🕊️°光星 | โคเซย์
@azk-kosei.bsky.social
#AZK_Commu | 宏政 光星 | ฮิโรมาสะ โคเซย์ | Year3 | ชมรมเคนโด | AHS2360 | 3-A
ทัก โค โรล จีบ Ok
Doc : https://bit.ly/3DxCZBz
ทัก โค โรล จีบ Ok
Doc : https://bit.ly/3DxCZBz
"ตอนนี้กิงโกะจังเตรียมพร้อมเต็มที่เลยครับ"
เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยความเอ็นดู เมื่อจ้องมองไปยังเจ้าแมวตัวใส สองมือจับไว้แน่น
"ร้านของหวานเองก็น่าจะเยอะครับ"
"ไหน ๆ แล้วเราไปชิมทุกร้านเลยไหมครับ?"
เขาเสนอออกมา แม้ว่ามันจะคล้ายคำพูดแซวเล่น แต่เชื่อเถอะว่าเขาเอาจริง..
เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยความเอ็นดู เมื่อจ้องมองไปยังเจ้าแมวตัวใส สองมือจับไว้แน่น
"ร้านของหวานเองก็น่าจะเยอะครับ"
"ไหน ๆ แล้วเราไปชิมทุกร้านเลยไหมครับ?"
เขาเสนอออกมา แม้ว่ามันจะคล้ายคำพูดแซวเล่น แต่เชื่อเถอะว่าเขาเอาจริง..
September 20, 2025 at 9:57 AM
"ตอนนี้กิงโกะจังเตรียมพร้อมเต็มที่เลยครับ"
เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยความเอ็นดู เมื่อจ้องมองไปยังเจ้าแมวตัวใส สองมือจับไว้แน่น
"ร้านของหวานเองก็น่าจะเยอะครับ"
"ไหน ๆ แล้วเราไปชิมทุกร้านเลยไหมครับ?"
เขาเสนอออกมา แม้ว่ามันจะคล้ายคำพูดแซวเล่น แต่เชื่อเถอะว่าเขาเอาจริง..
เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยความเอ็นดู เมื่อจ้องมองไปยังเจ้าแมวตัวใส สองมือจับไว้แน่น
"ร้านของหวานเองก็น่าจะเยอะครับ"
"ไหน ๆ แล้วเราไปชิมทุกร้านเลยไหมครับ?"
เขาเสนอออกมา แม้ว่ามันจะคล้ายคำพูดแซวเล่น แต่เชื่อเถอะว่าเขาเอาจริง..
"ครับ!"
เขาเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่ประคองใบหน้าของคุณ
ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นกุมมือทั้งสองนั้นเอาไว้
"ได้สิครับ"
"งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการเห็นด้วย รอยยิ้มหวานยังคงอยู่บนใบหน้า
"ผมเลี้ยงเองดีกว่า~" เสนอตัวก่อนเลย
เขาเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่ประคองใบหน้าของคุณ
ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นกุมมือทั้งสองนั้นเอาไว้
"ได้สิครับ"
"งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการเห็นด้วย รอยยิ้มหวานยังคงอยู่บนใบหน้า
"ผมเลี้ยงเองดีกว่า~" เสนอตัวก่อนเลย
September 19, 2025 at 10:23 AM
"ครับ!"
เขาเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่ประคองใบหน้าของคุณ
ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นกุมมือทั้งสองนั้นเอาไว้
"ได้สิครับ"
"งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการเห็นด้วย รอยยิ้มหวานยังคงอยู่บนใบหน้า
"ผมเลี้ยงเองดีกว่า~" เสนอตัวก่อนเลย
เขาเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่ประคองใบหน้าของคุณ
ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นกุมมือทั้งสองนั้นเอาไว้
"ได้สิครับ"
"งั้นเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการเห็นด้วย รอยยิ้มหวานยังคงอยู่บนใบหน้า
"ผมเลี้ยงเองดีกว่า~" เสนอตัวก่อนเลย
"ไม่เห็นจะตลกเลยครับ"
เขาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังเล็กน้อย แน่นอนว่าว่าเป็นสีหน้าจริงจังที่ยังคงมีรอยยิ้มเสมอ
และเขาเองก็ไม่อยู่เฉย ๆ มืออีกข้างยกขึ้นมาช่วยปาดน้ำตาของคุณออกไป
"ตอนมาโคโตะจังยิ้มน่ะ น่ารักที่สุดครับ"
"ผมชอบนะ" ยิ้มหวาน
เขาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังเล็กน้อย แน่นอนว่าว่าเป็นสีหน้าจริงจังที่ยังคงมีรอยยิ้มเสมอ
และเขาเองก็ไม่อยู่เฉย ๆ มืออีกข้างยกขึ้นมาช่วยปาดน้ำตาของคุณออกไป
"ตอนมาโคโตะจังยิ้มน่ะ น่ารักที่สุดครับ"
"ผมชอบนะ" ยิ้มหวาน
September 18, 2025 at 9:22 AM
"ไม่เห็นจะตลกเลยครับ"
เขาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังเล็กน้อย แน่นอนว่าว่าเป็นสีหน้าจริงจังที่ยังคงมีรอยยิ้มเสมอ
และเขาเองก็ไม่อยู่เฉย ๆ มืออีกข้างยกขึ้นมาช่วยปาดน้ำตาของคุณออกไป
"ตอนมาโคโตะจังยิ้มน่ะ น่ารักที่สุดครับ"
"ผมชอบนะ" ยิ้มหวาน
เขาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังเล็กน้อย แน่นอนว่าว่าเป็นสีหน้าจริงจังที่ยังคงมีรอยยิ้มเสมอ
และเขาเองก็ไม่อยู่เฉย ๆ มืออีกข้างยกขึ้นมาช่วยปาดน้ำตาของคุณออกไป
"ตอนมาโคโตะจังยิ้มน่ะ น่ารักที่สุดครับ"
"ผมชอบนะ" ยิ้มหวาน
หัวเราะเบา ๆ เล็กน้อย ต่อมาเมื่อโทยะให้ความสนใจกับบางสิ่ง เขาเองก็มองสิ่งนั้นด้วยความสนใจ
"ตัวสีขาวขนปุย.. น่ารักดีนะครับ"
มาหยุดอยู่ข้าง ๆ คุณพร้อมกับจ้องมองบางอย่างที่เป็นก้อนสีขาวปุย..
