หลังคำถามจากริกิยะเคียวยะเงียบอยู่สักหน่อยหยิบโทรศัพท์เปิดมาเช็คใบหน้าของตัวเอง , เห็นมันหายบวมไปแล้วบ้างแล้วก็โล่งใจ ถึงแม้รอยฟกช้ำจะยังอยู่ก็เถอะ

" กลับเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวไปแยกย้ายกันที่หน้าห้าง "

ใจจริงก็ยังไม่อยากกลับเท่าไหร่ด้วยสภาพที่มีรอยอยู่บนโหนกแก้มแบบนี้- คุณแม่คงกังวลแย่ แต่เขาเองก็กลัวจะรบกวนเวลาริกิยะเหมือนกัน

ก็นะอุตส่าห์เดินเที่ยวด้วยกันนานขนาดนี้

เคียวยะตีหน้าสงสัยทันทีที่อีกฝ่ายพูดถึงเรื่องดังกล่าว , บาดเจ็บหรอ(?) ทั้งที่กำลังห้อยหัวอยู่แบบนั้นยังเป็นห่วงเขาอยู่หรือ🫵

"ไม่หรอกครับสบายใจได้"

"ถึงผมจะดูผอมหน่อยแต่ก็แรงเยอะนะ"

ทำท่าทำทางตบแปะๆต้นแขนตัวเองที่กล้ามเนื้อไม่ได้หนาอะไรขนาดนั้น ก็นะกินโปรตีนเท่าไหร่ก็เพิ่มมันไม่ได้สักที-

"เซนไปอาจต้องรีบแล้วนะครับเดี๋ยวจะเวียนหัวเพิ่มขึ้นนะ"

"ฮะๆ- ผมจะพยายามตามท่านเทพให้ทันนะครับ"

"ถ้างั้นผมเริ่มละนะ!"

เคียวยะเริ่มขยับตัวตามจังหวะเพลงถึงแม้ว่าจะเก้ๆกังๆเพราะไม่ได้ร่ายรำนานแล้วก็เถอะ แต่ได้มาเต้นกับคนแปลกหน้าแบบนี้ก็สนุกไม่น้อยเหมือนกันนะ

( เย่ะ มาสั้นๆคั๊บ )

( ทางนี้ขออนุญาติปล่อยบอทให้เด็กๆเต้นกันเลยนะคั๊บบ ขอโทษที่อาจตอบช้ามากๆนะครับไว้เล่นกันอีกน้า🫶 )

━━━━━ TAKOYAKI ROULETTE ━━━━━

ทาโกะยากินี่ ใส่อะไรเข้าไปกันนะ...?
คุณคิดเช่นนั้นก่อนจะมีพนักงานเดินเข้ามา

“ท่ามกลางคลื่นและพายุล้วนมีขุมทรัพย์ซ่อนอยู่เสมอ”
“อยากลองเดิมพันดูไหมล่ะ?”
“ถ้าไม่กินเรียบก็กลับบ้านมือเปล่า”

━━━━━
400 ¥ เพื่อสุ่มทาโกยากิ 1 จาน !!
>> th.shindanmaker.com/1250654 <<

" ได้รับคำชมจากเทพเจ้าแบบนี้ น่าภูมิใจจังครับ! "

คำเรียกว่าเทพเจ้าถูกเอ่ยออกมาเพราะความเห็นดีเห็นงามไปหมดของตัวเอง จะเรียกว่าซื่อเกินไปก็คงไม่เกินจริง

" ถ้าหากเป็นการไม่เสียมารยาทล่ะก็ เต้นรำด้วยกันไหมครับ ✨️ "

" เอ๊ะ- "

เแสดงอาการปรับตัวไม่ทันขึ้นมาทันที แต่พอถูกขอความช่วยเหลือร่างกายเขาก็เร่งรีบเข้ามา

" ปล่อยตัวลงมาเลยครับ ผมรับเอง! "

เคียวยะทำท่าอ้าแขนรอรับ ท่าทางมั่นใจในกล้ามเนื้อที่อุตส่าห์ออกกำลังกายเพื่อเพิ่มน้ำหนักตัวเอง

ส่งสายตาเหมือนกับพูดว่า รับได้แน่นอน

" อื้อ! ดีเลยครับ✨️ "

" แต่ผมคิดว่าเพื่อนๆคงไม่ขำกันหรอกนะครับ "

เคียวยะยิ้มร่าและพูดไปด้วยแบบนั้นเหมือนลืมคำพูดที่ริกิยะบอกไปว่าไม่ได้ซื้อติดเอง เขาก้มหัวลงแกะกิ๊บสีฟ้าที่ติดไว้บนผมออก และวางมันไว้ที่เดิม

" อืมม..พอมองกิ๊บแบบนี้แล้ว ผมนึกถึงน้องชายเลยแหะ.. "

อาจเพราะน้องชายมีงานอดิเรกชอบแต่งตัวน่ารักๆจึงทำให้เคียวยะเห็นหน้าลอยเข้ามา

" อยากดูอะไรเพิ่มเติมไหมครับ? "

( ชมแบบนี้เขินบิดแล้วนะคั๊บ รุ่นพี่อาซาโตะก็เท่เหมือนกัน จ๋วยด้วย😔👉👈 )

cms coloring : Monet Lerst

( CV : www.youtube.com/watch?v=8ihR... )

