สุดท้ายนี้ ขอแนะนำให้รู้จักกับมาสคอตของชมรมกระจายเสียง

"ไมค์กี้คุง🎙️" และ "เอคโค่จัง📢"

พวกเราจะรอต้อนรับทุกคนที่สนใจมาเป็นครอบครัวกระจายเสียงด้วยกันนะ !

เมื่อเข้าร่วมกิจกรรมชมรมอย่างน้อย 1 กิจกรรม รับแสตมป์ชมรมไปได้เลย
▶ bit.ly/StampAZK

🎙️กิจกรรมภายในห้องชมรมกระจายเสียง

" โกสต์เรดิโอ "

ชมรมกระจายเสียงเปิดโอกาสให้คุณได้สัมผัสประสบการณ์การเป็น “ผู้จัดรายการ”

ทว่ารายการที่คุณได้จัดคือ “โกสต์เรดิโอ” ที่เปิดให้คนโทรเข้าเล่าเรื่องผี

ถึงอย่างนั้นก็คงไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก…มั้ง? 👻

▶ ชินดัน | ปลายสายเขย่าขวัญ (มีทั้งหมด 8 ฉากจบ และ 1 ฉากจบลับ)
th.shindanmaker.com/1238603

📢 กิจกรรมภายในบูธชมรมกระจายเสียง

" ฝากบอกผ่านคลื่น "

สารภาพรักบนดาดฟ้า!? แต่ขึ้นดาดฟ้าไม่ได้นี่นา
💌 งั้นก็มาบอกความในใจที่ชมรมกระจายเสียงของพวกเราสิ ! 💌

มินิอีเวนท์เล็ก ๆ ให้คุณได้มาพูดความในใจ

หรือถ้าคิดไม่ออก พวกเรามีโจทย์ให้ !

▶ ชินดัน | กล่องจับสลากหัวข้อให้คุณพูด
th.shindanmaker.com/1238698

(นี่คุน..วาดเค้า..?? แต่ยินดีค่า ได้เป็นหนุ่งในส่วนร่วมของสุดหล่อ >w<)

“โรแมนติก..?” หันไปมองทางมืดๆด้วย

“ถ้าอยากโรแมนติกชวนคนที่ชอบหรือแฟนออกมาเดินด้วยดีกว่าน้า ><” นัตสึมิยิ้ม

“ถ้าหลอกคนอื่นแบบนี้ เดี๋ยวก็กลายเป็นตำนานเมือง หรืออะไรสักอย่าง..”

“เอ๋ ไม่ใช่ตัวที่อยู่หน้าปกนี่นา นี่เหรอที่เขาเรียกว่าหลุดเรท?” นัตสึมิชะเง้อหน้าเข้าไปดู

“ลองสุ่มอีกครั้งไหม? อาจจะได้ก็ได้นะ!” เธอให้กำลังใจคุณอย่างมุ่งมั่น

นัตสึมิเองก็สั่งแค่น้ำชาเหมือนกัน

”แล้วมาฮิโระจังไม่รับกลับบ้านเหรอ?“

(ได้เยยค่า ><)

ทันทีที่อีกฝ่ายตกใจ เธอก็สะดุ้งตามก่อนที่จะได้ยินคำพูดของอีกคน

“เสียมารยาทค่ะ! น่ารักขนาดนี้ต้องเป็นคน หรือไม่ก็นางฟ้า ไม่ใช่ผีย่ะ!” นัตสึมิกอดอกอย่างไม่ชอบใจ แต่เธอก็ไม่ได้จริงจังกับมันนัก

“กดกาชา..? ออกมากดกาชาตรงนี้แล้วจะดี? พึ่งเคยได้ยินนะเนี่ย..” เธอเอียงหัวด้วยความสงสัย

“ก็พวกพุดดิ้ง โปเตโต้ชิป การิการิคุง..” นัตสึมิพูดพลางกางกระเป๋าผ้าของเธอออกมาให้มามิจังดู

“งั้นหาที่นั่งแถวนี้แล้วกินขนมของเค้าก่อนไหม? จะได้ไม่หิวและได้คุยกันด้วย~” พูดพลางยิ้มออกมา

“เอ้านี่” นัตสึมิหยิบพุดดิ้งจากในถุงมาวางไว้บนมืออีกฝ่าย

“ห้ามเดินไปกินไปนะ เดี๋ยวจะติดคอ” เธอกำชับมาฮิโระ ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาตอนนี้คงวุ่นวาย

“ไม่ใช่สักหน่อย เพราะนายไม่น่ากลัวต่างหาก” นัตสึมิกอดอกและหัวเราะคิกคัก

“มาซื้อขนมน่ะ~ กำลังเดินกลับบ้านเลย ว่าแต่นายเถอะ ดูไม่ชอบอากาศเย็นแล้วออกมาเดินทำไมตอนนี้ล่ะ?” เธอเอียงหัวด้วยความสงสัย

“ไม่ใช่สักหน่อย~ หมายถึงว่ากินแล้วนอนจะท้องอืด” นัตสึมิเดินไปพร้อมๆกับอีกฝ่าย

“มาฮิโระคุงยินดีที่ได้รู้จักน้า~” เธอยิ้มก่อนจะยกถุงผ้าขึ้นมา

“ก็มีขนมแหละ แต่ไม่ได้จะกินแค่วันเดียวนี่นา ก็มีพวกการิการิคุง พุดดิ้ง อะไรแบบนี้น่ะ อยากกินไหม?”

(ได้ค่าา ><)

“?” นัตสึมิยืนมองอีกฝ่ายพูดไปจนจบ เธอดูงงและไม่มีท่าทีกลัวเลย แต่เมื่ออีกคนหลุดมาดการแสดง เธอก็หัวเราะออกมา

“คุณผีกลัวอากาศหนาวเหรอค้า? ออกมาเดินกลางคืนเดี๋ยวเป็นหวัดน้า~” นัตสึมิหัวเราะคิกคัก

(ได้เยยค่า ><)

นัตสึมิมองอีกฝ่าย ก่อนจะยิ้มกว้างแลพโบกมือให้
”บังเอิญจังเลยมามิจัง! หิวเหมือนกันเหรอ“ เธอหัวเราะคิกคักและเดินเข้าไปใกล้อย่างอารมณ์ดี

”แล้วนี่มามิจังซื้ออะไรมากินรึยัง หรือว่าพึ่งออกมา?“

“เอ๋~ มันหนักไปรึเปล่าสำหรับกลางคืน? อาจจะท้องอืดตอนเช้าก็ได้น้า” เธอเห็นอีกฝ่ายหาวแล้วก็หัวเราะคิกคักนิดหน่อย

“ไปก็ได้นะ แต่นัตสึมิคงสั่งแค่น้ำน้า”

(วาดสวยมากเลยค่าาาา🥺✨✨ ขอบคุณน้าโทรุจังงง >w<)💕🫶)