"ดูคล้ายกับโทยะนิดหน่อยนะครับ"
แอบแซวเล็กน้อย พร้อมหัวเราะเบา ๆ
"ตัวสีขาวขนปุย.. น่ารักดีนะครับ"
มาหยุดอยู่ข้าง ๆ คุณพร้อมกับจ้องมองบางอย่างที่เป็นก้อนสีขาวปุย..
"ดูคล้ายกับโทยะนิดหน่อยนะครับ"
แอบแซวเล็กน้อย พร้อมหัวเราะเบา ๆ
September 18, 2025 at 9:20 AM
หัวเราะเบา ๆ เล็กน้อย ต่อมาเมื่อโทยะให้ความสนใจกับบางสิ่ง เขาเองก็มองสิ่งนั้นด้วยความสนใจ
"ตัวสีขาวขนปุย.. น่ารักดีนะครับ"
มาหยุดอยู่ข้าง ๆ คุณพร้อมกับจ้องมองบางอย่างที่เป็นก้อนสีขาวปุย..
"ดูคล้ายกับโทยะนิดหน่อยนะครับ"
แอบแซวเล็กน้อย พร้อมหัวเราะเบา ๆ
"ตัวสีขาวขนปุย.. น่ารักดีนะครับ"
มาหยุดอยู่ข้าง ๆ คุณพร้อมกับจ้องมองบางอย่างที่เป็นก้อนสีขาวปุย..
"ดูคล้ายกับโทยะนิดหน่อยนะครับ"
แอบแซวเล็กน้อย พร้อมหัวเราะเบา ๆ
ค่อย ๆ วางร่างของเจ้าแมวไว้บนหน้าตักของคุณ ก่อนที่จะจับมือเล็กทั้งสองเอาไว้ บีบเบา ๆ เป็นการปลอบโยน
บางทีอาจจะถึงช่วงเวลาที่กิงโกะจังจะจางหายไปจากสายตาคุณ
"วันนี้ถือเป็นวันพิเศษ มาโคโตะจังต้องยิ้มเข้าไว้"
วาดรอยยิ้มหวานให้คุณ
บางทีอาจจะถึงช่วงเวลาที่กิงโกะจังจะจางหายไปจากสายตาคุณ
"วันนี้ถือเป็นวันพิเศษ มาโคโตะจังต้องยิ้มเข้าไว้"
วาดรอยยิ้มหวานให้คุณ
September 10, 2025 at 8:48 AM
ค่อย ๆ วางร่างของเจ้าแมวไว้บนหน้าตักของคุณ ก่อนที่จะจับมือเล็กทั้งสองเอาไว้ บีบเบา ๆ เป็นการปลอบโยน
บางทีอาจจะถึงช่วงเวลาที่กิงโกะจังจะจางหายไปจากสายตาคุณ
"วันนี้ถือเป็นวันพิเศษ มาโคโตะจังต้องยิ้มเข้าไว้"
วาดรอยยิ้มหวานให้คุณ
บางทีอาจจะถึงช่วงเวลาที่กิงโกะจังจะจางหายไปจากสายตาคุณ
"วันนี้ถือเป็นวันพิเศษ มาโคโตะจังต้องยิ้มเข้าไว้"
วาดรอยยิ้มหวานให้คุณ
แม้ตัวเขาเองจะไม่มั่นใจเหมือนกันว่าคุณจะได้เห็นกิงโกะจังอีกหรือเปล่า
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงอยากอวยพรให้คุณเสมอ
จ้องมองและรับฟังคุณเงียบ ๆ โดยที่ไม่ไปรบกวนอะไร กระทั่งเห็นว่าบนใบหน้าของคุณเริ่มมีหยาดน้ำตา
"กิงโกะจังน่ะ อยู่กับมาโคโตะจังเสมอเลย.." เอ่ยด้วยแววตาที่อ่อนโยน
+
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงอยากอวยพรให้คุณเสมอ
จ้องมองและรับฟังคุณเงียบ ๆ โดยที่ไม่ไปรบกวนอะไร กระทั่งเห็นว่าบนใบหน้าของคุณเริ่มมีหยาดน้ำตา
"กิงโกะจังน่ะ อยู่กับมาโคโตะจังเสมอเลย.." เอ่ยด้วยแววตาที่อ่อนโยน
+
September 10, 2025 at 8:48 AM
แม้ตัวเขาเองจะไม่มั่นใจเหมือนกันว่าคุณจะได้เห็นกิงโกะจังอีกหรือเปล่า
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงอยากอวยพรให้คุณเสมอ
จ้องมองและรับฟังคุณเงียบ ๆ โดยที่ไม่ไปรบกวนอะไร กระทั่งเห็นว่าบนใบหน้าของคุณเริ่มมีหยาดน้ำตา
"กิงโกะจังน่ะ อยู่กับมาโคโตะจังเสมอเลย.." เอ่ยด้วยแววตาที่อ่อนโยน
+
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงอยากอวยพรให้คุณเสมอ
จ้องมองและรับฟังคุณเงียบ ๆ โดยที่ไม่ไปรบกวนอะไร กระทั่งเห็นว่าบนใบหน้าของคุณเริ่มมีหยาดน้ำตา
"กิงโกะจังน่ะ อยู่กับมาโคโตะจังเสมอเลย.." เอ่ยด้วยแววตาที่อ่อนโยน
+
เมื่อได้เห็นว่าคุณพอใจ เพียงแค่นี้ก็ทำให้เขายกยิ้มบาง ๆ
