(สีเขียว🍀) ทาคิกุจิ ยูอิโตะ

'ถ้าแพ้ล่ะก็ ต้องทานนาเบะผักล้วนนะครับ'

เสียงของฮิสึจิฮิโกะเซนเซย์ผู้เป็นอาจารย์ห้องพยาบาลนั้นยังคงดังก้องอยู่ในหัว บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้แม้ร่างกายจะอ่อนปวกเปียก แต่ก็ยังสามารถวิ่งแซงคนอื่นๆขึ้นมาได้

oO(ไม่อยากทานผักๆๆๆ!!! (ㅠ︿ㅠ) )

หางคิ้วตกลงแสดงถึงสีหน้าหนักใจ ถึงกระนั้นรอยยิ้มก็ยังไม่จางหายไปไหน

"ขอโทษด้วยนะครับสึบาเมะจัง แต่กติกาคือให้เล่าเรื่องภายใน30วินาทีนะครับ"

น้ำเสียงอ่อนโยนนั้นบางเบาลงเล็กน้อย ก่อนจะยื่นแก้วไปใกล้คุณเรื่อยๆ

"ครึ่งแก้วเองครับ สึบาเมะจังเก่งอยู่แล้ว ต้องทำได้แน่ๆ!"

ชูกำปั้นให้กำลังใจลูกศิษย์ด้วยสายตามุ่งมั่น

"เซนเซย์เป็นกำลังใจให้ครับ!🔥"

"เห็นว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก เซนเซย์เลยลดให้เหลือครึ่งแก้วพอนะครับ"

ยื่นแก้วให้ ส่วนอีกมือหนึ่งยื่นลูกอมให้คุณเพื่อใช้ล้างปาก

bsky.app/profile/azk-...

มองคุณด้วยสายตาอึ้งๆก่อนยกมือขึ้นปรบ

"หวา- เป็นเรื่องที่ทั้งสนุก ครบถ้วน และยาวที่สุดที่ได้ฟังมาในวันนี้เลยครับสึบาเมะจัง"

รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้า ก่อนจะทำหน้าเสียใจอย่างสุดซึ้ง

"เป็นเรื่องที่ดีมากเลยครับ ดีจริงๆนะ แต่น่าเสียดายที่กฎคือต้องเล่าภายใน30วินะครับ"

ทั้งวิธีเล่า การลากเสียง การบรรยาย ทำให้ใช้เวลามากกว่าที่ควร เขากลับมาพร้อมกับน้ำผักในมือ

+

เขาหัวเราะในลำคอเล็กน้อยก่อนตอบ

"เซนเซย์เองก็ชอบอ่านแต่อะไรที่ไร้สาระเหมือนกันครับ เพราะงั้นไม่ต้องห่วง ชมรมวรรณกรรมจะเป็นพื้นที่ที่เธอสามารถอ่านสิ่งที่ชอบและแบ่งปันให้เพื่อนๆได้อย่างแน่นอนครับ"

เอียงคอมองคุณยิ้มๆ

"ถ้าสนใจก็สามารถลงชื่อได้เลยนะครับ"

"เพราะงั้นอย่าลืมมารับรางวัลด้วยนะครับ หวังว่าเธอจะชอบนะ"

bit.ly/4jA7E0i

เงีบบฟังลูกศิษย์ด้วยความตั้งใจ เมื่อเล่าจบเขาจึงยกมือขึ้นปรบ

"ไม่เลวเลยครับซัทสึกิจัง ใช้เวลาได้คุ้มค่ามากเลยครับ"

ส่ายหัวเล็กน้อยให้คุณ
"ไม่เป็นไรหรอกครับ กิจกรรมนี้มันยากมากที่เรื่องเล่าจะไม่ออกมาประหลาด เพราะลูกเต๋าก็มีแต่อะไรที่ไม่เข้ากันนี่นะ"

"แต่การที่ซัทสึกิจังเล่าเรื่องโดยมีพื้นฐานจากความเป็นจริงได้ถึงขนาดนี้ก็นับว่าเก่งมากทีเดียวครับ เซนเซย์ขอชื่นชมเลย"
พูดจบจึงยิ้มตาปิด

