Y.1 | 16 yo
บวกได้ทุกโพสต์ลอย!
คาร์เอะอะเสียงดัง ชอบใส่อารมณ์นิดหน่อย ขออภัย
Doc: https://bit.ly/MukaiHotaru
เขาเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่เอาไว้ให้ไอรีน ทดแทนกับที่อีกไม่กี่วันก็จะต้องกลับไปทำงาน
เขาเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่เอาไว้ให้ไอรีน ทดแทนกับที่อีกไม่กี่วันก็จะต้องกลับไปทำงาน
“ไว้พี่ชายจะรอไปไหว้พระกับเธอ แล้วก็ ขอเครื่องรางมาด้วยเยอะๆ”
เอริคขยับเข้ามาเอามือคล้องคอไอรีนอีกแล้ว ดูแล้วเป็นพี่น้องที่สนิทสนมกันมาก
“จ่ายเงินค่าของฝากแล้วไปกินข้าวกัน”
ชายหนุ่มว่าแบบนั้น ในหัวมีแผนสำหรับวันพรุ่งนี้หลายอย่างแม้ว่าการแสดงออกจะยังจดจ่ออยู่ตรงนี้
+
“ไว้พี่ชายจะรอไปไหว้พระกับเธอ แล้วก็ ขอเครื่องรางมาด้วยเยอะๆ”
เอริคขยับเข้ามาเอามือคล้องคอไอรีนอีกแล้ว ดูแล้วเป็นพี่น้องที่สนิทสนมกันมาก
“จ่ายเงินค่าของฝากแล้วไปกินข้าวกัน”
ชายหนุ่มว่าแบบนั้น ในหัวมีแผนสำหรับวันพรุ่งนี้หลายอย่างแม้ว่าการแสดงออกจะยังจดจ่ออยู่ตรงนี้
+
“งั้นถ้าคราวนี้ไม่ไป ไว้พี่บินมาใหม่เดือนหน้า”
เขาตั้งใจไว้ว่าจะใช้เวลาอยู่ที่อามะโอโตะกับเธอสักสองสามวัน ซึ่งถ้าไม่ถึงเป้าหมายตามนั้นก็จะจดทดเอาไว้
“แล้วก็มาอีกทีตอนช่วงเดือนเกิดเธอด้วย โอ้ ในโบรชัวร์บอกว่ามันมีใบไม้เปลี่ยนสี”
เอริคเสนอพร้อมกับรอยยิ้มยืนยันว่าคนอย่างเขาไม่มีปัญหาอยู่แล้วถ้าจะต้องบินข้ามประเทศมาเดือนละวัน
“งั้นถ้าคราวนี้ไม่ไป ไว้พี่บินมาใหม่เดือนหน้า”
เขาตั้งใจไว้ว่าจะใช้เวลาอยู่ที่อามะโอโตะกับเธอสักสองสามวัน ซึ่งถ้าไม่ถึงเป้าหมายตามนั้นก็จะจดทดเอาไว้
“แล้วก็มาอีกทีตอนช่วงเดือนเกิดเธอด้วย โอ้ ในโบรชัวร์บอกว่ามันมีใบไม้เปลี่ยนสี”
เอริคเสนอพร้อมกับรอยยิ้มยืนยันว่าคนอย่างเขาไม่มีปัญหาอยู่แล้วถ้าจะต้องบินข้ามประเทศมาเดือนละวัน
ไม่แน่ว่าจะเขียนเอาไว้แบบนั้นหรอก
ได้แผ่นพับเอริคก็สะบัดมันกางออกไล่สายตาดู
“ไอรีนเจ้าถิ่นจะพาพี่ไปได้ไหม”
ไม่แน่ว่าจะเขียนเอาไว้แบบนั้นหรอก
ได้แผ่นพับเอริคก็สะบัดมันกางออกไล่สายตาดู
“ไอรีนเจ้าถิ่นจะพาพี่ไปได้ไหม”
“งั้นถ้าเกิดพี่ก็อยากไปวัดขอพรขึ้นมาบ้างล่ะ!”
ก็รู้ว่าไม่ใช่วันนี้ แต่พูดแล้วเอริคก็หูหางกระดิก ตื่นเต้นขึ้นมา
“เดี๋ยวนะ!”