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"
"ผมยินดีช่วยอยู่แล้ว"
เขาหัวเราะเบา ๆ บอกตามตรงเลยว่าความสามารถเช่นนี้ ก็คงจะดูไม่มีประโยชน์สำหรับคนส่วนใหญ่
"เพราะผมเองก็ชอบกิงโกะจัง"
"กิงโกะจังเอง ก็คงอยากให้มาโคโตะจังเล่นด้วยแน่นอน"
ส่งยิ้มหวานเป็นการยืนยัน
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"
"ผมยินดีช่วยอยู่แล้ว"
เขาหัวเราะเบา ๆ บอกตามตรงเลยว่าความสามารถเช่นนี้ ก็คงจะดูไม่มีประโยชน์สำหรับคนส่วนใหญ่
"เพราะผมเองก็ชอบกิงโกะจัง"
"กิงโกะจังเอง ก็คงอยากให้มาโคโตะจังเล่นด้วยแน่นอน"
ส่งยิ้มหวานเป็นการยืนยัน
September 8, 2025 at 3:35 PM
เมื่อได้เห็นว่าคุณพอใจ เพียงแค่นี้ก็ทำให้เขายกยิ้มบาง ๆ
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"
"ผมยินดีช่วยอยู่แล้ว"
เขาหัวเราะเบา ๆ บอกตามตรงเลยว่าความสามารถเช่นนี้ ก็คงจะดูไม่มีประโยชน์สำหรับคนส่วนใหญ่
"เพราะผมเองก็ชอบกิงโกะจัง"
"กิงโกะจังเอง ก็คงอยากให้มาโคโตะจังเล่นด้วยแน่นอน"
ส่งยิ้มหวานเป็นการยืนยัน
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"
"ผมยินดีช่วยอยู่แล้ว"
เขาหัวเราะเบา ๆ บอกตามตรงเลยว่าความสามารถเช่นนี้ ก็คงจะดูไม่มีประโยชน์สำหรับคนส่วนใหญ่
"เพราะผมเองก็ชอบกิงโกะจัง"
"กิงโกะจังเอง ก็คงอยากให้มาโคโตะจังเล่นด้วยแน่นอน"
ส่งยิ้มหวานเป็นการยืนยัน
อุ้มร่างนั้นขึ้นมา พามาหยุดอยู่ตรงหน้าของคุณ ให้หัวของกิงโกะสัมผัสที่หน้าผากคุณอย่างแผ่วเบา
"แบบนี้.. น่าจะช่วยให้อยู่ใกล้กันมากขึ้น"
"จับมือของผมเอาไว้นะครับ"
เขายิ้ม
"แบบนี้.. น่าจะช่วยให้อยู่ใกล้กันมากขึ้น"
"จับมือของผมเอาไว้นะครับ"
เขายิ้ม
September 7, 2025 at 8:59 AM
อุ้มร่างนั้นขึ้นมา พามาหยุดอยู่ตรงหน้าของคุณ ให้หัวของกิงโกะสัมผัสที่หน้าผากคุณอย่างแผ่วเบา
"แบบนี้.. น่าจะช่วยให้อยู่ใกล้กันมากขึ้น"
"จับมือของผมเอาไว้นะครับ"
เขายิ้ม
"แบบนี้.. น่าจะช่วยให้อยู่ใกล้กันมากขึ้น"
"จับมือของผมเอาไว้นะครับ"
เขายิ้ม
ในเมื่อคุณต้องการเช่นนั้น เขาไม่ได้คะยั้นคะยออะไร เพียงส่งยิ้มบาง ๆ
และจ้องมองฝ่ามือของคุณที่วางทาบลงมือของเขา
"งั้น.. ผมขออนุญาตนะครับ กิงโกะจัง"
ฝ่ามือละออกจากตัวเจ้าแมวเล็กน้อย ก่อนสองมือค่อย ๆ ประคองร่างของแมวน้อยอย่างเบามือ
+
และจ้องมองฝ่ามือของคุณที่วางทาบลงมือของเขา
"งั้น.. ผมขออนุญาตนะครับ กิงโกะจัง"
ฝ่ามือละออกจากตัวเจ้าแมวเล็กน้อย ก่อนสองมือค่อย ๆ ประคองร่างของแมวน้อยอย่างเบามือ
+
September 7, 2025 at 8:58 AM
ในเมื่อคุณต้องการเช่นนั้น เขาไม่ได้คะยั้นคะยออะไร เพียงส่งยิ้มบาง ๆ
และจ้องมองฝ่ามือของคุณที่วางทาบลงมือของเขา
"งั้น.. ผมขออนุญาตนะครับ กิงโกะจัง"
ฝ่ามือละออกจากตัวเจ้าแมวเล็กน้อย ก่อนสองมือค่อย ๆ ประคองร่างของแมวน้อยอย่างเบามือ
+
และจ้องมองฝ่ามือของคุณที่วางทาบลงมือของเขา
"งั้น.. ผมขออนุญาตนะครับ กิงโกะจัง"
ฝ่ามือละออกจากตัวเจ้าแมวเล็กน้อย ก่อนสองมือค่อย ๆ ประคองร่างของแมวน้อยอย่างเบามือ
+
"อันที่จริงผมเองก็ตอบเรื่องนี้ไม่ได้ครับ.. แต่ว่า... "
"ลองขอให้กิงโกะจังมาปรากฏตัวบ่อย ๆ ไหมล่ะครับ?"