ขยับถอยออกมาเผื่อริกิยะจะส่องกระจกและยิ้มบางๆ

" นี่ไงเข้ากับสีผมริกิยะเซนไปจริงด้วยครับ "

เบิกตาตกใจทันทีที่ริกิยะเอื้อมมือมาติดกิ๊บบนศีรษะของตน ก่อนที่จะยื่นหน้าไปส่องกระจกที่ร้านมีไว้อยู่แล้ว

" เอ ผมเนี่ยน้า "

เอียงหัวซ้ายขวาจับกิ๊บพลางหัวเราะตามด้วยในลำคอและหันกลับมาทางอีกฝ่าย

" ริกิยะเซนไปเองก็..ใส่ด้วยสิครับ "

เคียวยะขยับไปเอื้อมมือจับกิ๊บสีชมพูที่ตนเลือกให้ก่อนหน้านั้นและถือวิสาสะติดให้กับรุ่นพี่เช่นกันในตำแหน่งที่ใกล้ๆกับกิ๊บที่ริกิยะติดไว้อยู่แล้ว

+

" เอ..ผมเคยแค่3ครั้งเองครับ "

" ว่าแต่นับพันครั้งเลยหรอ!? "

เคียวยะส่งเสียงสูงขึ้นเล็กน้อยด้วยความตกใจ สีหน้าแววตาสื่อว่าเขาเชื่อไปแล้วเต็มๆ เพราะความเชื่อคนง่าย

" สุดยอดเลย..ถึงว่างดงามจริงๆครับ "

พยักหน้าหงึกๆเหมือนเข้าใจ เขาคิดว่าเป็นท่าออกกำลังกายที่แบบใหม่แบบสับดี ถึงอย่างงั้นก็เถอะพอเขาจับสังเกตุอีกทีรุ่นพี่เอาหัวลงแถมใส่กระโปรงห้อยลงมาจากต้นไม้อยู่ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี แม้จะโบกมือแบบนั้น

" แต่..ห้อยหัวลงมาแบบนั้นไม่เวียนหัวหรอครับ💦 "

" แล้วก็กระโปรงเปิดด้านหลังหมดแล้ว υ´• ﻌ •`υ "

( ขอแวะมาจิ้มๆนะจั๊บ👈 เอ็นดูเซมปัยมั๊ก😭 )

หนุ่มผมเขียวเบิกตาเหมือนพึ่งรู้ตัวว่าอีกฝ่ายได้ยินที่เขาชม ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

ว่าแต่อะไรนะ? ข้าหรอ

เคียวยะนึกสงสัยเล็กน้อยแต่คงเป็นสไตล์การพูดของอีกฝ่ายเฉยๆแหละ

" เคยร่ายรำมาก่อนหรอครับ ดูดีมากเลย✨️ "

ยิ้มถามด้วยความเป็นมิตรตามปกติ

(ขอมาบวกนะครับ✨ ยินดีต้อนรับน้าา)

เคียวยะเพิ่งจะเดินมาถึงบริเวณลานกว้าง

ผู้คนกำลังร่ายรำดื่มด่ำสนุกไปกับบรรยากาศจนเคียวยะเองก็อดยิ้มตามไม่ได้ ทันทีที่สายตาไปเห็นไปเจอกับคนที่ดูสนุกมากๆกับการเต้นรำแถมท่าทางก็งดงาม

“ ว้าว..งดงามมากเลยครับ ”

เคียวยะกะชมเบาๆแต่เขานั้นคุมระดับเสียงไม่ได้เท่าไรนัก-

" อะ..เอ๋- ผมว่ามันก็เข้ากับริกิยะเซนไปดีนี่นา..υ´• ﻌ •`υ "

" มันไม่จำเป็นต้องเป็นเด็กผู้หญิงเลยอย่าพูดแบบนี้สิครับ "

เคียวยะลากเสียงยาวทำหน้าหงิงๆ ใส่รุ่นพี่สำหรับเขานั้นขอแค่เป็นสิ่งที่ชอบหรือสนใจยังไงมันก็ไม่แบ่งเพศกันอยู่แล้ว

" แล้ว..เซนไปจะซื้อไปให้ครอบครัวหรอครับ? "

(ขอเนียนรู้จักเลยนะจั๊บบ🤏)

วันนี้ก็ยังดำเนินตามปกติเช่นเคย เคียวยะมาที่สวนสาธารณะก็เพื่อเตรียมมาออกกำลังกาย

ในขณะที่เคียวยะกำลังเดินหาห้องน้ำเพื่อไปเปลี่ยนชุดอยู่ก็ไปประสบพบเจอกับบางอย่างที่กำลังห้อยลงมาจากต้นไม้

เอ๊ะ- คนหรอ ได้แต่คิดและสงสัยก่อนจะขยับเดินเข้าไปใกล้อีก

" อาซาโตะเซนไป? "

" กำลัง..ออกกำลังกายอยู่หรอครับ?? "

น้ำเสียงสงสัยชัดเจนแต่ใบหน้าก็ยังยิ้มถามนิดๆ

(ผมมาแล้ว ทันอยู่รึป่าวคั๊บ😭🙌🏻)

(ยินดีต้อนรับนะค้าบ💚)

" ครับไว้เจอกันนะ "

เคียวยะเองก็โบกมือลารุ่นพี่เช่นกันก่อนจะเดินจากเพื่อไปทำธุระของตนต่อ

(ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันนะครับ)