アイリーネ ローレンス • Irene Lawrence
24 yo • Cafe & Bistro owner
(โพสลอย โพสรูปบวกได้หมดค่ะ!)
Doc • https://bit.ly/IreneLawrence
“โมโมะคาเฟ่ยินดีต้อนรับค่ะ!”
“ถึงชีวิตจะเร่งรีบยังไงก็ควรให้ท้องอิ่มเข้าไว้นะคะ!"
"มาค่ะฉันจะแนะนำเมนูอร่อยๆ ให้เอง”
アイリーネ ローレンス • Irene Lawrence
24 yo • Cafe & Bistro owner
Momo Cafe' & Bistro • Zone F4🌻
Doc • bit.ly/IreneLawrence
วันนี้ลูกค้าน้อยกว่าปกตินิดหน่อยเพราะสายฝนที่พรำลงมาตั้งแต่เช้า ไอรีนเพิ่งจะออกจากครัวหลังอบเค้กเสร็จ และกำลังเริ่มมื้อเช้าของตัวเอง ในสวนข้างนอกดังโงะวิ่งเล่นใต้ชายคา ออกไปลุยฝนแล้วก็กระโดดกลับมาดูร่าเริงดี และในตอนนี้ช่องหน้าต่างที่เจ้าแมวมุดออกไปคราวก่อนก็ถูกติดมุ้งลวดไว้แล้ว แม้ว่ามันจะเข็ดจนไม่กล้าหนีออกไปอีกก็ตาม
วันนี้ลูกค้าน้อยกว่าปกตินิดหน่อยเพราะสายฝนที่พรำลงมาตั้งแต่เช้า ไอรีนเพิ่งจะออกจากครัวหลังอบเค้กเสร็จ และกำลังเริ่มมื้อเช้าของตัวเอง ในสวนข้างนอกดังโงะวิ่งเล่นใต้ชายคา ออกไปลุยฝนแล้วก็กระโดดกลับมาดูร่าเริงดี และในตอนนี้ช่องหน้าต่างที่เจ้าแมวมุดออกไปคราวก่อนก็ถูกติดมุ้งลวดไว้แล้ว แม้ว่ามันจะเข็ดจนไม่กล้าหนีออกไปอีกก็ตาม
ไอรีนย้ายมาอยู่ที่อามะโอโตะได้เกือบสองปีแล้ว ทุกอย่างที่นี่ดีไปหมด ทั้งบ้านและงาน คาเฟ่แอนด์บิสโทรที่เธอเปิดกำลังไปได้สวย ตอนนี้มีบริการส่งถึงบ้านเพิ่มมาด้วย หญิงสาวแฮปปี้กับชีวิตอย่างถึงที่สุดจนกระทั่งเช้าวันหนึ่งที่ฝนตก. . .
เบอร์โทรศัพท์แปลกๆโทรเข้ามาและหญิงสาวกดรับสาย ช่วงนี้บางทีก็มีลูกค้าที่สนิทกันใช้เบอร์ส่วนตัวโทรเข้ามาเพื่อจองคิวจัดเลี้ยงเหมือนกัน
+
ไอรีนย้ายมาอยู่ที่อามะโอโตะได้เกือบสองปีแล้ว ทุกอย่างที่นี่ดีไปหมด ทั้งบ้านและงาน คาเฟ่แอนด์บิสโทรที่เธอเปิดกำลังไปได้สวย ตอนนี้มีบริการส่งถึงบ้านเพิ่มมาด้วย หญิงสาวแฮปปี้กับชีวิตอย่างถึงที่สุดจนกระทั่งเช้าวันหนึ่งที่ฝนตก. . .
เบอร์โทรศัพท์แปลกๆโทรเข้ามาและหญิงสาวกดรับสาย ช่วงนี้บางทีก็มีลูกค้าที่สนิทกันใช้เบอร์ส่วนตัวโทรเข้ามาเพื่อจองคิวจัดเลี้ยงเหมือนกัน
+
[??? | เดือนพฤษภาคม]
สาวผมสั้นใส่แว่นยืนจิ้มอะไรสักอย่างอยู่หน้าตู้กดน้ำตามปกติ คงเป็นเครื่องดื่มผลไม้สีแดงเหมือนทุกครั้ง
"หือ?"
แต่เหมือนจะไม่ค่อยปกตินัก เพราะกระป๋องที่ออกมาไม่ใช่อันที่เธอเลือก ตอนนี้เลยยืนงงอยู่หน้าตู้แทน
(+แบบวันเวลาสถานที่ตามสะดวกได้เลยนะคะ)
[??? | เดือนพฤษภาคม]
สาวผมสั้นใส่แว่นยืนจิ้มอะไรสักอย่างอยู่หน้าตู้กดน้ำตามปกติ คงเป็นเครื่องดื่มผลไม้สีแดงเหมือนทุกครั้ง
"หือ?"