เขายิ้มให้ พร้อมกับยื่นมือมาลูบเจ้าแมวตัวโปร่ง
"ลองขอให้กิงโกะจังมาปรากฏตัวบ่อย ๆ ไหมล่ะครับ?"
เขายิ้มให้ พร้อมกับยื่นมือมาลูบเจ้าแมวตัวโปร่ง
September 4, 2025 at 10:13 AM
"อันที่จริงผมเองก็ตอบเรื่องนี้ไม่ได้ครับ.. แต่ว่า... "
"ลองขอให้กิงโกะจังมาปรากฏตัวบ่อย ๆ ไหมล่ะครับ?"
เขายิ้มให้ พร้อมกับยื่นมือมาลูบเจ้าแมวตัวโปร่ง
"ลองขอให้กิงโกะจังมาปรากฏตัวบ่อย ๆ ไหมล่ะครับ?"
เขายิ้มให้ พร้อมกับยื่นมือมาลูบเจ้าแมวตัวโปร่ง
เพราะเขาเคยมีประสบการณ์กับวิญญาณมานิดหน่อย ถึงจะไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรก็ตาม
จ้องมองคุณด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่กำลังคุยกับเจ้าแมว
"เอ๊ะ.. อ่อ ได้สิครับ"
"มัวแต่มองมาโคโตะจังจนไม่ได้ยินไปแป๊บหนึ่งเลย"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน
ก่อนเอียงคอน้อย ๆ คล้ายกับกำลังครุ่นคิด
+
จ้องมองคุณด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่กำลังคุยกับเจ้าแมว
"เอ๊ะ.. อ่อ ได้สิครับ"
"มัวแต่มองมาโคโตะจังจนไม่ได้ยินไปแป๊บหนึ่งเลย"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน
ก่อนเอียงคอน้อย ๆ คล้ายกับกำลังครุ่นคิด
+
September 4, 2025 at 10:12 AM
เพราะเขาเคยมีประสบการณ์กับวิญญาณมานิดหน่อย ถึงจะไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรก็ตาม
จ้องมองคุณด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่กำลังคุยกับเจ้าแมว
"เอ๊ะ.. อ่อ ได้สิครับ"
"มัวแต่มองมาโคโตะจังจนไม่ได้ยินไปแป๊บหนึ่งเลย"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน
ก่อนเอียงคอน้อย ๆ คล้ายกับกำลังครุ่นคิด
+
จ้องมองคุณด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนยามที่กำลังคุยกับเจ้าแมว
"เอ๊ะ.. อ่อ ได้สิครับ"
"มัวแต่มองมาโคโตะจังจนไม่ได้ยินไปแป๊บหนึ่งเลย"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน
ก่อนเอียงคอน้อย ๆ คล้ายกับกำลังครุ่นคิด
+
"ถ้าเป็นผมคงขอลูบได้อยู่ แต่ก็ยังไม่เคยอุ้มเลย"
เขาหัวเราะเบา ๆ จ้องมองวิญญาณของกิงโกะจัง กับคนที่มีเซ้นส์พิเศษแบบเขา คงแตกต่างจากคนปกติเล็กน้อย
ก่อนนึกตามคำพูดของคุณ ส่งยิ้มบาง ๆ ให้
"อาจจะไม่เคย.. แต่ผมเข้าใจครับ"
"เพราะหากว่าผมได้เจอกับเด็กคนนั้นอีก.. ผมก็คงจะนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรออกไป"
เขาหัวเราะเบา ๆ จ้องมองวิญญาณของกิงโกะจัง กับคนที่มีเซ้นส์พิเศษแบบเขา คงแตกต่างจากคนปกติเล็กน้อย
ก่อนนึกตามคำพูดของคุณ ส่งยิ้มบาง ๆ ให้
"อาจจะไม่เคย.. แต่ผมเข้าใจครับ"
"เพราะหากว่าผมได้เจอกับเด็กคนนั้นอีก.. ผมก็คงจะนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรออกไป"
September 2, 2025 at 11:40 AM
"ถ้าเป็นผมคงขอลูบได้อยู่ แต่ก็ยังไม่เคยอุ้มเลย"
เขาหัวเราะเบา ๆ จ้องมองวิญญาณของกิงโกะจัง กับคนที่มีเซ้นส์พิเศษแบบเขา คงแตกต่างจากคนปกติเล็กน้อย