+

"ฮะๆ เซนเซย์ไม่ได้เลี้ยงสุนัขไว้หรอกนะครับ"
"แต่คุณสุนัขนี่คิดไงกันน้าถึงได้อิจฉาคุณโครงกระดูกแบบนั้น"

ยกนิ้วแตะคางครู่หนึ่งก่อนหัวเราะร่วน

"แต่ขอบคุณที่มาร่วมกิจกรรมของชมรมวรรณกรรมนะครับ หวังว่าจะชอบของรางวัลนะ"

"ว้าว กล้าหาญมากเลยครับฮารุมะคุง แบบนี้จะต้องยิ่งสนิทกับคุณคาปิบาร่าเข้าไปใหญ่แน่"

เอียงคออย่างเอ็นดูก่อนปรบมือให้คุณ

"ขอบคุณที่มาร่วมเล่นกิจกรรมนะครับ หวังว่าจะชอบที่คั่นหนังสือนะ"

"โอ๊ะโอ๋ คาปิคังศักดิ์สิทธิ์นี่จะรสชาติเป็นยังไงกันนะ อยากรู้จังครับ"

เอ่ยแซวเล็กน้อยก่อนปรบมือให้ด้วยรอยยิ้ม

"แต่ทำได้ดีมากครับโชเฮย์คุง รับรางวัลได้ที่ตรงนี้เลยนะครับ"

bit.ly/4jA7E0i

"แหม เก็นเท็นคุงขี้งกจังเลยนะครับ ถึงขนาดต้องนั่งรถมาซ่อนเงินขนาดนี้"

พูดแซวเล็กน้อยก่อนหัวเราชอบใจ ปรบมือให้คุณเมื่อทำภารกิจสำเร็จ

"เก่งมากเลยครับ หวังว่าเพื่อนของเธอจะชอบที่คั่นหนังสือลายชายามบ่ายนะ"

หัวเราะเชิงเอ็นดูให้คุณพลางปรบมือเมื่อเล่าจนจบ

"มีการพูดคำคมทิ้งท้ายด้วยเหรอครับเนี่ย ไม่เลวเลยครับเทปเปคุง"

เมื่อคุณรับที่คั่นหนังสือไปจึงยิ้มให้

"เหมาะกับเธอมากเลยล่ะ ขอบคุณที่มาเล่นกิจกรรมด้วยกันนะครับ"

ปรบมือพลางยิ้มแป้นเมื่อคุณเล่าเรื่องจนจบ

"เป็นเรื่องที่มีจุดไม่คาดคิดอยู่เยอะเลยล่ะครับ สดใหม่แต่ยังคงธีมของตัวเองไว้ได้ ถือว่าเยี่ยมไปเลยล่ะครับฮารุคุง"

เห็นคุณรับที่คั่นไปก็โบกมือลา

"ขอบคุณที่มาร่วมกิจกรรมนะครับ หวังว่าจะชอบที่คั่นลายทะเลนะ"

"โถ่ ไม่เป็นไรนะครับ เก่งมากๆแล้วที่พยายามมาได้ขนาดนี้"

แต่กฎก็ต้องเป็นกฎ เขาจึงหยิบแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำผักผสมสุดขมปี๋

"เอ้านี่ครับ อย่าลืมทานลูกอมตามด้วยนะ"
จะได้บรรเทารสขมลงบ้าง

bsky.app/profile/azk-...

"โอ๋ๆ เก่งมากเลยครับ"
แตะๆไหล่เป็นการปลอบ ก่อนหยิบลูกอมเพิ่มให้อีก

"ได้เลยครับ เอ้านี่ รับไปเลยสแตมป์รูปนกฮูกสุดน่ารัก"

หยิบตัวปั๊มขึ้นมาสแตมป์ให้ลูกศิษย์ก่อนจะยิ้มตาปิด

"ขอบคุณที่มาร่วมกิจกรรมนะครับ"

"ดีใจที่ชอบนะ ขอให้เป็นวันที่ดีนะครับ"

โบกมือลาลูกศิษย์ด้วยรอยยิ้มก่อนกลับเข้าบูธไปดูแลเด็กๆต่อ