แต่เหมือนจะไม่ค่อยปกตินัก เพราะกระป๋องที่ออกมาไม่ใช่อันที่เธอเลือก ตอนนี้เลยยืนงงอยู่หน้าตู้แทน
(+แบบวันเวลาสถานที่ตามสะดวกได้เลยนะคะ)
"เอาล่ะๆ ได้เวลาทำการบ้านแล้วนะครับ"
อาจารย์วรรณกรรมยืนยิ้มตาปิดอยู่หน้าชั้นก่อนจะหันหลังกลับไปเขียนหัวข้อการบ้านบนกระดาน
[ให้นักเรียนหยิบยกประโยคที่ชอบจากในหนังสือ โดยเขียนใส่กระดาษไม่กำจัดความยาว จะเป็นประโยคแบบใดก็ได้ขอแค่ต้องมีคำอธิบายว่าทำไมถึงชอบประโยคนี้และหยิบยกมาจากหนังสือเล่มไหน]
(ทำได้ทั้ง3ชั้นปีครับ)
กระดาษ > shorturl.at/0GWjh
"เอาล่ะๆ ได้เวลาทำการบ้านแล้วนะครับ"
อาจารย์วรรณกรรมยืนยิ้มตาปิดอยู่หน้าชั้นก่อนจะหันหลังกลับไปเขียนหัวข้อการบ้านบนกระดาน
[ให้นักเรียนหยิบยกประโยคที่ชอบจากในหนังสือ โดยเขียนใส่กระดาษไม่กำจัดความยาว จะเป็นประโยคแบบใดก็ได้ขอแค่ต้องมีคำอธิบายว่าทำไมถึงชอบประโยคนี้และหยิบยกมาจากหนังสือเล่มไหน]
(ทำได้ทั้ง3ชั้นปีครับ)
กระดาษ > shorturl.at/0GWjh
'สำนักงานนักสืบ G'
เธอมองป้ายอีกครั้ง คนอยู่ที่นี่ที่รู้ๆก็มีสองคน
@azk-g.bsky.social
@azk-mukaihotaru.bsky.social
'สำนักงานนักสืบ G'
เธอมองป้ายอีกครั้ง คนอยู่ที่นี่ที่รู้ๆก็มีสองคน
@azk-g.bsky.social
@azk-mukaihotaru.bsky.social
ช่วงวันหยุดโกลเดนวีค มีนักท่องเที่ยวจากต่างเมืองหลั่งไหลเข้ามายังอามะโอโตะ G ได้รับการจ้างงานจากผู้ว่าจ้างรายหนึ่งที่เป็นนักกีฏวิทยาให้ช่วยตามหาผีเสื้อหายากที่หายไป
หลังใช้เวลาศึกษาเกี่ยวกับผีเสื้อเป้าหมายอย่างละเอียดก็สั่งทำใบปลิวขึ้นมาชุดหนึ่งพร้อมติดประกาศไปทั่วเมือง
ช่วงวันหยุดโกลเดนวีค มีนักท่องเที่ยวจากต่างเมืองหลั่งไหลเข้ามายังอามะโอโตะ G ได้รับการจ้างงานจากผู้ว่าจ้างรายหนึ่งที่เป็นนักกีฏวิทยาให้ช่วยตามหาผีเสื้อหายากที่หายไป
หลังใช้เวลาศึกษาเกี่ยวกับผีเสื้อเป้าหมายอย่างละเอียดก็สั่งทำใบปลิวขึ้นมาชุดหนึ่งพร้อมติดประกาศไปทั่วเมือง
ช่วงท้ายของการโปรโมทชมรม
โฮตารุเช็คบัตรสะสมแสตมป์แรลลี่ ในช่วงสัปดาห์นี้เขาแทบเข้าร่วมกิจกรรมของทุกชมรมเพื่อหาสิ่งที่ชอบที่สุด
รู้สึกสนใจหลายชมรม น่าเสียดายที่เลือกได้แค่ชมรมเดียว
“เอาอันนี้ละกัน!”
สุดท้ายก็เลือกชมรมวรรณกรรมไป เหตุผลเพราะช่วงนี้ติดอ่านนิยายหนักมาก จะได้อ่านยันเช้าแล้วบอกพี่ชายว่ามันเป็นกิจกรรมชมรม!
ช่วงท้ายของการโปรโมทชมรม
โฮตารุเช็คบัตรสะสมแสตมป์แรลลี่ ในช่วงสัปดาห์นี้เขาแทบเข้าร่วมกิจกรรมของทุกชมรมเพื่อหาสิ่งที่ชอบที่สุด
รู้สึกสนใจหลายชมรม น่าเสียดายที่เลือกได้แค่ชมรมเดียว
“เอาอันนี้ละกัน!”