ก่อนนึกตามคำพูดของคุณ ส่งยิ้มบาง ๆ ให้
"อาจจะไม่เคย.. แต่ผมเข้าใจครับ"
"เพราะหากว่าผมได้เจอกับเด็กคนนั้นอีก.. ผมก็คงจะนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรออกไป"
เขาหัวเราะเบา ๆ จ้องมองวิญญาณของกิงโกะจัง กับคนที่มีเซ้นส์พิเศษแบบเขา คงแตกต่างจากคนปกติเล็กน้อย
ก่อนนึกตามคำพูดของคุณ ส่งยิ้มบาง ๆ ให้
"อาจจะไม่เคย.. แต่ผมเข้าใจครับ"
"เพราะหากว่าผมได้เจอกับเด็กคนนั้นอีก.. ผมก็คงจะนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรออกไป"
เขาเอียงคอเล็กน้อยครุ่นคิด
"เป็นพวกเมล็ดพืช อาหารนกทั่วไปนี่แหละครับ"
"โชคดีที่ชิสุจังไม่เรื่องมากเรื่องของกิน"
พยักหน้าและหัวเราะเบา ๆ ไม่เรื่องมากเรื่องการกิน เหมือนกับตัวเขาที่เป็นเจ้าของเลย
"โทยะคุงใจดีจังเลยนะครับ"
"แบบนี้ชิสุจังต้องชอบมากแน่ ๆ "
"เป็นพวกเมล็ดพืช อาหารนกทั่วไปนี่แหละครับ"
"โชคดีที่ชิสุจังไม่เรื่องมากเรื่องของกิน"
พยักหน้าและหัวเราะเบา ๆ ไม่เรื่องมากเรื่องการกิน เหมือนกับตัวเขาที่เป็นเจ้าของเลย
"โทยะคุงใจดีจังเลยนะครับ"
"แบบนี้ชิสุจังต้องชอบมากแน่ ๆ "
September 2, 2025 at 11:37 AM
เขาเอียงคอเล็กน้อยครุ่นคิด
"เป็นพวกเมล็ดพืช อาหารนกทั่วไปนี่แหละครับ"
"โชคดีที่ชิสุจังไม่เรื่องมากเรื่องของกิน"
พยักหน้าและหัวเราะเบา ๆ ไม่เรื่องมากเรื่องการกิน เหมือนกับตัวเขาที่เป็นเจ้าของเลย
"โทยะคุงใจดีจังเลยนะครับ"
"แบบนี้ชิสุจังต้องชอบมากแน่ ๆ "
"เป็นพวกเมล็ดพืช อาหารนกทั่วไปนี่แหละครับ"
"โชคดีที่ชิสุจังไม่เรื่องมากเรื่องของกิน"
พยักหน้าและหัวเราะเบา ๆ ไม่เรื่องมากเรื่องการกิน เหมือนกับตัวเขาที่เป็นเจ้าของเลย
"โทยะคุงใจดีจังเลยนะครับ"
"แบบนี้ชิสุจังต้องชอบมากแน่ ๆ "
"ก็ไม่บ่อยขนาดนั้นหรอกครับ"
เขาหัวเราะเบา ๆ เพราะส่วนใหญ่แล้วกิงโกะจังมักอยู่กับคุณแทบตลอด
"ได้สิครับ"
ตอบรับทันที ทั้งเต็มใจและเห็นด้วย ไม่ลืมที่จะจับมือของคุณเอาไว้ พาไปหาที่นั่งแบบสงบ ๆ
เพียงสองคนและอีกหนึ่ง..
"ตอนนี้มาโคโตะจังอยากคุยอะไรกับกิงโกะจังบ้างล่ะครับ" เขายิ้มให้
เขาหัวเราะเบา ๆ เพราะส่วนใหญ่แล้วกิงโกะจังมักอยู่กับคุณแทบตลอด
"ได้สิครับ"
ตอบรับทันที ทั้งเต็มใจและเห็นด้วย ไม่ลืมที่จะจับมือของคุณเอาไว้ พาไปหาที่นั่งแบบสงบ ๆ
เพียงสองคนและอีกหนึ่ง..
"ตอนนี้มาโคโตะจังอยากคุยอะไรกับกิงโกะจังบ้างล่ะครับ" เขายิ้มให้
September 2, 2025 at 1:58 AM
"ก็ไม่บ่อยขนาดนั้นหรอกครับ"
เขาหัวเราะเบา ๆ เพราะส่วนใหญ่แล้วกิงโกะจังมักอยู่กับคุณแทบตลอด
"ได้สิครับ"
ตอบรับทันที ทั้งเต็มใจและเห็นด้วย ไม่ลืมที่จะจับมือของคุณเอาไว้ พาไปหาที่นั่งแบบสงบ ๆ
เพียงสองคนและอีกหนึ่ง..
"ตอนนี้มาโคโตะจังอยากคุยอะไรกับกิงโกะจังบ้างล่ะครับ" เขายิ้มให้
เขาหัวเราะเบา ๆ เพราะส่วนใหญ่แล้วกิงโกะจังมักอยู่กับคุณแทบตลอด
"ได้สิครับ"
ตอบรับทันที ทั้งเต็มใจและเห็นด้วย ไม่ลืมที่จะจับมือของคุณเอาไว้ พาไปหาที่นั่งแบบสงบ ๆ
เพียงสองคนและอีกหนึ่ง..
