ระหว่างคิดไม่ตกนั้นก็ได้ยินเสียงบ่นลอย ๆ ของริกิยะ

" ? "

"เปล่านี่ ก็ไม่ได้ไม่สนุกซักหน่อย แบบว่าแค่อยากลองอะไรแบบนี้ดูเฉย ๆ"

"ฉันเคยทำงานอะไรคล้าย ๆ แบบนี้มาก่อนแต่เลิกทำไปแล้ว เลยอยากลองทำดูอีกสักครั้งน่ะว่าฝีมือยังดีอยู่มั้ย ก็เลยอยู่ตรงนี้อย่างที่เห็น"

"หรือหน้าฉันดูไม่สนุกรึไง?"

"ชอบยิ้มแบบนี้มากกว่างั้นเองหรอ... ーแล้วยิ้มแบบนี้เนี่ย มันยิ้มแบบไหนกัน? ฉันยิ้มอย่างไหนไปน่ะ..."
ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองยิ้มแบบไหนออกมา

เพราะว่าตอนเด็ก ๆ ต้องคอยยิ้มแบบนั้นมาตลอดเลยนี่นาไม่น่าจะมีใครไม่ชอบแท้ ๆ เลยนี่ มาเจอคนบอกว่าไม่ชอบยิ้มแบบนั้นก็วันนี้ครั้งแรกนี่แหละเลยทำเอาประหลาดใจสุด ๆ แสดงพลาดไปตรงไหนกันนะ....?

คิดไม่ตกเชียวล่ะ

+

อ้ะ โดนปัดมือทิ้งซะแล้ว ยังมีอะไรให้สาธยายมากกว่านี้อีกแท้ ๆ เสียดายชะมัด.... (ทำทำไม)

อ๋า... ก่อนหน้านี้ที่บอกว่าไม่ชอบสินะเป็นอย่างนี้นี่เอง ตกใจหมด นึกว่าโดนไม่ชอบหน้าเข้าให้จริง ๆ ไปก่อนแล้ว (🧍🏻)

"แปลกหรอ? คิดว่ายิ้มออกมาได้สมบูรณ์แบบแล้วแท้ ๆ เพิ่งเคยโดนคนบอกไม่ชอบยิ้มแบบนี้ครั้งแรกเลยแฮะ"

+

"คิวเยอะ?" อะไรคิวเยอะหว่า

"ร้านน้ำแข็งไสหรอ?"

"ร้านมันไม่หนีไปไหนซักหน่อย นี่นายอยากกินขนาดนั้นเลย?"

คงเพราะคนยังไม่ค่อยซาจากจุดชมพลุเลยทำให้บูธต่าง ๆ ภายในงานคนยังไม่ค่อยเยอะก็เป็นได้ ก็คงไม่น่ามีอะไรให้รีบนี่นา? (รึเปล่า)

เสียงพลุชุดแรกที่จบลงทำเอาแอบน่าใจหายอยู่หน่อยๆ เป็นเขาเองเหมือนกันที่เอาแต่ชมความน่าตระการตาบนฟ้าน้้นจนลืมตัวไปขณะหนึ่ง

"เปล่า ไม่มีอะไ-"

ไม่ทันจะได้ตอบก็ถูกลากตัวไปอีกรอบเสียแล้ว หมอนี่จะรีบไปไหนขนาดนั้นกันเนี่ย!

+