(สุขสันต์วันเกิดโบร แวะมากินฟรีได้นะ)

เสียงเร่งจับเวลาทำเอาใจเต้นถี่รัวตาม

จากที่คิดว่าคงไม่ไหวก็ต้องลองดูสักตั้ง!

เคยดูเทคนิคมาจากรายการกินจุอยู่บ้างเหมือนกัน ลองทำตามดูสักครั้งคงไม่เสียหาย

โน้มตัวไปข้างหน้าอีกหน่อย…
อย่าเคี้ยวนานจนเกินไป

ตั้งสมาธิ!

…ที่เหลือก็สวดภาวนาเอา

ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่รู้สึกตัวอีกทีก็ยัดคำสุดท้ายเข้าปากได้เหมือนปาฏิหาริย์

“…ขอบคุณ…สำหรับอาหาร…ครับ”

“จัดไป”

พากันเดินออกจากห้องน้ำแล้วแวะซื้อทั้งไอติม ทั้งเครื่องดื่มตามที่โชเฮย์อยากได้

ที่เหลือก็เป็นเรื่องต่อจากนี้

วันวานของเพื่อนซี้สองคนในโรงเรียน ดูเหมือนจะยังสงบสุข (?) อยู่เหมือนเคย

…ละมั้ง?

(มาจบรูท เย้ โบร 🤜🏻)

(สุขสันต์วันเกิดค่ะอาซาโคะคุง! รับตั๋วกินข้าวฟรีจากคุรันคุงได้เลย 🎂🎉😌)

“…รบกวนด้วย”

ว่าจบก็เริ่มคีบโอโคโนมิยากิเข้าปาก น่าแปลกที่ถึงแม้คุรันจะมีร่างกายสูงใหญ่แต่เขากลับกินอาหารได้บรรจงมาก

ดูแล้วเหมือนท่าทีของคนที่พิถีพิถันกับการลิ้มรสชาติอาหาร ย่อมไม่ใช่สายเขมือบที่กินสู้ฟัดอะไรอย่างที่คนนึกภาพไปต่างๆ นานา

…น่าจะไม่ไหว

(รุ่นน้องสุดน่ารักชมแล้ว เซมไปเขินจนลูบท้ายทอยเลยค่ะ 😣)

เพียงเท่านั้น ใบหน้าที่นิ่งเฉยมาตลอดของคุรันก็พลันหลุดหัวเราะออกมา

“…หึ”

เขายกมือขึ้นลูบหน้าเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนไปตบบ่าอีกฝ่ายสองสามทีแล้วดึงกลับมาซุกในกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง

“ไปหาอะไรเย็นๆ ดื่มกัน”

อาจจะตู้ขายน้ำอัตโนมัติแถวนี้

“เดี๋ยวเลี้ยงปลอบใจ”

“ก็… เย็นอยู่”

เหมือนเพิ่งนึกได้ว่าแปรงขัดพื้นยังพาดอยู่บนไหล่จึงเอากลับไปเก็บไว้ในที่เดิม

“ไว้ค่อยไปอธิบายกับอาจารย์”

คุรันเป็นคนซื่อตรง ผิดก็ว่าไปตามผิด ถ้าจะโดนลงโทษเขาเองก็ไม่เกี่ยง

“ว่าแต่… เกือบไปแล้วนะ” เหลือบมองเพื่อนซี้ตรงหน้า

“ถ้าฉันไม่ผ่านมา นายคิดจะทำยังไง”

(ขอบคุณมากคับโคคุง พี่คุรันลูบท้ายทอยเขินแล้ว 😣)

" รสชาติของความทรงจำหน้าร้อนก็ต้องวงล้อชิงโชคของงานเทศกาล、เพียงซื้อโอโคโนมิยากิ 1 กล่อง ได้สิทธิ์หมุนวงล้อ 1 ครั้งไปเลย ❗️

กติกา : ทานโอโคโนมิยากิตามขนาดและจำนวนที่สุ่มได้ภายใน 10 นาที รับไปเลย [คูปองแทนเงินสด] ที่ห้างสรรพสินค้าจากการสนับสนุนของคุณเจ้าของร้าน 'มูลค่าหมื่นเยน '❗️"

; th.shindanmaker.com/1248204