"ตอนนี้มาโคโตะจังอยากคุยอะไรกับกิงโกะจังบ้างล่ะครับ" เขายิ้มให้
เขาบีบมือคุณเบา ๆ กลับ แน่นอนว่าเข้าใจความรู้สึกของคุณเป็นอย่างดี
"ผมเข้าใจมาโคโตะจังนะครับ"
"การได้เห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เคยเห็นมาก่อน มันน่าเหลือเชื่อ"
"อีกอย่าง.." เขายิ้มให้คุณ
"กิงโกะจังน่ะ คอยอยู่กับมาโคโตะจังตลอดเลยนะครับ"
"เป็นเหมือนสัตว์คุ้มครองเลย"
"ผมเข้าใจมาโคโตะจังนะครับ"
"การได้เห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เคยเห็นมาก่อน มันน่าเหลือเชื่อ"
"อีกอย่าง.." เขายิ้มให้คุณ
"กิงโกะจังน่ะ คอยอยู่กับมาโคโตะจังตลอดเลยนะครับ"
"เป็นเหมือนสัตว์คุ้มครองเลย"
August 31, 2025 at 10:53 AM
เขาบีบมือคุณเบา ๆ กลับ แน่นอนว่าเข้าใจความรู้สึกของคุณเป็นอย่างดี
"ผมเข้าใจมาโคโตะจังนะครับ"
"การได้เห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เคยเห็นมาก่อน มันน่าเหลือเชื่อ"
"อีกอย่าง.." เขายิ้มให้คุณ
"กิงโกะจังน่ะ คอยอยู่กับมาโคโตะจังตลอดเลยนะครับ"
"เป็นเหมือนสัตว์คุ้มครองเลย"
"ผมเข้าใจมาโคโตะจังนะครับ"
"การได้เห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เคยเห็นมาก่อน มันน่าเหลือเชื่อ"
"อีกอย่าง.." เขายิ้มให้คุณ
"กิงโกะจังน่ะ คอยอยู่กับมาโคโตะจังตลอดเลยนะครับ"
"เป็นเหมือนสัตว์คุ้มครองเลย"
แววตาสีน้ำเงินและใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มยังคงจ้องมองโคมของตนเองที่ปล่อยสู่ผิวน้ำ
บุคคลที่จากลาไปนานแสนนาน คนที่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทำความรู้จักกัน..
ก่อนเเฝ้ามอง และเล่นกับเจ้าแมวสีดำตัวโปร่ง
"อ๊ะ.. มองเห็นแล้วเหรอครับ?"
เขาหันมายิ้มให้คุณ เหมือนกับว่า.. เขาจะรู้สึกดีใจ
"รู้สึกยังไงครับ ตอนนี้.."
บุคคลที่จากลาไปนานแสนนาน คนที่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทำความรู้จักกัน..
ก่อนเเฝ้ามอง และเล่นกับเจ้าแมวสีดำตัวโปร่ง
"อ๊ะ.. มองเห็นแล้วเหรอครับ?"
เขาหันมายิ้มให้คุณ เหมือนกับว่า.. เขาจะรู้สึกดีใจ
"รู้สึกยังไงครับ ตอนนี้.."
August 31, 2025 at 10:21 AM
แววตาสีน้ำเงินและใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มยังคงจ้องมองโคมของตนเองที่ปล่อยสู่ผิวน้ำ
บุคคลที่จากลาไปนานแสนนาน คนที่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทำความรู้จักกัน..
ก่อนเเฝ้ามอง และเล่นกับเจ้าแมวสีดำตัวโปร่ง
"อ๊ะ.. มองเห็นแล้วเหรอครับ?"
เขาหันมายิ้มให้คุณ เหมือนกับว่า.. เขาจะรู้สึกดีใจ
"รู้สึกยังไงครับ ตอนนี้.."
บุคคลที่จากลาไปนานแสนนาน คนที่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทำความรู้จักกัน..
ก่อนเเฝ้ามอง และเล่นกับเจ้าแมวสีดำตัวโปร่ง
"อ๊ะ.. มองเห็นแล้วเหรอครับ?"
เขาหันมายิ้มให้คุณ เหมือนกับว่า.. เขาจะรู้สึกดีใจ
"รู้สึกยังไงครับ ตอนนี้.."
เขาหัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง
"โทยะคุงเป็นคนคุยไม่เก่งสินะครับ"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการทำความเข้าใจ แน่นอนว่าเขาไม่ถือสา
"เอ๋.. ชิสุงจังชอบให้ลูบอยู่นะครับ"
"มีความคล้ายแมวเลยล่ะ"
หัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกถึง
"ขอแค่ไม่บีบ หรือจับแรง ๆ ก็พอครับ"
"โทยะคุงเป็นคนคุยไม่เก่งสินะครับ"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการทำความเข้าใจ แน่นอนว่าเขาไม่ถือสา
"เอ๋.. ชิสุงจังชอบให้ลูบอยู่นะครับ"
"มีความคล้ายแมวเลยล่ะ"
หัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกถึง
"ขอแค่ไม่บีบ หรือจับแรง ๆ ก็พอครับ"
August 31, 2025 at 10:15 AM
เขาหัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง
"โทยะคุงเป็นคนคุยไม่เก่งสินะครับ"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการทำความเข้าใจ แน่นอนว่าเขาไม่ถือสา
"เอ๋.. ชิสุงจังชอบให้ลูบอยู่นะครับ"
"มีความคล้ายแมวเลยล่ะ"
หัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกถึง
"ขอแค่ไม่บีบ หรือจับแรง ๆ ก็พอครับ"
"โทยะคุงเป็นคนคุยไม่เก่งสินะครับ"
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการทำความเข้าใจ แน่นอนว่าเขาไม่ถือสา
"เอ๋.. ชิสุงจังชอบให้ลูบอยู่นะครับ"
"มีความคล้ายแมวเลยล่ะ"
หัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกถึง
"ขอแค่ไม่บีบ หรือจับแรง ๆ ก็พอครับ"
เขาอมยิ้มน้อย ๆ ให้กับคำตอบของเพื่อนร่วมชั้น พยักหน้าเบา ๆ เป็นการทำความเข้าใจ
"งั้น วันหลังจะลองพาชิสุจังมาเล่นด้วยนะครับ"
"อ่ะ แล้วก็ ๆ ชิสุจังน่ะชอบให้ชวนคุยด้วย" เขายิ้ม ด้วยแววตาเปล่งประกาย
"งั้น วันหลังจะลองพาชิสุจังมาเล่นด้วยนะครับ"
"อ่ะ แล้วก็ ๆ ชิสุจังน่ะชอบให้ชวนคุยด้วย" เขายิ้ม ด้วยแววตาเปล่งประกาย
August 30, 2025 at 12:51 AM
เขาอมยิ้มน้อย ๆ ให้กับคำตอบของเพื่อนร่วมชั้น พยักหน้าเบา ๆ เป็นการทำความเข้าใจ
"งั้น วันหลังจะลองพาชิสุจังมาเล่นด้วยนะครับ"
"อ่ะ แล้วก็ ๆ ชิสุจังน่ะชอบให้ชวนคุยด้วย" เขายิ้ม ด้วยแววตาเปล่งประกาย
"งั้น วันหลังจะลองพาชิสุจังมาเล่นด้วยนะครับ"
"อ่ะ แล้วก็ ๆ ชิสุจังน่ะชอบให้ชวนคุยด้วย" เขายิ้ม ด้วยแววตาเปล่งประกาย
( ขอบคุณมากเลยนะคะ! )
August 26, 2025 at 11:07 AM
( ขอบคุณมากเลยนะคะ! )
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการตอบรับ
"ได้สิครับ"
"ได้อยู่กับมาโคโตะจังทั้งที่ จะกลับตอนไหนผมก็ไม่มีปัญหาหรอก"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมกับรอยยิ้มหวาน และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาเอ่ยออกไปนั้นเป็นความจริง
"อยากกินอะไรดีล่ะครับ?"