มือหนึ่งถือกระดิ่งปลาทองเอาไว้อยู่ ส่วนอีกมือ เอริคคลำหาแผ่นพับแนะนำเมืองที่จำได้ว่าพับใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมา
+
“งั้นถ้าเกิดพี่ก็อยากไปวัดขอพรขึ้นมาบ้างล่ะ!”
ก็รู้ว่าไม่ใช่วันนี้ แต่พูดแล้วเอริคก็หูหางกระดิก ตื่นเต้นขึ้นมา
“เดี๋ยวนะ!”
มือหนึ่งถือกระดิ่งปลาทองเอาไว้อยู่ ส่วนอีกมือ เอริคคลำหาแผ่นพับแนะนำเมืองที่จำได้ว่าพับใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมา
+
เขาเลือกหน้ากากไปหลายอัน ดูเหมือนจะเอาไปฝากหลายๆ คนให้ครบ ซึ่งหนึ่งในนั้นอาจเป็นของเจ้าลีรอยที่ไปบีบคอให้มาทำหน้าที่ประธานบริษัทปลอมๆ ในตอนที่เขาไม่อยู่
“งานศิลป์แบบญี่ปุ่นมันดูแปลกตาดี แบบทำให้นึกถึงพวกวัด หรือว่าวังของทางเอเชีย อะไรแบบนั้น”
เอริคพูดถึงภาพจำของชาวต่างชาติ
“ถ้าจำไม่ผิด คนญี่ปุ่นจะมีการไปเที่ยววัดขอพร ขอเครื่องรางอะไรด้วยนี่ใช่ไหม”
เขาเลือกหน้ากากไปหลายอัน ดูเหมือนจะเอาไปฝากหลายๆ คนให้ครบ ซึ่งหนึ่งในนั้นอาจเป็นของเจ้าลีรอยที่ไปบีบคอให้มาทำหน้าที่ประธานบริษัทปลอมๆ ในตอนที่เขาไม่อยู่
“งานศิลป์แบบญี่ปุ่นมันดูแปลกตาดี แบบทำให้นึกถึงพวกวัด หรือว่าวังของทางเอเชีย อะไรแบบนั้น”
เอริคพูดถึงภาพจำของชาวต่างชาติ
“ถ้าจำไม่ผิด คนญี่ปุ่นจะมีการไปเที่ยววัดขอพร ขอเครื่องรางอะไรด้วยนี่ใช่ไหม”
“อืม…” ไอรีนบอกให้เลือกหน้ากากเขาก็เลือกหน้ากาก
“เอาหน้ายักษ์แบบดุสุดๆ อ๊ะ อันนั้นมีจมูกยาวยืดออกมาด้วยแฮะ ไม่รู้ว่ายักษ์หรือพีน็อกคีโอ”
เอริคชี้ไปที่หน้ากากที่ตัวเองเข้าใจว่าเป็นยักษ์ตาโปนจมูกยาว ดูเหมือนเป็นของจำพวกใส่ตอนงานเทศกาล ไม่ก็มีไว้สำหรับให้นักท่องเที่ยวอย่างพวกเขาซื้อไปเป็นของฝาก
+
“อืม…” ไอรีนบอกให้เลือกหน้ากากเขาก็เลือกหน้ากาก
“เอาหน้ายักษ์แบบดุสุดๆ อ๊ะ อันนั้นมีจมูกยาวยืดออกมาด้วยแฮะ ไม่รู้ว่ายักษ์หรือพีน็อกคีโอ”
เอริคชี้ไปที่หน้ากากที่ตัวเองเข้าใจว่าเป็นยักษ์ตาโปนจมูกยาว ดูเหมือนเป็นของจำพวกใส่ตอนงานเทศกาล ไม่ก็มีไว้สำหรับให้นักท่องเที่ยวอย่างพวกเขาซื้อไปเป็นของฝาก
+
เอริคอมยิ้มอย่างไม่รู้สึกเดือดร้อนอะไร เพราะยังไงพวกไกด์เถื่อนก็ไม่มีทางได้ประโยชน์อะไรจากเขากับไอรีนที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้อยู่แล้ว แถมยังอ่านออกด้วย
“รู้สึกดีจัง เหมือนถูกปกป้องยังไงไม่รู้”
ก็ไอรีนที่เคยเป็นน้องสาวตัวน้อยออกหน้าให้เลยนี่นา
+
