(เธรดร้านคาเฟ่แจ๊ส พาร์ทไทม์ แชร์เฮาส์ และรายละเอียดอื่นๆค่ะ)

bsky.app/profile/azk-...

แจ๊สแดงแรมสามเท่า: ส่วนอันนี้คือแชร์เฮาส์ค่ะ ใครสนใจพักและซ้อมดนตรีไปในตัวทักได้เลยนะคะ!

bsky.app/profile/azk-...

แจ๊สแดงแรงสามเท่า: ฉันโพสต์เรื่องพาร์ทไทม์และแชร์เฮาส์ไว้ด้วย ใครสนใจดูได้ที่โพสต์ถัดไปเลยนะคะ *แนบลิ้งค์*

bsky.app/profile/azk-...

แจ๊สแดงแรงสามเท่า: พิมพ์ผิดจนได้! เอาเป็นว่าสนใจส่งข้อความหาคุณเจ้าของร้านหรือฉันได้เลยค่ะ เดี๋ยวช่วยติดต่อให้ >w<

แนะนำแชร์เฮาส์นี้จริงๆ ใครที่อยู่หอพักปัจจุบันแล้วเล่นดนตรีไม่สะดวก เสียงเครื่องดนตรีไปรบกวนห้องอื่นบ่อยๆ นี่คือโอกาสแล้วนะคะ! มีแค่สองห้องเท่านั้น รับทุกเพศทุกวัยค่ะ! !

*แนบภาพ* อันนี้ผังห้องค่ะเผื่อสนใจพิจารณา （￣︶￣）↗

แจ๊สแดงแรงสามเท่า: ถ้าดูใบเมนูแล้วสนใจเมนูไหนเป็นพิเศษ เมนชั่นไว้ได้เลยนะคะ เดี๋ยวจะให้คุณเจ้าของร้านเตรียมเพิ่มเป็นพิเศษเลย!

...ส่วนฉันสนใจเจ้านี่เป็นพิเศษ o(*￣▽￣*)ブ

มิโฮะเป่ามือ โดนลมนานนิ้วมือก็เริ่มแข็งจนกดสายไม่ออกซะแล้ว เธอเก็บเครื่องดนตรีอย่างเบามือ

"ดีใจจังเลยที่ริโกะดูชอบดนตรีฉัน ...ถ้าสนใจฟังอีกแวะมาที่ร้านฉันได้นะคะ"

ว่าแล้วก็หยิบแผ่นที่เมืองที่เก็บไว้ในกระเป๋าเครื่องดนตรี เธอเขียนยุกยิกบอกเส้นทางและวงบริเวณ E4 ไว้

"แผนที่ตามนี้เลย ฉันยังอยู่ในช่วงปรับปรุงร้าน แต่ถ้าเปิดแล้วจะเลี้ยงริโกะจังมื้อนึงเลย! ให้เพื่อนใหม่โดยเฉพาะเลยค่ะ!"

บรรยากาศยามค่ำคืนจากที่เงียบแล้วก็เงียบลงกว่าเดิมเมื่อเสียงเครื่องดนตรีเบาลงจนจบ

'ริโกะจังดูชอบเสียงดนตรีกว่าที่คิด ดีใจจังเลย'

'แต่ถ้าดึกกว่านี้คงจะไม่ดีกับสุขภาพแล้วสิ'

จากอากาศเย็นสบายในตอนแรก เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้าก็เปลี่ยนเป็นเย็นเฉียบ กลิ่นเนื้อย่างที่ติดตัวริโกะก็จางลงไปแล้ว คงได้เวลากลับบ้านแล้วสินะ

"แหม ถ้าไม่ให้เธอชิมแล้วใครจะชิมกันเล่า"

ระหว่างที่ยูริอะเก็บขนมปังเธอก็เช็คของตามลิส โชคดีที่นอกจากของสดแล้วก็ไม่มีอะไรให้เก็บเพิ่ม เพราะก่อนหน้านี้เธอเก็บของล่วงหน้าแล้ว

