+

“เห—”
“ก็เรื่องของพวกเธอมันไม่สนุกนี่นา?”

ถึงจะยังไม่มีใครเริ่มเล่าอะไรจริงจัง แต่คำสบประมาทนั้นก็เรียกเสียงโห่และเสียงหัวเราะของสาวๆ ได้ดี

“สึคุง—” สาวรุ่นพี่พองแก้มงอน
“เขาว่าพวกเราน่าเบื่ออ้ะ!”

พร้อมคว้าแขนข้างนึงของนายมาควง ประหนึ่งกลายเป็นทีมเดียวกันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

+

แม้ว่าช่วงหลังจะเริ่มเป็นฝ่ายสาวที่ชวนคุย และยืดคอยืดตัวเล็กๆ นั้นมาป้องปากกระซิบที่ข้างหู สลับกันไปมาอยู่อย่างนั้น

ก็แหม ที่นี่มันเสียงดังนี่นา—?

“นี่—สองคนนั้นน่ะ“
”โลกส่วนตัวกันจังเลยน้า—?“
จนมีสาวข้างนายคนนึงออกปากแซว

”เอ๊ะ,,“ สาวตัวเล็กข้างเขาแก้มขึ้นสีเล็กๆ
เธอรีบผละตัวแยกออกมานั่งดีๆ ทันที บอกได้ถึงระดับความเขินอายหนุ่มข้างๆ

+

และเมื่อได้จังหวะที่ดี ทุกคนก็ถือแก้วของตนพากันลงมานั่งที่โซฟามุมเดียวกับที่พวกเราออกมา

นายที่นั่งอยู่ที่ฝั่งตรงข้ามคงล้อมไปด้วยสองสาวรุ่นพี่ที่ดูถูกใจความอ้อร้อนั่น ส่วนเขาที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน คงนั่งอยู่กับสาวตัวเล็กคนเดิม

เขาเอนตัวลงกับเบาะเล็กน้อย พอให้เส้นผมที่ระต้นคอขยับไล้ไปตามพนักโซฟา พร้อมกับหัวที่เอียงเข้าไปใกล้เล็กน้อยเพื่อกระซิบกระซาบคุยกับสาวเสียงเบาแทบตลอดเวลา

+

+

ที่ตอนนี้เริ่มยกจอมือถือขึ้นมาคล้ายกับแลกไลน์แลกเบอร์ เด็กสาวหัวเราะเขินๆ เกาแก้มน้อยๆ คล้ายจะประหม่า ท่าทางที่แลดูไม่ประสีประสา ท่าทางคล้ายกับเด็กผู้หญิงหลายคนที่เขาควงด้วย

หนุ่มหน้ามึนกลายเป็นโลมาหัวเน่า(?)แปบนึงเมื่อหนุ่มคนใหม่ปรากฏตัว

สาวๆ ต่างเข้าไปเกาะแกะนายกันใหญ่
อยู่ในช่วงสนอกสนใจราวกับเจอของแปลกใหม่?

คำแซวนั้นเขาไม่ได้ว่าอะไร เพียงแค่ยิ้มอย่างคนไม่มีพิษมีภัยตอบรับอย่างทุกที..(?)

“นี่ นี่ สเปกสึคุงเป็นยังไงหรอ~?”
และสาวคนนึงก็ประเดิมชื่อใหม่ พร้อมเริ่มสัมภาษณ์นายทันที

ในเวลาเดียวกับที่เขากลับมาอยู่ในโลกส่วนตัวกับสาวตัวเล็กตรงหน้า

+

+

”อ้อ หมอนี่“ ยกศอกยกแขนขึ้นพาดบ่านายชิลล์ๆ และเริ่มแนะนำเพื่อนแบบสบายๆ จากเสียงที่ยืดยานมากขึ้นบ่งบอกว่าเริ่มกรึ่มในระดับเริ่มต้น

”ถึงจะหน้าตาอันตราย“
”แต่ว่าไม่กัดหรอกนะ”

ครับ??? (…)

(นี่ถึงกับไปบ้วนปากก่อนชิทแชทกับสาวเลยหรอ—)

ทางมาคุงดูเหมือนจะได้ลงหลักปักฐาน(?)กับสาวคนใหม่ตัวเล็กหน้าตาน่ารักในสเปกที่เหมือนจะเพิ่งมา คนที่เพื่อนแนะนำและชงให้ทำความรู้จักกัน ตอนนี้ก็ยังคุยกันหนุงหนิงท่าทางถูกคอ

จนนายเดินกลับออกมาก็จะเจอสาวมุง ทุกคนมองนายเป็นตาเดียวคล้ายกับพบก้อนเนื้อชิ้นใหม่(?) รวมถึงสาวที่อยู่กับเขาด้วย

+

“?” แค่มีเควชชั่นมาร์คนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร

แล้วเดินตรงเข้าไปหาสาวๆ กลุ่มนั้น โดยมีสาวขาประจำส่งเสียงแหลมและยกมือโอบไหล่ทันทีทันใดราวกับสนิทชิดเชื้อกัน ดูทรงน่าจะกำลังแนะนำให้เขารู้จักกับสมาชิกใหม่(?)

