ออกแรงดึงด้วยแรงทั้งหมดที่นอนสะสมมาทั้งวัน(?) ดูเหมือนเรื่องขายหน้าในกีฬาวิ่งผลัดทำให้เขามีแรงจูงใจในการกู้หน้าตนเอง
"ปีหน้าฉันจะไม่ลงแล้ว—"
ออกแรงดึงด้วยแรงทั้งหมดที่นอนสะสมมาทั้งวัน(?) ดูเหมือนเรื่องขายหน้าในกีฬาวิ่งผลัดทำให้เขามีแรงจูงใจในการกู้หน้าตนเอง
"ปีหน้าฉันจะไม่ลงแล้ว—"
"ออกไป..."
หลังจากการล้มอย่างน่าสังเวช พยาบาลหนุ่มทิ้งตังลงพื้นและกลิ้งหนีทุกคนที่พบเห็น
"ออกไป..."
หลังจากการล้มอย่างน่าสังเวช พยาบาลหนุ่มทิ้งตังลงพื้นและกลิ้งหนีทุกคนที่พบเห็น
ออกวิ่งทั้งที่ยังไม่ทันตั้งตัวดี แม้จะส่งไม้ได้แต่ก็สะดุดไปหลายรอบ
หลังส่งไม้เสร็จก็ล้มแล้วสลบหนีความผิดไปทันที...
ออกวิ่งทั้งที่ยังไม่ทันตั้งตัวดี แม้จะส่งไม้ได้แต่ก็สะดุดไปหลายรอบ
หลังส่งไม้เสร็จก็ล้มแล้วสลบหนีความผิดไปทันที...
ซาคุยะหยิบพลาสเตอร์สีม่วงออกมาหนึ่งชิ้น มันเป็นลายผีสีขาวเข้ากับเทศกาลฮัลโลวีนที่จะมาถึงในช่วงปลายเดือนนี้
"มันเป็นพลาสเตอร์กันน้ำ ถ้าไม่ได้จะไปทำอะไรให้มือเลอะจะแกะออกก็ได้"
เขาร่ายยืดยาวตามหน้าที่ก่อนจะแปะพลาสเตอร์สีสวยลงบนแผล เป็นอันเสร็จสมบูรณ์
ซาคุยะหยิบพลาสเตอร์สีม่วงออกมาหนึ่งชิ้น มันเป็นลายผีสีขาวเข้ากับเทศกาลฮัลโลวีนที่จะมาถึงในช่วงปลายเดือนนี้
"มันเป็นพลาสเตอร์กันน้ำ ถ้าไม่ได้จะไปทำอะไรให้มือเลอะจะแกะออกก็ได้"
เขาร่ายยืดยาวตามหน้าที่ก่อนจะแปะพลาสเตอร์สีสวยลงบนแผล เป็นอันเสร็จสมบูรณ์
ขอจบเลยนะค้าบ✨)
ขอจบเลยนะค้าบ✨)
"แต่มีลายนี้นะ"
หลังทายาที่แผลให้จนแล้วเสร็จ ซาคุยะก็หันกลับมามองที่กลุ่มพลาสเตอร์สีหวานในกล่องยาก่อนจะหยิบพลาสเตอร์สีชมพูออกมา
มันมีลายคล้ายลูกหมาแต่จะมองเป็นหมีขาวก็ได้เหมือนกัน...
"ไว้ถ้ามีลายที่เหมือนหมากว่านี้จะเอามาให้แล้วกันนะ"
โดยไม่ถามความสมัครใจ พลาสเตอร์สีหวานก็ถูกประทับลงบนแผลเสียแล้ว
"แต่มีลายนี้นะ"
หลังทายาที่แผลให้จนแล้วเสร็จ ซาคุยะก็หันกลับมามองที่กลุ่มพลาสเตอร์สีหวานในกล่องยาก่อนจะหยิบพลาสเตอร์สีชมพูออกมา
มันมีลายคล้ายลูกหมาแต่จะมองเป็นหมีขาวก็ได้เหมือนกัน...