เอริคอมยิ้มอย่างไม่รู้สึกเดือดร้อนอะไร เพราะยังไงพวกไกด์เถื่อนก็ไม่มีทางได้ประโยชน์อะไรจากเขากับไอรีนที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้อยู่แล้ว แถมยังอ่านออกด้วย
“รู้สึกดีจัง เหมือนถูกปกป้องยังไงไม่รู้”
ก็ไอรีนที่เคยเป็นน้องสาวตัวน้อยออกหน้าให้เลยนี่นา
+
แต่ในระหว่างที่คิดว่าบางทีเขาอาจควรถามเลขา ก็ดีดนิ้วขึ้นมาเพราะคิดอะไรได้
“อยากได้ของฝากแบบญี่ปุ่นๆ จำพวกหน้ากากหน้ายักษ์อะไรแบบนั้นน่ะ”
แก้แค้นคุณเลขาที่ส่งรถลีมูซีนมาพร้อมคนขับใส่คอสตูมที่ทำให้เขาโดนไอรีนเคืองสักหน่อยดีกว่า
+
แต่ในระหว่างที่คิดว่าบางทีเขาอาจควรถามเลขา ก็ดีดนิ้วขึ้นมาเพราะคิดอะไรได้
“อยากได้ของฝากแบบญี่ปุ่นๆ จำพวกหน้ากากหน้ายักษ์อะไรแบบนั้นน่ะ”
แก้แค้นคุณเลขาที่ส่งรถลีมูซีนมาพร้อมคนขับใส่คอสตูมที่ทำให้เขาโดนไอรีนเคืองสักหน่อยดีกว่า
+
“อืม คิดก่อนนะ ฉันควรจะอยากได้อะไรดี”
+
“อืม คิดก่อนนะ ฉันควรจะอยากได้อะไรดี”
+
ตั้งแต่ที่เข้ามาในย่านการค้า เอริคก็มองสำรวจร้านรวงตามที่เธอแนะนำมาตลอด
เขาลองพูดเล่นๆ เรื่องจะมีโอกาสขยายสาขากิจการของที่บ้านมาที่นี่ไหม
“ถ้าได้มาตั้งสาขาที่นี่ พี่ว่าพี่เปลี่ยนจากประธานบริษัทมาเป็นผู้จัดการร้านค้าน่าจะดี”
เอริคพูดแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดีอยู่คนเดียว
ตั้งแต่ที่เข้ามาในย่านการค้า เอริคก็มองสำรวจร้านรวงตามที่เธอแนะนำมาตลอด
เขาลองพูดเล่นๆ เรื่องจะมีโอกาสขยายสาขากิจการของที่บ้านมาที่นี่ไหม
“ถ้าได้มาตั้งสาขาที่นี่ พี่ว่าพี่เปลี่ยนจากประธานบริษัทมาเป็นผู้จัดการร้านค้าน่าจะดี”
เอริคพูดแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดีอยู่คนเดียว
“อื้อ ถ้าในสายตาพี่ ญี่ปุ่นก็จะเป็นอะไรที่ดูนุ่มนวล อ่อนโยนนั่นละนะ”
อาจไม่ได้พูดถึงแค่งานฝีมือตามที่ไอรีนบอก แต่เอริคนึกไปถึงคุณน้าและตัวไอรีนเอง
+
“อื้อ ถ้าในสายตาพี่ ญี่ปุ่นก็จะเป็นอะไรที่ดูนุ่มนวล อ่อนโยนนั่นละนะ”
อาจไม่ได้พูดถึงแค่งานฝีมือตามที่ไอรีนบอก แต่เอริคนึกไปถึงคุณน้าและตัวไอรีนเอง
+
เอริคปรากฏตัว สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปจากตอนที่อยู่ที่ร้านคือเสื้อนอกพนักงานส่งอาหาร
ชายหนุ่มถอดมันออก กลายเป็นเสื้อผ้าลำลองดูมีคลาสชุดเดิมที่ใส่มา
เชื่อเป็นอย่างยิ่งกว่ายีนส์ลอว์เรนซ์ที่ดีจะทำให้ทั้งคู่ดูดีเจิดจ้ายิ่งกว่าสีผมของทั้งสองคน
“พี่พร้อมจะไปเที่ยวกับน้อง“
