้ำหนักที่คล้ายเบาลงชะงักอยู่ครึ่งแขนเมื่อสาวเจ้าเผยท่าทีเกรงอกเกรงใจ ทว่ามันก็ยังถูกยกออกตามความตั้งใจของเขา

บนหน้านั้นมีรอยยิ้มที่เรียบง่าย และอบอุ่นราวรุ่งอรุณของวันใหม่ เช่นเดียวกันกับแขนเรียวบางทั้งสองข้างของเธอนั้นที่สามารถโอบกอดสิ่งหวงแขนไว้เต็มอก

"ด้วยความยินดีครับ"

เขาตอบกลับด้วยท่าทีผ่อนคลายอย่างเป็นกันเอง ขณะที่ร่มรื่นของแดดยามบ่ายแก่พัดคลอเป็นฉากหลังฤดูร้อน

+

" รสชาติของความทรงจำหน้าร้อนก็ต้องวงล้อชิงโชคของงานเทศกาล、เพียงซื้อโอโคโนมิยากิ 1 กล่อง ได้สิทธิ์หมุนวงล้อ 1 ครั้งไปเลย ❗️

กติกา : ทานโอโคโนมิยากิตามขนาดและจำนวนที่สุ่มได้ภายใน 10 นาที รับไปเลย [คูปองแทนเงินสด] ที่ห้างสรรพสินค้าจากการสนับสนุนของคุณเจ้าของร้าน 'มูลค่าหมื่นเยน '❗️"

; th.shindanmaker.com/1248204

ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นถุงกระดาษข้างตัวที่บรรจุไปด้วยวัตถุดิบแลดูหนักอึ้ง

"ถ้าไม่ว่าอะไร ให้ผมช่วยถือนะครับ ...เย็นนี้ผมไม่มีธุระที่ไหน แล้วจะได้มั่นใจของสำคัญจะยังอยู่กับคุณเสมอ"

เขาไม่พูดเปล่า ขยับเข้าใกล้ก่อนวางมือรองช้อนใต้กระสอบถุงใบนั้นขึ้นมาอย่างถือวิสาสะ

"มอร์นิงกลอรี่สินะครับ.." อีกชื่อหนึ่งของดอกไม้ที่เขาคุ้นเคยนัก

"พอทับแห้งแล้วดูงดงามจริง ๆ... คงผ่านช่วงเวลาที่ร่วมลึกซึ้งจนผูกพันกันมากมากเลยใช่ไหมครับ.. เหมือนกับความหมายของมัน"

คำเอ่ยต่อขณะความคิดล่องลอยพาให้นึกถึงบทกลอนไฮกุที่น้องสาวเคยเล่าให้ฟัง...

+

เรียวมือวาดท่วงท่าอ่อนช้อยทั้งหยิบจับและสัมผัสทุกสิ่งอย่างทะนุถนอม เมื่อแพขนตาคู่นั้นปิดพริ้มใต้เงาแสงเย็นอ่อน พลันความตื้นตันแผ่วหลุดออกมาจากริมฝีปากอย่างเบาใจ

ชั่วอึดใจหนึ่งที่เขาเสมือนว่าแดดอ่อนที่ทาบทับบนผิวแก้มอบอุ่นเจือละมุนเพียงยิ้มเดียว

"ด้วยความยินดีครับ"

"...ดีใจเหมือนกันครับ ที่มันได้กลับไปหาคนสำคัญโดยไว"

รอยยิ้มร่วมกับน้ำเสียงอบอุ่นของเขาแสดงออกว่าปลื้มปิติ

+