#AZK_Shuugaku #AZK_Year2

(fit check ✌🏻)

#AZK_Shuugaku #AZK_Year2

“เอ๋…แบบนี้ผมจะลำบากเอานะครับ”
เสียงพูดปนหัวเราะหลุดออกมาเมื่อสิ่งมีชีวิตก้อนขนสองก้อนกำลังคลอเคลีย ก่อนจะยื่นหัวมาถูมือเขา

“เข้าใจแล้ว อยากให้ลูบใช่ไหมครับ?” อิสึกิถอนหายใจเบา ๆ พลางยิ้ม เขายื่นมือลูบขนอย่างระมัดระวัง เจ้าแมวส่งเสียงครางพอใจ ก่อนขดนอนบนตัก

เมื่อเห็นสีหน้าของเลอองเมื่อครู่ก่อนที่เขาจะกลับมาทำหน้าจริงจัง อิสึกิก็นึกเอ็นดูเจ้าเด็กปีหนึ่งคนนี้ คงรีบจนลืมหาอะไรกินสินะ

“ไม่มียาพิษอะไรทั้งนั้นหรอกองค์ชาย มีแต่ความอร่อยทั้งนั้น”

“อะนี่ เอานมไปด้วยอีกกล่องจะได้อยู่ท้อง”

อิสึกิยัดนมกล่องขนาดกลางใส่มืออีกฝ่าย และแจกยิ้มให้ด้วยความเต็มใจ

“คุระโมริ อิสึกิ ปี2 ยินดีที่ได้รู้จัก หวังว่าคุณชายจะปลื้มปิติในรสชาติของแซนด์วิชชิ้นนี้นะ“

#AZK_Nigakki #AZK_roleplay
07:00 | บริเวณข้างอาคารหอประชุม

อิสึกิเดินเลียบไปตามผนังอาคาร กระเป๋าในมือซ้าย แกว่งตามแรงก้าว มืออีกข้างยกป้องปากหาว ความง่วงยังคงหลงเหลืออยู่บนใบหน้าพร้อมดวงตาหรี่ปรือ

ผมสีน้ำตาลเข้มตรงตามธรรมชาติที่ปกติมักถูกเซ็ต กลับปล่อยให้ลู่ตามแรงโน้มถ่วงเป็นเครื่องหมายชัดเจนของเช้านี้ที่เขาไม่ได้ใส่ใจดูแลตัวเองมากนัก

(+ได้เลยค่า)

อิสึกิมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเป็นประกายชั่วครู่ เพราะรอยยิ้มกว้างสดใสของคนตรงหน้า

เขารับรูปถ่ายมาด้วยท่าทีประณีต และเงยหน้ามองอันโกะด้วยรอยยิ้ม

“โอ้…แบบนี้เรียกว่าบริการพิเศษสินะครับ ขอบคุณครับ” เขายกมือทำท่าลูบคางพิจารณาเหมือนนักวิจารณ์ศิลป์ ก่อนจะหันไปขอบคุณเธออีกครั้ง

“จะว่าไปผมยังไม่มีช่องทางติดต่อคุณซาโต้เลย ขอแลกได้ไหมครับ?” อิสึกิกล่าวอย่างตรงไปตรงมาด้วยน้ำเสียงที่สดใส

อิสึกิหัวเราะเบา ๆ เมื่อได้ยินเสียงชม

เขามองภาพถ่ายบนหน้าจออีกครั้ง สองเพื่อนในยูกาตะยืนเคียงกัน ท่ามกลางแสงโคมไฟที่ระยิบระยับเหนือศีรษะ และท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

“งั้นวันนี้ก็ถือว่ามีของที่ระลึกจากงานแล้วนะครับ…ขอบคุณที่ถ่ายรูปให้และอยู่เป็นเพื่อนกันนะครับ“ เขาหันมายิ้มจริงใจให้

“ไว้โอกาสหน้าเจอกันอีก มาถ่ายเพิ่มกันใหม่นะครับ”

#AZK_Commu

“ อรุณสวัสดิ์นะ ! ”

“ เอ๋ ? ปกติเราก็เจอกันตอนเช้าออกจะบ่อยนี่ เสียใจนะเนี่ยที่จำกันไม่ได้ ”

“ ผมพูดเล่นน่ะ ไว้เจอกันนะ ”

蔵森 樹 • Kuramori Itsuki
2年生 | ชมรมกระจายเสียง

doc : bit.ly/4fxfTJK

(talk, role, co-op etc. dm ok!)