พร้อมส่งรอยยิ้มตาปิดที่มีให้แค่คุณคนเดียวเท่านั้นที่จะเห็น

..

“เราก็ชอบ..”

“รุ่นพี่มากๆเลยค่ะ”

“แต่ตั้งแต่ได้รู้จักกับรุ่นพี่ฮิเดกิ เราก็รู้สึกว่าตัวเองได้เป็นตัวเองขึ้น ทั้งสิ่งที่ชอบ และความรู้สึกที่ไม่กล้าเปิดเผยกับใครมาก่อน”

เมื่อถึงคราวเธอเป็นฝ่ายพูดบ้าง สายตาก็หลุบต่ำลงไปราวกับนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาตั้งแต่เจอกัน

“คราวนี้ไม่ได้ล้อเล่นแล้วนะคะ..“

มือเล็กค่อยๆกอบกุมมือคนข้างๆมาจับไว้เบาๆ ก่อนจะพูดย้ำคำหยอกล้อเมื่อคราวก่อนอย่างแผ่วเบา

เสียงรื่นเริ่งของผู้คนจะดังเข้ามาเรื่อยๆ แต่ทั้งภาพใบหน้าที่ขึ้นสีของคนข้างๆ และน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักแต่ก็มีแต่ความจริงใจจนล้นออกมา

เธอสัมผัสมันได้ทั้งหมดตั้งแต่คำแรกยันคำสุดท้ายที่ชัดเจนจนทำให้นัยน์ตาสีชมพูสวยเบิกกว้างขึ้น และหน้าเริ่มขึ้นสีตามแสงของกองไฟ

“…..”

“จริงๆแล้ว … เราไม่คิดเลยค่ะ ว่าคนอย่างเราจะมีความหมายกับใครสักคนนึงได้ไหม..“

( ได้น่ารักเหมือนกับมาเรียจังแล้ว ><💗🫳💕💖 อาไรนะค้ะ??? พูดแบบนี้เจอเค้าเปิดก่อนเล 😍😍)

( งึ้ยมาเอมิจังน่ายักมากกก คุยกันตลอดแน่ ตัวติดกัน สาวสวยเชียร์ด้วยกาน 😭🥺✨😍💚 <<อยากบอมเล???? )

“….ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ”

เธอหรี่ตาและยิ้มบางให้ ถึงจะไม่ได้เข้ามาคุยกันตรงๆเหมือนอย่างเคย เธอก็คอยเฝ้ามองเขาคนนี้อยู่ในสายตาเสมอ

ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้คุยกับคนคนนี้

“…”

“เราพร้อมแล้วค่ะ”

เธอหันกลับไปสบตา พร้อมรับฟังทุกคำพูดที่จะได้ยินต่อไปนี้

( คิดถึงมาเอมิจังเหมือนกันแงๆๆ มาเล่นกันได้ซำเหมอ 😭🥺✨🍀 )

หญิงสาวที่กำลังมองผู้คนสนุกสนานกับกิจกรรมรอบกองไฟเงียบๆสักพัก ก็สังเกตถึงหนุ่มร่างโตที่มายืนข้างๆ

”..สวัสดีค่ะรุ่นพี่“

“รุ่นพี่ก็เช่นกันนะคะ ทั้งซ้อมทั้งแข่งคงจะเหนื่อยมากเลย”

เธอค่อยๆคลายรอยยิ้มบางให้คนข้างกาย คงเพราะบรรยากาศรอบกองไฟมีแต่ความอบอุ่น ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายขึ้นบ้าง

( มาเอมิจังล่ะก็ 😭😭😭✨✨ )

( เกินปาย 🥺😭✨✊ )

(แขวนผนังงงง 😭💖✨)