Y2 | 176 Cm | #AZK_commu
https://aquamarine-bream-126.notion.site/Tamada-mio-1b31e823876180e09989e2ed688c7b0a
แต่ด้วยความเชื่องช้าระดับมิโอะ การรับบอลให้ได้อย่างสวยงามดูจะเป็นเรื่องยาก
ปุ๊ก! —
เสียงบอลลมลอดผ่านมือที่ยกขึ้นรับมากระทบเข้าที่หน้าของเธอเต็มแรง ก่อนจะเด้งกลับไปหาอีกฝ่ายอย่างง่ายดาย
.บางที น่าจะเดินเอาไปให้ตรง ๆ มากกว่านะ
แต่ด้วยความเชื่องช้าระดับมิโอะ การรับบอลให้ได้อย่างสวยงามดูจะเป็นเรื่องยาก
ปุ๊ก! —
เสียงบอลลมลอดผ่านมือที่ยกขึ้นรับมากระทบเข้าที่หน้าของเธอเต็มแรง ก่อนจะเด้งกลับไปหาอีกฝ่ายอย่างง่ายดาย
.บางที น่าจะเดินเอาไปให้ตรง ๆ มากกว่านะ
"ฉันอยู่ตื้น ๆ น่ะดีแล้วล่ะ... แถมฉันสู้เก่งด้วยนะ!"
มิโอะพูดผ่านมือที่ยกขึ้นป้องกัน ก่อนจะกวักน้ำใส่อีกฝ่ายคืนแบบเอาคืนขำ ๆ
"ฉันอยู่ตื้น ๆ น่ะดีแล้วล่ะ... แถมฉันสู้เก่งด้วยนะ!"
มิโอะพูดผ่านมือที่ยกขึ้นป้องกัน ก่อนจะกวักน้ำใส่อีกฝ่ายคืนแบบเอาคืนขำ ๆ
"ฮิเมริจัง~ สวัสดีค่า!"
เสียงทักทายสดใสเต็มไปด้วยความดีใจที่ได้เจออีกฝ่าย มิโอะกวาดตามองชุดของฮิเมริอย่างชื่นชม ก่อนจะยิ้มหวานพูดออกมาอย่างจริงใจ
"วันนี้แต่งตัวน่ารักจังเลยนะคะ"
"ฮิเมริจัง~ สวัสดีค่า!"
เสียงทักทายสดใสเต็มไปด้วยความดีใจที่ได้เจออีกฝ่าย มิโอะกวาดตามองชุดของฮิเมริอย่างชื่นชม ก่อนจะยิ้มหวานพูดออกมาอย่างจริงใจ
"วันนี้แต่งตัวน่ารักจังเลยนะคะ"
มาสคอตประจำชมรมศิลป์ เดินมาหาคุณ พร้อมยื่นใบโปรเมทชมรมให้คุณ
(เค้ากลับมาแล้วว ฮืออ แวะมารับใบปลิวได้นะคะ)
(แค่ผ่านมาเห็นก็ได้งับ)
มิโอะยืนรอใครบางคนอยู่หน้าโรงเรียน มือหนึ่งถือขวดชาเอาไว้ สายตากวาดมองซ้ายทีขวาทีเป็นระยะ
โอโมริ เก็นเท็น... ใช่ไหมนะ?
รุ่นพี่คนนั้น... แปลกจังแฮะ
ในหัวของเธอยังคงสับสนกับเหตุการณ์เมื่อตอนนั้น — จู่ ๆ อีกฝ่ายก็โผล่มา แล้วก็วิ่งหนีหายไปทั้งอย่างนั้น
"ใช่ไหมล๊า~!"
!!! — อุ๊ก!!
ยังไม่ทันได้อวดเต็มที่ ลูกบอลที่โยนมาอย่างแม่นยำก็พุ่งเด้งใส่หัวเธอ ก่อนจะกระเด้งไปโดนหน้าอีกฝ่ายอย่างพอดิบพอดี
เปิดโรล l แยกรูท lสวนน้ำ l
เพื่อน ๆ ของมิโอะกำลังเล่นน้ำอยู่ในสระกันอย่างสนุกสนาน ขณะที่เธอกำลังจะก้าวลงน้ำไปสมทบ ลูกบอลลูกหนึ่งก็ลอยมาใกล้ตัว มิโอะเอื้อมมือคว้าไว้ได้ แล้วตั้งใจจะโยนกลับไปให้เพื่อน ๆ
แต่ดันเผลอปาไปโดน ' คุณ ' แทนซะงั้น
"ใช่ไหมล๊า~!"
!!! — อุ๊ก!!
