#AZK_Undoukai #AZK_Clover

‎✦͙͙͙*̩̩̩₊🍀 Clover Team Cheerleader 🍀 ˚₊*̩̩̩͙✦͙

🍀 รูปรวมเหล่านิมฟ์ทีมสีเขียว 🍀

คิดสิ คาโอรุ ถ้าเธอเป็นเด็กสี่ขวบเธอจะเดินไปที่ไหน...

เธอหันหน้าไปมองโรงเรียนอนุบาลซึ่งอยู่ติดที่ทำการไปรษณีย์ หรือจะเป็นที่นั่น ?

"คุระจัง เราลองไปดูที่มิโดริซากะมั้ย ? นารุมิจังอาจจะมาหาเพื่อนหรือคุณครูที่โรงเรียนก็ได้"

คาโอรุหันหน้าตามมือคุราริ มองไปทางที่ทำการไปรษณีย์

"โอ๊ะ เราว่าก็ดีนะ"

เธอพยักหน้าตอบพลางยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาแตะคาง

"ถ้าเราเป็นเด็กหลง เราก็คงไปแถวนั้นแหละ"

คิดแล้วตรรกะนี้ก็จีเนียสอยู่ไม่เบา เธอจึงพยักหน้าเบา ๆ อีกรอบหนึ่ง ก่อนจะเดินไปยังที่ทำการไปรษณีย์พร้อมกับคุราริ

"คนเยอะซะด้วยสิ คงกลัวน่าดู..."

พอนึกภาพเด็กตัวกระจิ๊ดริดหลงอยู่กลางงานใหญ่นี่ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้

คาโอรุลองหันซ้ายหันขวาดู เผื่อจะโป๊ะเชะเจอเข้าพอดี แต่แหงล่ะว่าไม่เจอ ใครจะไปโชคดีขนาดนั้น

เอาไงต่อดีล่ะ...

"แปลว่าเจ้าคือทายาทคนสุดท้ายและคนเดียวของบริษัทกระเรียนคอร์เปอเรชั่นจำกัดมหาชนอย่างไรเล่า !"

คาโอรุประกาศลั่นพลางผายมือออก ดูเล่นใหญ่พอตัว

(ขอโทษที่มาตอบช้านะคะฮือ😭🙏)​

"เพียงพออย่างนั้นหรือ... จะเพียงพอได้อย่างไร"

คาโอรุกำหมัด มือสั่นเทาด้วยความรู้สึกมากมายที่ไม่รู้ว่าคืออะไรบ้าง... เพราะไม่รู้จริง ๆ ก็เธอด้นสดนี่นา

"ผู้ที่ชักกระบี่เล่มนี้ออกจากฝักได้นั้น มีเพียงคนตระกูลโอวหยางเท่านั้น..."

เธอชี้หน้าอีกฝ่ายด้วยสายตาหนักแน่น

(+)​

"บ๊ายบายนะ"

คาโอรุโบกมือลาด้วยความยิ้มแย้ม

(ขอบคุณที่มาต่อบทด้วยกันนะคะ! ชอบเอเนอร์ตี้โฮ่ยยัยบ๊องสุด ๆ เลย555✨)​

(พี่ใครน่ารักที่สุด🫶💕)​

ใช้เจ้าแสดงว่าย้อนยุคสินะ คาโอรุรับทราบ✨

"ก็แล้วแต่เจ้าจะนับ ข้าไม่เกี่ยงหรอก"

คาโอรุยักไหล่ไม่หยี่ระ ก่อนจะคว้ากิ่งไม้ที่ร่วงอยู่บนพื้นขึ้นมาถือต่างดาบ

"อาณาจักรเรานี่เชื่อคนง่ายจริง ๆ... ข้าพูดไม่กี่คำชื่อเสียงเจ้าก็ป่นปี้แล้ว"

เธอหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ

"ข้าให้เจ้าเลือกว่าจะตายด้วยมือข้าเสียตอนนี้ หรือรอถูกรุมประชาทัณฑ์"

"เธอแสดงได้ดีสุด ๆ เลยล่ะ ! เราชอบเอเนอร์จี้เธอมากเลย เก่งขนาดนี้สนใจมาเข้าชมรมละครเวทีมั้ย ?"

คาโอรุยัดโปสเตอร์โปรโมทชมรมใส่มืออีกฝ่ายด้วยดวงตาเป็นประกาย

(ลิงก์แสตมป์​ค่ะ ✨https://drive.google.com/file/d/1BpBuvUj5u6rWjS14PhUAg4XJ4xv9bPyq/view?usp=drivesdk )​

คาโอรุอ้าปากค้างก่อนจะหันหน้าหนีไปมองอีกทาง

"ฉันเองก็..."

เธอม้วนปอยผมตัวเองช้า ๆ แล้วทัดมันกับหู

"ฝากตัวด้วยก็แล้วกัน ตาบ้า"

พูดจบคาโอรุก็ปรบมือให้อีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม

"ขอบคุณที่มาต่อบทด้วยกันนะ อะนี่ สแตมป์​"

เธอปั๊มแสตมป์ให้ด้วยหมึกสีแดง

(+)​

"อ๊ะ !"

ในตอนที่อีกฝ่ายรั้งมือเธอไว้ ส้นรองเท้าก็ขัดกับอากาศธาตุ สะดุดล้มไปซบไหล่แบบเนียน ๆ พร้อมกับตอนที่อีกฝ่ายพูดประโยคเด็ดพอเหมาะพอเจาะ

"ห-หา !? "

คาโอรุหน้าแดงแจ๋ แต่มือขวากลับแอบส่งนิ้วโป้งให้กำลังใจ สู้เขา ! พ่อหนุ่มอันธพาล !