มิโฮะดูนาฬิกา เก็บของแปบเดียวก็ใกล้จะถึงเวลาแล้วสินะ ไวจัง

"ใกล้เปิดร้านแล้ว ยูริอะจังคิดว่าแผ่นเสียงันไหนเหมาะกับวันดีๆแบบนี้บ้าง" เธอเดินไปดูตู้เก็บแผ่นเสียง "มีแผ่นเสียงดีๆเยอะไปก็ลำบากแบบนี้แหละเนอะ"

มิโฮะเริ่มบรรเลงเพลง เธอเลือกเพลงที่ไม่ได้ใช้เทคนิกหวือหวาทว่าเลือกจากทำนองอันฟังแล้วรื่นหูเหมาะกับสภาพแวดล้อมยามค่ำคืน

เสียงดับเบิสเบสทุ้ม ๆ คลอไปตามริมแม่น้ำสร้างบรรยากาศผ่อนคลาย

ช่วงเวลาไร้บทสนทนาไม่ได้น่าอึดอัดอย่างที่คิด สองคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงครึ่งวันดื่มด่ำช่วงเวลาสุนทรีย์ร่วมกัน

ด้วยบทสนทนาก่อนหน้านี้ บรรยากาศ ดวงดาวบนท้องฟ้า เสียงดนตรี ทำให้รู้สึกสนิทใจกันได้

รวม ๆ แล้วขนมปังที่มีอยู่ไม่ได้มีรสชาติในตัวเอง เป็นขนมปังที่เตรียมนำไปผสมผสานกับวัตถุดิบอื่นเพื่อรังสรรค์เป็นเมนูใหม่ ๆ

“ถ้ายูริอะจังกินโกโก้เสร็จก็ค่อยเอาใส่ไว้ในตู้ขนมปังก็ได้ ส่วนที่เหลือเก็บใส่ตู้หลังร้านได้เลยค่ะ”

“แบบ อืม…”

เธอนึกไม่ออกว่าจำกัดความประเภทขนมปังอย่างไรดี… หวาน เค็ม ไหมก็ไม่มั่นใจ จึงตัดสินใจเปิดกล่องโชว์หน้าตาขนมปังในบรรจุภัณฑ์สีใส

“มีแบบครัวซองต์เอาไว้หั่นครึ่งแล้วใส่ใส้ แล้วก็อันนี้เป็นขนมปังแถวฉันว่าจะนึ่งมาทำแซนวิช” เธอรื้ออีก “แล้วก็อันนี้หนาขึ้น เอาไว้ปิ้งเป็นโทสค่ะ!”

เธออธิบายเสริม “ อ้ะ คอนแชร์โต้คือการเล่นเครื่องดนตรีโซโล่ค่ะ คำศัพท์อาจจะเหมือนชื่อสปาเกตตี้แต่ความหมายคือโซโล่ แบบโชว์พลังของเครื่องดนตรีประเภทเดียวค่ะ”

ว่าแล้วมิโฮะก็พยายามกำชับตัวเองในใจไม่ให้ใช้ศัพท์ดนตรีเยอะ

‘ถ้าเริ่มต้นด้วยคำศัพท์แปลกๆเดี๋ยวคนจะเข้าใจยากกัน …เพราะที่จริงดนตรีก็เหมือนดวงดาวนั่นแหละแค่ชอบก็พอ!’

“ได้เสมอเลยค่ะไม่ต้องเกรงใจ ฉันล่ะอยากเล่นดนตรีเต็มแก่แล้ว ฮี่ๆ”

แมวรีบกระโดดงับปลาทันที! โอกาสที่จะได้โชว์ดับเบิลเบสเพื่อนรักมาแล้ว

เธอตื่นเต้นมากเพราะนานๆทีจะมีคนอยากฟังเครื่องดนตรีนี้… ด้วยเสียงทุ้มดีดทีก็มีแต่เสียงดึ่มๆฟังไม่เข้าใจทำให้ดับเบิลเบสถูกมองเป็นเครื่องดนตรีประกอบบ่อยๆ

“เพราะมีเครื่องดนตรีเดียวตอนนี้ งั้นฉันจะเล่นคอนแชร์โต้นะคะ”