"ผมเลี้ยงดีกว่า"
เอ่ยอย่างอารมณ์ดี พร้อมรอยยิ้มที่ไม่เคยจางหาย
"ได้สิครับ"
"ได้อยู่กับมาโคโตะจังทั้งที่ จะกลับตอนไหนผมก็ไม่มีปัญหาหรอก"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมกับรอยยิ้มหวาน และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาเอ่ยออกไปนั้นเป็นความจริง
"อยากกินอะไรดีล่ะครับ?"
"ผมเลี้ยงดีกว่า"
เอ่ยอย่างอารมณ์ดี พร้อมรอยยิ้มที่ไม่เคยจางหาย
August 24, 2025 at 10:21 AM
พยักหน้าเบา ๆ เป็นการตอบรับ
"ได้สิครับ"
"ได้อยู่กับมาโคโตะจังทั้งที่ จะกลับตอนไหนผมก็ไม่มีปัญหาหรอก"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมกับรอยยิ้มหวาน และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาเอ่ยออกไปนั้นเป็นความจริง
"อยากกินอะไรดีล่ะครับ?"
"ผมเลี้ยงดีกว่า"
เอ่ยอย่างอารมณ์ดี พร้อมรอยยิ้มที่ไม่เคยจางหาย
"ได้สิครับ"
"ได้อยู่กับมาโคโตะจังทั้งที่ จะกลับตอนไหนผมก็ไม่มีปัญหาหรอก"
หัวเราะเบา ๆ พร้อมกับรอยยิ้มหวาน และแน่นอนว่าสิ่งที่เขาเอ่ยออกไปนั้นเป็นความจริง
"อยากกินอะไรดีล่ะครับ?"
"ผมเลี้ยงดีกว่า"
เอ่ยอย่างอารมณ์ดี พร้อมรอยยิ้มที่ไม่เคยจางหาย
"รู้สึกตื่นเต้นแปลก ๆ เลยครับ"
พอคิดถึงตอนที่ชิสุจังกับนาบิจังมาเจอกัน มันควจะเป็นประสบการณ์ที่แปลก และน่าตื่นเต้นสุด ๆ
ใคร ๆ ก็พอรู้ดีว่านกกับแมวอาจจะไม่ถูกกัน..
"แต่น่าจะไม่มีปัญหาอะไร"
เขาหัวเราะเบา ๆ แน่นอนว่าค่อนข้างมั่นใจในตัวของชิสุจัง
"ส่วนวันนี้ ขอบคุณมากเลยนะ.. มาโคโตะจัง"
พอคิดถึงตอนที่ชิสุจังกับนาบิจังมาเจอกัน มันควจะเป็นประสบการณ์ที่แปลก และน่าตื่นเต้นสุด ๆ
ใคร ๆ ก็พอรู้ดีว่านกกับแมวอาจจะไม่ถูกกัน..
"แต่น่าจะไม่มีปัญหาอะไร"
เขาหัวเราะเบา ๆ แน่นอนว่าค่อนข้างมั่นใจในตัวของชิสุจัง
"ส่วนวันนี้ ขอบคุณมากเลยนะ.. มาโคโตะจัง"
August 23, 2025 at 12:35 PM
"รู้สึกตื่นเต้นแปลก ๆ เลยครับ"
พอคิดถึงตอนที่ชิสุจังกับนาบิจังมาเจอกัน มันควจะเป็นประสบการณ์ที่แปลก และน่าตื่นเต้นสุด ๆ
ใคร ๆ ก็พอรู้ดีว่านกกับแมวอาจจะไม่ถูกกัน..
"แต่น่าจะไม่มีปัญหาอะไร"
เขาหัวเราะเบา ๆ แน่นอนว่าค่อนข้างมั่นใจในตัวของชิสุจัง
"ส่วนวันนี้ ขอบคุณมากเลยนะ.. มาโคโตะจัง"
พอคิดถึงตอนที่ชิสุจังกับนาบิจังมาเจอกัน มันควจะเป็นประสบการณ์ที่แปลก และน่าตื่นเต้นสุด ๆ
ใคร ๆ ก็พอรู้ดีว่านกกับแมวอาจจะไม่ถูกกัน..