"ไว้ถ้ามีลายที่เหมือนหมากว่านี้จะเอามาให้แล้วกันนะ"
โดยไม่ถามความสมัครใจ พลาสเตอร์สีหวานก็ถูกประทับลงบนแผลเสียแล้ว
"อดทนได้ดีมาก"
เขากล่าวชมทั้งที่ไม่ได้มองหน้า พลาสเตอร์สีเหลืองลายดอกทานตะวันถูกปิดทับลงบนแผลอย่างสวยงาม
"ใส่ไว้แค่ตอนซ้อมกีฬาก็พอ ช่วงอื่นจะถอดออกก็ได้แผลจะได้แห้งเร็ว"
เมื่อจัดการแผลที่แขนเสร็จจึงย้ายมาดูรอยถลอกที่ขาต่อ
"อดทนได้ดีมาก"
เขากล่าวชมทั้งที่ไม่ได้มองหน้า พลาสเตอร์สีเหลืองลายดอกทานตะวันถูกปิดทับลงบนแผลอย่างสวยงาม
"ใส่ไว้แค่ตอนซ้อมกีฬาก็พอ ช่วงอื่นจะถอดออกก็ได้แผลจะได้แห้งเร็ว"
เมื่อจัดการแผลที่แขนเสร็จจึงย้ายมาดูรอยถลอกที่ขาต่อ
มาเจ็บตัวกันเถอะ(????) ]
มาเจ็บตัวกันเถอะ(????) ]
ช่วงเย็นที่ทั้งเหล่านักกีฬาและฝ่ายเชียร์แยกย้ายกันไปเพื่อฝึกซ้อม
[คุณ]ที่ไม่ระวังดันได้แผลมาอย่างไม่ตั้งใจ และก่อนจะได้ร้องเรียกใครหน่วยพยาบาลก็มาอยู่ข้างตัวโดยไร้เสียงใดราวกับโผล่มาจากมิติอื่น
"ส่งแผลมาซะนี่คือการปล้น"
(เข้ามาเล่นได้ทุกสีเลยนะคะ🙌🏻)
ช่วงเย็นที่ทั้งเหล่านักกีฬาและฝ่ายเชียร์แยกย้ายกันไปเพื่อฝึกซ้อม
[คุณ]ที่ไม่ระวังดันได้แผลมาอย่างไม่ตั้งใจ และก่อนจะได้ร้องเรียกใครหน่วยพยาบาลก็มาอยู่ข้างตัวโดยไร้เสียงใดราวกับโผล่มาจากมิติอื่น
"ส่งแผลมาซะนี่คือการปล้น"
(เข้ามาเล่นได้ทุกสีเลยนะคะ🙌🏻)
"เจ็บตรงไหน? เอาให้ฉันดูสิ"
"ฉันไม่กัดหรอกน่า😑"
"อย่าทักเรื่องปีก เงียบ ซะ"
(ใครเห็นปลอกแขนน่ารัก ๆ แบบนี้แวะมาให้หน่วยพยาบาท-เอ้ย พยาบาลรักษาได้นะคะ)
"เจ็บตรงไหน? เอาให้ฉันดูสิ"
"ฉันไม่กัดหรอกน่า😑"
"อย่าทักเรื่องปีก เงียบ ซะ"
(ใครเห็นปลอกแขนน่ารัก ๆ แบบนี้แวะมาให้หน่วยพยาบาท-เอ้ย พยาบาลรักษาได้นะคะ)
บ่นแต่ก็รับไว้อยู่ดีแหละนะ-
(ไม่เป็นไรเลยค้าบ🥺 ได้รับสกินใหม่เรียบร้อย—)
บ่นแต่ก็รับไว้อยู่ดีแหละนะ-
(ไม่เป็นไรเลยค้าบ🥺 ได้รับสกินใหม่เรียบร้อย—)