"หืม~เมื่อกี้ไม่ได้ฟังว่าไงนะฮ่าๆ"
"อ่าวเหะเสียงกริ่งดังแล้วฉันต้องไปแล้วล่ะน้องสาว! "
เวลาพักเที่ยงได้หมดลงแล้ว ก่อนจะจากกันไปแทนที่จะสะบัดบ๊อบรีบเดินหนีตามสไตล์หมาป่าเดียวดาย
กลับเดินเข้ามาจับมืออีกคนเชิงบังคับก่อนจะยัดลูกอมให้พร้อมรอยยิ้มกับน้ำเสียงหยอกเย้า
"ไว้เจอกันใหม่นะฮาเระจัง~"
"หืม~เมื่อกี้ไม่ได้ฟังว่าไงนะฮ่าๆ"
"อ่าวเหะเสียงกริ่งดังแล้วฉันต้องไปแล้วล่ะน้องสาว! "
เวลาพักเที่ยงได้หมดลงแล้ว ก่อนจะจากกันไปแทนที่จะสะบัดบ๊อบรีบเดินหนีตามสไตล์หมาป่าเดียวดาย
กลับเดินเข้ามาจับมืออีกคนเชิงบังคับก่อนจะยัดลูกอมให้พร้อมรอยยิ้มกับน้ำเสียงหยอกเย้า
"ไว้เจอกันใหม่นะฮาเระจัง~"
ต้องใช่แน่ๆมัดผมทวินเทลแบบนี้ซึนเดเระตรงตามตำราเป๊ะแน่นอนชัวร์ป้าบ
"นั่นสิน้าสงสัยความหล่อว์ของเรามันจะร้อนแรงส์เกินๆไปจริงๆ"
สบัดผมไปหนึ่งทีก่อนยื่นอมยิ้มให้
"ทำหน้าบูดแบบนั้นเดี๋ยวหน้าก็เหี่ยวหรอก เอ้านี่เอาอมยิ้มไปสิ ^^ "
ต้องใช่แน่ๆมัดผมทวินเทลแบบนี้ซึนเดเระตรงตามตำราเป๊ะแน่นอนชัวร์ป้าบ
"นั่นสิน้าสงสัยความหล่อว์ของเรามันจะร้อนแรงส์เกินๆไปจริงๆ"
สบัดผมไปหนึ่งทีก่อนยื่นอมยิ้มให้
"ทำหน้าบูดแบบนั้นเดี๋ยวหน้าก็เหี่ยวหรอก เอ้านี่เอาอมยิ้มไปสิ ^^ "
"ฉันมีชื่อว่า โอคามิ เรนมะ ไงล่ะ!"
"หรือจะเรียกว่าสุดหล่อก็ได้นะ"
ว่าแล้วก็ยกมือเสยผมไปทีนึง ก่อนจะโดดลงมาประดั่งว่าตัวเองเป็นพระเอกในมังงะโชวโจพร้อมเอฟเฟ้กต์ฟรุ้งฟริ้งรอบๆ
ทั้งที่ก็เป็นแค่ชายหนุ่มทรงนักเลง ไม่มีออร่าใดๆ
"ฮาเระจัง..."
"เป็นชื่อที่น่ารักจังนะ เหมือนชื่อแฟนในอนาคตเลย--"
"ฉันมีชื่อว่า โอคามิ เรนมะ ไงล่ะ!"
"หรือจะเรียกว่าสุดหล่อก็ได้นะ"
ว่าแล้วก็ยกมือเสยผมไปทีนึง ก่อนจะโดดลงมาประดั่งว่าตัวเองเป็นพระเอกในมังงะโชวโจพร้อมเอฟเฟ้กต์ฟรุ้งฟริ้งรอบๆ
ทั้งที่ก็เป็นแค่ชายหนุ่มทรงนักเลง ไม่มีออร่าใดๆ
"ฮาเระจัง..."
"เป็นชื่อที่น่ารักจังนะ เหมือนชื่อแฟนในอนาคตเลย--"