เอริคพยายามจะวางแขนโอบไหล่ไอรีนอีก
เอริคปรากฏตัว สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปจากตอนที่อยู่ที่ร้านคือเสื้อนอกพนักงานส่งอาหาร
ชายหนุ่มถอดมันออก กลายเป็นเสื้อผ้าลำลองดูมีคลาสชุดเดิมที่ใส่มา
เชื่อเป็นอย่างยิ่งกว่ายีนส์ลอว์เรนซ์ที่ดีจะทำให้ทั้งคู่ดูดีเจิดจ้ายิ่งกว่าสีผมของทั้งสองคน
“พี่พร้อมจะไปเที่ยวกับน้อง“
เอริคพยายามจะวางแขนโอบไหล่ไอรีนอีก
เขาใช้เวลาเช็คอินไม่นานนัก กระเป๋าก็ฝากบริกรเอาไปเก็บให้
โรงแรมหรูๆ ในโลกก็ไปเยือนมาแล้วมากมาย เขาไม่ใส่ใจเท่าเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันกับไอรีน
+
เขาใช้เวลาเช็คอินไม่นานนัก กระเป๋าก็ฝากบริกรเอาไปเก็บให้
โรงแรมหรูๆ ในโลกก็ไปเยือนมาแล้วมากมาย เขาไม่ใส่ใจเท่าเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันกับไอรีน
+
เอริคเลิกลั่กทันที เขาไม่ได้ตั้งใจจะให้มันออกมาเป็นแบบนี้สักหน่อย แต่ยิ่งโวยวายกันและให้รถจอดอยู่ที่หน้าบ้านนาน บางทีคนจากที่ร้านอาจจะมองออกมา
“เอาเป็นว่าขึ้นรถก่อนแล้วค่อยๆ คุยกันดีไหม”
คนขับรถเปิดประตูให้ ส่วนเอริคก็พยายามจะให้ไอรีนเข้าไปนั่ง
“พี่แค่บอกให้คุณเลขาเรียกรถให้หน่อยน่ะ แต่ไม่ได้บอกไปว่าต้องรถอะไร พี่ผิดเอง นะ”
หน้าหล่อๆ พยายามง้อแบบน่าสงสาร
เอริคเลิกลั่กทันที เขาไม่ได้ตั้งใจจะให้มันออกมาเป็นแบบนี้สักหน่อย แต่ยิ่งโวยวายกันและให้รถจอดอยู่ที่หน้าบ้านนาน บางทีคนจากที่ร้านอาจจะมองออกมา
“เอาเป็นว่าขึ้นรถก่อนแล้วค่อยๆ คุยกันดีไหม”
คนขับรถเปิดประตูให้ ส่วนเอริคก็พยายามจะให้ไอรีนเข้าไปนั่ง
“พี่แค่บอกให้คุณเลขาเรียกรถให้หน่อยน่ะ แต่ไม่ได้บอกไปว่าต้องรถอะไร พี่ผิดเอง นะ”
หน้าหล่อๆ พยายามง้อแบบน่าสงสาร
คนขับลีมูซีนเปิดประตูลงมาจากรถ ค้อมศีรษะมองเข้ามายังผู้ว่าจ้างภายในบ้าน
ที่เหนือกว่าความคิดของเขาไปหน่อยคือคนขับรถสวมชุดเหมือนชุดแฟนซีทหารของเจ้าหญิงด้วย
นี่คุณเลขาต้องการแกล้งให้เขาโดนไอรีนโกรธเป็นการเอาคืนหรือไง
คนขับลีมูซีนเปิดประตูลงมาจากรถ ค้อมศีรษะมองเข้ามายังผู้ว่าจ้างภายในบ้าน
ที่เหนือกว่าความคิดของเขาไปหน่อยคือคนขับรถสวมชุดเหมือนชุดแฟนซีทหารของเจ้าหญิงด้วย
นี่คุณเลขาต้องการแกล้งให้เขาโดนไอรีนโกรธเป็นการเอาคืนหรือไง
จริงๆ ยังไม่ได้ฉีกหรอก เอริคดีดซองขนมแมวเลียให้มีเสียงกรอบแกร่บเรียกดังโงะออกมาจากคอนโด แต่ว่าไอรีนก็มาพอดี