เป็นสาวตัวเล็กน่ารักไซส์พกพา มองจากดาวอังคารก็ดูออกว่าเป็นสเปกหมอนี่

คงจะยืนจ้อหัวเราะคิกคักกันอยู่ตรงนั้นสักพักโดยที่มือทุกคนยังขยับชนและดื่มแก้วส่วนตัวของตัวเองเรื่อยๆ

+

ขาลุกขึ้นยืนพร้อมกับน้ำแก้วใสที่ติดมือไปด้วย ตัวเขาที่ดูขี้เกียจจะขยับเขยื้อนตัวขนาดนั้น ในตอนนี้กลับลุกขึ้นมาด้วยท่าทางที่เหมือนจะรุกเข้าไปซะเอง

“จะมามั้ย?“ คิ้วเลิกขึ้นข้างนึง เอ่ยชวนเหมือนทุกที

สายตามองตามไปยังสาวที่ว่า ส่วนนึงเป็นสาวที่คุ้นหน้าคุ้นตาอย่างขาประจำที่มาบ่อยๆ แต่คนนึงกลับเป็นสมาชิกใหม่ ที่คล้ายว่าเพื่อนจะชี้นำให้มองมาทางนี้เป็นพิเศษ..?

“คงงั้น”
ไหวไหล่ แม้หน้าตาจะไร้ซึ่งอารมณ์ร่วมใด ดูท่าเขาในวันนี้จะ not in the mood

แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธที่จะรับความสนุกใหม่เข้ามา …เผื่อว่ามันจะทำให้อะไรเปลี่ยนไป?

+

”?“ เลิกคิ้วข้างนึงเหมือนทุกที

”ก็แล้วแต่ว่า—อยู่กับใคร“

มือยกเครื่องดื่มแก้วที่ 5 ขึ้นจิบ และใบหน้าที่เริ่มฉาบไปด้วยสีแดงระเรื่อจางๆ เป็นสัญญาณว่าส่วนผสมในนั้นเริ่มทำงานของมันทีละน้อย

”ถ้าอยู่คนเดียว ก็คงนั่งเฉยๆ”
“รอจนกว่าจะมีเรื่องน่าสนุกล่ะมั้ง?”

“ก็แถวๆ โรงหนัง”

ตอบเรียบง่ายด้วยเอเนอร์จี้เอื่อยเฉื่อย มือยังคงซดน้ำสลับกับกับแกล้ม ตามองไปทางสาวๆ ที่โยกตัวไปมาตามจังหวะเพลง เข้าสู่กิจกรรมที่เขามักจะทำเป็นประจำทุกครั้งที่มาที่นี่

หรือก็คือการส่องสาวนั่นแหละ

“ทำไม?”
ถามกลับไปแบบนั้น แม้สายตาจะไม่ได้ใส่ใขคู่สนทนาเลยก็ตาม

+

และพอทุกอย่างมาเสิร์ฟ ก็เริ่มหยิบขนมขบเคี้ยวที่สั่งมาเป็นกับแกล้มเข้าปากไปพลางด้วย

หัวเราะฮะๆ กับคอมเม้นท์ของนาย

”ก็ยอมรับความจริงมันง่ายกว่าหลอกตัวเองนี่นา?” ไหวไหล่

พอนายเปิดช่องให้เลือกเมนู แน่นอนว่าคนที่ไม่เคยจะเลือกอะไรด้วยตัวเองและเออออตามชาวบ้านเสมอ คงแทบไม่ใช้ความคิดและจิ้มสั่งเครื่องดื่มมีฟองสุดจะเบสิคมาเหมือนเดิม

นายคงคาดหวังอะไรกับความสิ้นคิดของหมอนี่ไม่ได้ …

“ยังไงซะ ฉันก็ไม่เคยเถียงชนะอยู่แล้วด้วย”

+

+

“เรื่องที่ฉันไม่มีวันเอาตัวรอดด้วยตัวเองได้”
“เรื่องที่สุดท้ายฉันก็ต้องพึ่งพาเขา”

“….”