ยังไม่ทันได้อวดเต็มที่ ลูกบอลที่โยนมาอย่างแม่นยำก็พุ่งเด้งใส่หัวเธอ ก่อนจะกระเด้งไปโดนหน้าอีกฝ่ายอย่างพอดิบพอดี
"ใช่ไหมล๊า~!"
!!! — อุ๊ก!!
ยังไม่ทันได้อวดเต็มที่ ลูกบอลที่โยนมาอย่างแม่นยำก็พุ่งเด้งใส่หัวเธอ ก่อนจะกระเด้งไปโดนหน้าอีกฝ่ายอย่างพอดิบพอดี
"ใช่ไหมล๊า~!"
!!! — อุ๊ก!!
ยังไม่ทันได้อวดเต็มที่ ลูกบอลที่โยนมาอย่างแม่นยำก็พุ่งเด้งใส่หัวเธอ ก่อนจะกระเด้งไปโดนหน้าอีกฝ่ายอย่างพอดิบพอดี
"ใช่ไหมล๊า~!"
!!! — อุ๊ก!!
ยังไม่ทันได้อวดเต็มที่ ลูกบอลที่โยนมาอย่างแม่นยำก็พุ่งเด้งใส่หัวเธอ ก่อนจะกระเด้งไปโดนหน้าอีกฝ่ายอย่างพอดิบพอดี
"อะ... แฮ่ก ๆ ๆ..."
"เกือบไปแล้วสิ..." เธอพูดพลางทำหน้าเฉยเมยราวกับไม่รู้ร้อนรู้หนาว ก่อนตวัดน้ำใส่มาโคโตะเบา ๆ อย่างหยอกล้อ
"น้ำเย็นมาก ๆ เลยเนอะ~"
"อะ... แฮ่ก ๆ ๆ..."
"เกือบไปแล้วสิ..." เธอพูดพลางทำหน้าเฉยเมยราวกับไม่รู้ร้อนรู้หนาว ก่อนตวัดน้ำใส่มาโคโตะเบา ๆ อย่างหยอกล้อ
"น้ำเย็นมาก ๆ เลยเนอะ~"
" ใช่แล้วละ น้องชื่อ ' ชิโระ ' นะ เป็นพันธ์ซามอยละ"
ท่าทางมิโอะจะค่อนข้างแฮปปี้ และภูมิใจเจ้าคู่หูตัวนี้มากๆ พลางเปิดรูปอวยเรื่อยๆเลย
" น้องน่ารักมากๆเลยนะคะ เรียบร้อยมากๆด้วย"
" ใช่แล้วละ น้องชื่อ ' ชิโระ ' นะ เป็นพันธ์ซามอยละ"
ท่าทางมิโอะจะค่อนข้างแฮปปี้ และภูมิใจเจ้าคู่หูตัวนี้มากๆ พลางเปิดรูปอวยเรื่อยๆเลย
" น้องน่ารักมากๆเลยนะคะ เรียบร้อยมากๆด้วย"
"เปล่าหรอกค่ะ... ที่บ้านเลี้ยงหมาน่ะ"
ทันทีที่พูดถึงเรื่องน้องหมา ความประหม่าก็เหมือนถูกสลัดทิ้งไป มิโอะรีบคว้าโอกาสนี้เพื่อจะเปิดรูปน้องหมาที่บ้านให้ดู
"ขอโทษนะคะ"
เธอยิ้มบาง ๆ พลางส่งสัญญาณให้อีกฝ่าย ก่อนจะขยับตัวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดรูปน้องหมาให้ดูด้วยแววตาเป็นประกาย
"เปล่าหรอกค่ะ... ที่บ้านเลี้ยงหมาน่ะ"
ทันทีที่พูดถึงเรื่องน้องหมา ความประหม่าก็เหมือนถูกสลัดทิ้งไป มิโอะรีบคว้าโอกาสนี้เพื่อจะเปิดรูปน้องหมาที่บ้านให้ดู
"ขอโทษนะคะ"
เธอยิ้มบาง ๆ พลางส่งสัญญาณให้อีกฝ่าย ก่อนจะขยับตัวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดรูปน้องหมาให้ดูด้วยแววตาเป็นประกาย
( ´ ꒳ ` )
พูดไปพลาง มิโอะในโหมดสล๊อตก็เผลอก้าวพลาด ตู้ม! เธอหล่นลงไปในน้ำเสียงดัง น้ำกระเซ็นใส่มาโคโตะจนเปียกไปด้วย
( ´ ꒳ ` )
พูดไปพลาง มิโอะในโหมดสล๊อตก็เผลอก้าวพลาด ตู้ม! เธอหล่นลงไปในน้ำเสียงดัง น้ำกระเซ็นใส่มาโคโตะจนเปียกไปด้วย