“ว้าว เจ้าหญิงของพี่สวยมาก อืม คิดว่ารถกำลังมา“
พูดจบมองออกไปก็เห็นว่าที่หน้ารั้วสไตล์ฝรั่งของบ้านไอรีนมีลีมูซีนสีดำคันหนึ่งมาจอด
บอกแล้วว่าเอริคเชื่อใจเลขาของเขามากว่าจะสรรหาทุกอย่างที่เขาต้องการให้ได้ทันเวลา
+
จริงๆ ยังไม่ได้ฉีกหรอก เอริคดีดซองขนมแมวเลียให้มีเสียงกรอบแกร่บเรียกดังโงะออกมาจากคอนโด แต่ว่าไอรีนก็มาพอดี
“ว้าว เจ้าหญิงของพี่สวยมาก อืม คิดว่ารถกำลังมา“
พูดจบมองออกไปก็เห็นว่าที่หน้ารั้วสไตล์ฝรั่งของบ้านไอรีนมีลีมูซีนสีดำคันหนึ่งมาจอด
บอกแล้วว่าเอริคเชื่อใจเลขาของเขามากว่าจะสรรหาทุกอย่างที่เขาต้องการให้ได้ทันเวลา
+
“ช่วยหน่อยได้ไหมคุณเลขา ขอภายในเวลา 20 นาที“
เขาติดต่อหาผู้ช่วยที่โปรตุเกสที่ตอนนี้น่าจะกำลังปวดหัวอยู่กับการคอยแก้ปัญหาให้ลีรอย คุณเลขาอาจจะกำลังอยากกรี๊ดใส่หน้าเขา แต่เอริคเชื่อใจคุณเลขาที่ทำงานด้วยกันมานาน
วางสายแล้วถึงมาให้ขนมดังโงะรอไอรีนอย่างสบายใจ
“ช่วยหน่อยได้ไหมคุณเลขา ขอภายในเวลา 20 นาที“
เขาติดต่อหาผู้ช่วยที่โปรตุเกสที่ตอนนี้น่าจะกำลังปวดหัวอยู่กับการคอยแก้ปัญหาให้ลีรอย คุณเลขาอาจจะกำลังอยากกรี๊ดใส่หน้าเขา แต่เอริคเชื่อใจคุณเลขาที่ทำงานด้วยกันมานาน
วางสายแล้วถึงมาให้ขนมดังโงะรอไอรีนอย่างสบายใจ
“งั้นขอเวลาพี่แปบหนึ่ง“
พูดแล้วก็รีบวิ่งไปสำรวจตรงนั้นตรงนี้ภายในบ้าน ทำเอาดังโงะที่เพิ่งมุดประตูแมวกลับเข้ามางงว่าคุณลุงจะอยากมุดเข้าไปรื้อคอนโดมันทำไม
”ต้องให้พี่เรียกรถให้ไหม“
เสียงของเอริคดังออกมาตรงโถงบันไดจากชั้นสอง
เรื่องที่เธอควรรู้คือรถเดียวที่คนอย่างเขาจะเรียกเป็นคือลีมูซีน
“งั้นขอเวลาพี่แปบหนึ่ง“
พูดแล้วก็รีบวิ่งไปสำรวจตรงนั้นตรงนี้ภายในบ้าน ทำเอาดังโงะที่เพิ่งมุดประตูแมวกลับเข้ามางงว่าคุณลุงจะอยากมุดเข้าไปรื้อคอนโดมันทำไม
”ต้องให้พี่เรียกรถให้ไหม“
เสียงของเอริคดังออกมาตรงโถงบันไดจากชั้นสอง
เรื่องที่เธอควรรู้คือรถเดียวที่คนอย่างเขาจะเรียกเป็นคือลีมูซีน
นัยน์ตาของเอริคเป็นประกายมาก แบบที่คงลืมไปแล้วมั้งว่าที่เรียกร้องอยากมาที่บ้าน เขาอยากตรวจเช็คความปลอดภัยภายในบ้านไอรีนให้ครบก่อน
“เอาสิๆ”
ชายหนุ่มถลาเข้าไปโอบไหล่น้องสาวแบบดีใจสุดๆ ก่อนที่ต่อจากนั้นจะหยิบแผ่นพับแนะนำสถานที่ภายในเมืองออกมา
“เราจะไปกันตรงไหน“
ทั้งที่ตอนทำงานก็ไปต่างประเทศออกจะบ่อย เอริคยังไม่ตื่นเต้นเท่านี้
นัยน์ตาของเอริคเป็นประกายมาก แบบที่คงลืมไปแล้วมั้งว่าที่เรียกร้องอยากมาที่บ้าน เขาอยากตรวจเช็คความปลอดภัยภายในบ้านไอรีนให้ครบก่อน