”เรื่องที่จริงๆ แล้ว“
”ฉันก็ยังต้องการเขาอยู่ดี”

“โฮ่?“
”เด็ดขาดดีนี่“
เอ่ยชมด้วยหน้าตาไม่รู้สึกรู้สา ราวกับไม่ได้ให้ความหมายกับมันขนาดนั้น

“ฉันไม่เคยรู้ว่ามันมีทางเลือกนั้นด้วยซ้ำ”

“แต่พอมันโผล่ขึ้นมา”
“ดันรู้สึกไม่พอใจ”

มือยกขึ้นซดน้ำรสฝาดในกรึ้บเดียว และลดมือกับแก้วเปล่าที่เหลือเพียงเศษเกลือลงมาไว้ที่ตัก

”ไม่พอใจ“
”เพราะสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูด มันถูกทุกอย่าง“

+

+

“นายไม่เคยรู้สึกแบบนั้นบ้างรึไง”

แม้สายตาจะไม่ได้เคลื่อนกลับมามองที่นายอีก แต่คำถามที่พึมพำดูเลื่อนลอยก็ดูเหมือนจะส่งกลับมาทางนี้อีกครั้ง

“ย้อนแย้งในตัวเองน่ะ”

“ฉันจำไม่ได้หรอก“
ไหวไหล่ราวกับไม่ใส่ใจ

พูดไปงั้น …หรือไม่ก็จำไม่ได้จริงๆ?

“จำได้แต่ความรู้สึกยุ่งยากที่หนีไปไหนก็ไม่พ้น“

แก้วเคลือบเม็ดเกลือสากผิวจรดลงที่ริมฝีปากอยู่อย่างนั้นครู่นึง พร้อมสายตาที่นิ่งไปราวกับมีบางอย่างล่องลอยอยู่ในหัว

”หรือไม่“
”….“
”ฉันอาจจะไม่ได้อยากหนีไปเลยก็ได้”

ก่อนจะจิบมันลงไป น้ำรสชาติฝาดที่ให้ความรู้สึกกลมกล่อมยิ่งขึ้น เมื่อมีความเค็มตัดอารมณ์แทรกเข้ามา

+

+

สิ่งที่ได้ยินคงพอบอกได้ว่าคนพูดยังมีกำแพงบางอย่างที่ยังอยู่ในระดับสูงพอให้มันเป็นเพียงแค่คำตอบคลุมเครือ

“ปากบอกว่าสนใจ“
”ทั้งที่ความจริงไม่เคยสนใจอะไรเลย“

เสียงเอื่อยเฉื่อยถูกเอ่ยขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่ช่างสวนทางกับความหมายของถ้อยคำเหล่านั้น

คำพูดของนายคล้ายกับเป็นสัญญาณให้การถอดสมองคุยได้เริ่มต้นขึ้น

แค่ดื่มไอ้นี่
แล้วก็ไม่ต้องคิดอะไร
ง่ายๆ แค่นี้เองนี่นะ

คิดได้แบบนั้น มือถึงเริ่มกระดกเครื่องดื่มที่นายสั่งมา รับรู้ได้ถึงรสชาติที่ขมฝาดปากกว่า แต่ก็อมรสเปรี้ยวหวานบางอย่างที่ทำให้ดึงดูดใจ

“ก็แค่ผู้หญิงคนนึง”
“ที่คิดว่ารู้ดีไปซะทุกอย่าง“

ตามมาด้วยเสียงเรียบเฉยเช่นเคย และหน้าตานิ่งมึนที่ไม่ได้แฝงอารมณ์บวกหรือลบใดๆ

+

+

”แต่เป็นสิ่งที่กำลังต้องการเลย“
และเพราะแบบนั้นเขาถึงยังไม่ได้วางมือจากมัน

รสชาติที่ไม่ได้ถูกใจนัก
แต่ก็ยังคงดื่มด่ำกับมันต่อไป
ฟังดูคล้ายนิสัยไหลไปเรื่อยของเขาอยู่เหมือนกัน

“ฉันต้องทำตัวให้น่าสนใจ?”

หันมาสนใจข้อเสนอ พร้อมมือข้างที่ถือแก้วที่ยกขึ้นข้างใบหน้าจนมันกระฉอกเล็กน้อย และมุมปากที่ยกยิ้มหยอกเย้า

“จนนายไม่อยากเลิกคุยกับฉันเลยน่ะเหรอ?“

ฟังอย่างนั้นก็กะพริบตาหนึ่งปริบ หน้าตาติดมึนมองมาที่นายราวกับไม่ได้เข้าใจสถานการณ์เท่าไหร่นัก แต่มือก็จัดการกับเหยือกแก้วในมือจนหมด

และเริ่มต้นใหม่กับเครื่องดื่มปากกว้างที่มีเฉดสีและรูปลักษณ์ที่เบาบาง แต่เมื่อแตะที่ปากกลับรู้สึกถึงรสชาติที่ดุดันกว่าแทบทุกสิ่งที่เคยลิ้มลอง

“ขม“
เด็กสายหวานที่ชอบบริโภคขนมคงไม่ได้ถูกใจมันนัก

+