"แต่น่าจะไม่มีปัญหาอะไร"
เขาหัวเราะเบา ๆ แน่นอนว่าค่อนข้างมั่นใจในตัวของชิสุจัง
"ส่วนวันนี้ ขอบคุณมากเลยนะ.. มาโคโตะจัง"
คำเอ่ยชวนของคุณทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนวาดรอยยิ้มหวานขึ้นมา เอียงคอน้อย ๆ
"อันที่จริงก็ไม่มีที่ที่อยากไปพอดี"
ถึงจะมี แต่ก็คงไปไม่ได้นานเท่าไหร่..
"งั้นคงต้องรบกวนมาโคโตะจังบ่อย ๆ แล้วสิครับ"
"โอ๊ะ! พาชิสุจังไปด้วยดีไหมนะ?"
"อันที่จริงก็ไม่มีที่ที่อยากไปพอดี"
ถึงจะมี แต่ก็คงไปไม่ได้นานเท่าไหร่..
"งั้นคงต้องรบกวนมาโคโตะจังบ่อย ๆ แล้วสิครับ"
"โอ๊ะ! พาชิสุจังไปด้วยดีไหมนะ?"
August 23, 2025 at 7:29 AM
คำเอ่ยชวนของคุณทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนวาดรอยยิ้มหวานขึ้นมา เอียงคอน้อย ๆ
"อันที่จริงก็ไม่มีที่ที่อยากไปพอดี"
ถึงจะมี แต่ก็คงไปไม่ได้นานเท่าไหร่..
"งั้นคงต้องรบกวนมาโคโตะจังบ่อย ๆ แล้วสิครับ"
"โอ๊ะ! พาชิสุจังไปด้วยดีไหมนะ?"
"อันที่จริงก็ไม่มีที่ที่อยากไปพอดี"
ถึงจะมี แต่ก็คงไปไม่ได้นานเท่าไหร่..
"งั้นคงต้องรบกวนมาโคโตะจังบ่อย ๆ แล้วสิครับ"
"โอ๊ะ! พาชิสุจังไปด้วยดีไหมนะ?"
พอเอ่ยออกไปแบบนั้นเขาก็ทำตามที่ตนเองพูด แม้จะมีการพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างทานอาหาร แต่ก็ไม่ได้หยอกล้ออะไรมาก
มื้ออาหารจบลง..
"แน่นอนครับ"
"แล้วก็เป็นมื้อแรกของการคบหากัน"
เขายิ้มแย้ม และหัวเราะเบา ๆ เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุด
"มื้อหน้าเป็นอะไรดีนะ"
มื้ออาหารจบลง..
"แน่นอนครับ"
"แล้วก็เป็นมื้อแรกของการคบหากัน"
เขายิ้มแย้ม และหัวเราะเบา ๆ เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุด
"มื้อหน้าเป็นอะไรดีนะ"
August 22, 2025 at 4:10 PM
พอเอ่ยออกไปแบบนั้นเขาก็ทำตามที่ตนเองพูด แม้จะมีการพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างทานอาหาร แต่ก็ไม่ได้หยอกล้ออะไรมาก
มื้ออาหารจบลง..
"แน่นอนครับ"
"แล้วก็เป็นมื้อแรกของการคบหากัน"
เขายิ้มแย้ม และหัวเราะเบา ๆ เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุด
"มื้อหน้าเป็นอะไรดีนะ"
มื้ออาหารจบลง..
"แน่นอนครับ"
"แล้วก็เป็นมื้อแรกของการคบหากัน"
เขายิ้มแย้ม และหัวเราะเบา ๆ เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุด
"มื้อหน้าเป็นอะไรดีนะ"
"อ๋อ ชิสุจังของผมสินะ"
พอได้ยินแบบนั้น เขาเอียงคอน้อย ๆ พร้อมรอยยิ้ม ก่อนหัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกอะไรขึ้นได้
"วันนี้ชิสุจังอารมณ์ไม่ค่อยดีน่ะครับ"
"เลยไม่พาออกมาน่าจะดีกว่า"
แน่นอนว่าเขาเองก็แอบเสียดายเหมือนกัน
"อยากเจอชิสุจังเหรอครับ?" และถามกลับ
พอได้ยินแบบนั้น เขาเอียงคอน้อย ๆ พร้อมรอยยิ้ม ก่อนหัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกอะไรขึ้นได้
"วันนี้ชิสุจังอารมณ์ไม่ค่อยดีน่ะครับ"
"เลยไม่พาออกมาน่าจะดีกว่า"
แน่นอนว่าเขาเองก็แอบเสียดายเหมือนกัน
"อยากเจอชิสุจังเหรอครับ?" และถามกลับ
August 22, 2025 at 4:07 PM
"อ๋อ ชิสุจังของผมสินะ"
พอได้ยินแบบนั้น เขาเอียงคอน้อย ๆ พร้อมรอยยิ้ม ก่อนหัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกอะไรขึ้นได้
"วันนี้ชิสุจังอารมณ์ไม่ค่อยดีน่ะครับ"
"เลยไม่พาออกมาน่าจะดีกว่า"
แน่นอนว่าเขาเองก็แอบเสียดายเหมือนกัน
"อยากเจอชิสุจังเหรอครับ?" และถามกลับ
พอได้ยินแบบนั้น เขาเอียงคอน้อย ๆ พร้อมรอยยิ้ม ก่อนหัวเราะเบา ๆ เมื่อนึกอะไรขึ้นได้
"วันนี้ชิสุจังอารมณ์ไม่ค่อยดีน่ะครับ"
"เลยไม่พาออกมาน่าจะดีกว่า"
แน่นอนว่าเขาเองก็แอบเสียดายเหมือนกัน
"อยากเจอชิสุจังเหรอครับ?" และถามกลับ