“เอาสิๆ”
ชายหนุ่มถลาเข้าไปโอบไหล่น้องสาวแบบดีใจสุดๆ ก่อนที่ต่อจากนั้นจะหยิบแผ่นพับแนะนำสถานที่ภายในเมืองออกมา
“เราจะไปกันตรงไหน“
ทั้งที่ตอนทำงานก็ไปต่างประเทศออกจะบ่อย เอริคยังไม่ตื่นเต้นเท่านี้
เอริคดูคาดหวังมากทีเดียวเพราะตอนใช้แผ่นพับแนะนำเส้นทางภายในเมืองเพื่อมาที่ร้านโมโมะ เขาอ่านข้อมูลการท่องเที่ยวของเมืองนี้มา
“น้องสาวงานยุ่งของพี่พอจะมีเวลาพาพี่ชายเที่ยวบ้างไหม”
เอริคดูคาดหวังมากทีเดียวเพราะตอนใช้แผ่นพับแนะนำเส้นทางภายในเมืองเพื่อมาที่ร้านโมโมะ เขาอ่านข้อมูลการท่องเที่ยวของเมืองนี้มา
“น้องสาวงานยุ่งของพี่พอจะมีเวลาพาพี่ชายเที่ยวบ้างไหม”
“บ้านเธอนี่ก็อย่างกับบ้านในฝันจริงๆ นั่นละ จะเสียดายก็แค่เรื่องเดียวคือเธอไม่ยอมให้พี่นอนที่บ้าน“
เอริคเปลี่ยนไปเดินดูของตกแต่งภายในบ้านแทน เอามือลูบๆ ตามใต้ขอบมุมของตู้แบบที่พวกบอดี้การ์ดทำด้วย
”ไหนๆ พี่ก็หนีงานมาได้แปบหนึ่ง ระหว่างนี้เราไปไหนทำอะไรดีล่ะ”
น้ำเสียงของคนไม่ได้รับอนุญาตให้นอนที่บ้านยังเริงร่า
+
“บ้านเธอนี่ก็อย่างกับบ้านในฝันจริงๆ นั่นละ จะเสียดายก็แค่เรื่องเดียวคือเธอไม่ยอมให้พี่นอนที่บ้าน“
เอริคเปลี่ยนไปเดินดูของตกแต่งภายในบ้านแทน เอามือลูบๆ ตามใต้ขอบมุมของตู้แบบที่พวกบอดี้การ์ดทำด้วย
”ไหนๆ พี่ก็หนีงานมาได้แปบหนึ่ง ระหว่างนี้เราไปไหนทำอะไรดีล่ะ”
น้ำเสียงของคนไม่ได้รับอนุญาตให้นอนที่บ้านยังเริงร่า
+
ไม่แน่ใจว่าเขาจะกำลังคูณสิบจากเรื่องที่ไอรีนเคยถูกนักเลงหาเรื่องเป็นถูกนักเลงตามล่ารึเปล่า
แต่กับเรื่องของน้องสาว จะ 2,000% มันก็ปกติ
“เฮียเซฟ?”
มองออกไปทางเดิมก็เห็นดังโงะวิ่งออกไปหาแมวอีกตัวที่ตัวใหญ่กว่ามัน
“นั่นก็คือเฮียเซฟสินะ”
+
ไม่แน่ใจว่าเขาจะกำลังคูณสิบจากเรื่องที่ไอรีนเคยถูกนักเลงหาเรื่องเป็นถูกนักเลงตามล่ารึเปล่า
แต่กับเรื่องของน้องสาว จะ 2,000% มันก็ปกติ
“เฮียเซฟ?”
มองออกไปทางเดิมก็เห็นดังโงะวิ่งออกไปหาแมวอีกตัวที่ตัวใหญ่กว่ามัน
“นั่นก็คือเฮียเซฟสินะ”
+
ดูเหมือนนักธุรกิจหนุ่มที่ทำทุกอย่างได้ดีในขอบข่ายของเรื่องงานก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าตอนนี้เขาต้องมองออกไปหาอะไร
ดูเหมือนนักธุรกิจหนุ่มที่ทำทุกอย่างได้ดีในขอบข่ายของเรื่องงานก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าตอนนี้เขาต้องมองออกไปหาอะไร