สุดท้ายก็เลือกชมรมวรรณกรรมไป เหตุผลเพราะช่วงนี้ติดอ่านนิยายหนักมาก จะได้อ่านยันเช้าแล้วบอกพี่ชายว่ามันเป็นกิจกรรมชมรม!
โฮตารุมาที่สวนน้ำพร้อมกับลูกพี่ที่บอกว่ามีอะไรต้องทำที่นี่ แต่พอมาถึงก็ถูกสั่งให้ทำตัวปกติ โฮตารุเลยไปเล่นน้ำ
ว่าแต่ ลูกพี่หายไปไหนกันแล้วนะ!
แล้วนี่ต้องลอยคอทำหน้ายิ้ม (เพื่อให้ดูปกติ) ไปอีกนานเท่าไหร่?!
โฮตารุมาที่สวนน้ำพร้อมกับลูกพี่ที่บอกว่ามีอะไรต้องทำที่นี่ แต่พอมาถึงก็ถูกสั่งให้ทำตัวปกติ โฮตารุเลยไปเล่นน้ำ
ว่าแต่ ลูกพี่หายไปไหนกันแล้วนะ!
แล้วนี่ต้องลอยคอทำหน้ายิ้ม (เพื่อให้ดูปกติ) ไปอีกนานเท่าไหร่?!
[08-18:00 | สวนน้ำ | +ok]
อาจจะเพราะความเข้าใจอะไรผิดบางอย่างกับการโดนชวนมาสวนน้ำที่ทำให้โชเฮย์ตื่นเต้นไม่น้อยในวันนี้ แต่เมื่อถึงเวลากลับเจอคนคุ้นหน้าคุ้นเต็มไปหมดก็เริ่มสงบนิ่ง(?)ขึ้นมา …
เขาถอนหายใจเล็กๆ แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน …
(ปลดล็อกสกินชุดว่ายน้ำ! 🩳)
[08-18:00 | สวนน้ำ | +ok]
อาจจะเพราะความเข้าใจอะไรผิดบางอย่างกับการโดนชวนมาสวนน้ำที่ทำให้โชเฮย์ตื่นเต้นไม่น้อยในวันนี้ แต่เมื่อถึงเวลากลับเจอคนคุ้นหน้าคุ้นเต็มไปหมดก็เริ่มสงบนิ่ง(?)ขึ้นมา …
เขาถอนหายใจเล็กๆ แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน …
(ปลดล็อกสกินชุดว่ายน้ำ! 🩳)
SUN 27 | 15.00 ณ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
ตึก ตึก
เสียงลูกบาสกระทบพื้นดังท่ามกลางความเงียบ ในวันที่สนามนั้นโล่งกลับเป็นนัตสึ ที่ยืนอยู่ใจกลางสนาม
' โชชิกิ นัตสึ อดีตนักกีฬาบาสทีมเยาวชนของโตเกียว '
คำพูดในอดีตที่เคยได้ยินยังคงวนอยู่ในหัว
หลังจากห่างหายนานนับหลายปี วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขากลับมาจับลูกบาส แต่แล้วเมื่อจะชู้ตมัน
!!
ร่างนั้นก็ทรุดลงด้วยอาการทางจิตใจ
SUN 27 | 15.00 ณ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
ตึก ตึก
เสียงลูกบาสกระทบพื้นดังท่ามกลางความเงียบ ในวันที่สนามนั้นโล่งกลับเป็นนัตสึ ที่ยืนอยู่ใจกลางสนาม
' โชชิกิ นัตสึ อดีตนักกีฬาบาสทีมเยาวชนของโตเกียว '
คำพูดในอดีตที่เคยได้ยินยังคงวนอยู่ในหัว
หลังจากห่างหายนานนับหลายปี วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขากลับมาจับลูกบาส แต่แล้วเมื่อจะชู้ตมัน
!!
ร่างนั้นก็ทรุดลงด้วยอาการทางจิตใจ
อากาศอุ่นขึ้นสวนน้ำก็เป็นตัวเลือกที่ดี วันนี้มีคนเยอะกว่าปกติจนทำให้คิวสไลด์เดอร์ยาวเหยียด ไอรีนเลือกหลบมาหาเครื่องดื่มเย็นๆก่อนจะเลยไปโซนสระน้ำวนเพื่อแช่น้ำชิลๆ ตรงนี้คนน้อยกว่านิดหน่อย ดูเหมือนจะเหมาะแก่การลอยตุ๊บป่องๆไปตามน้ำ
อ่า... เธอน่าจะไปหาเช่าห่วงยางสักอันหรือเปล่านะ!
อากาศอุ่นขึ้นสวนน้ำก็เป็นตัวเลือกที่ดี วันนี้มีคนเยอะกว่าปกติจนทำให้คิวสไลด์เดอร์ยาวเหยียด ไอรีนเลือกหลบมาหาเครื่องดื่มเย็นๆก่อนจะเลยไปโซนสระน้ำวนเพื่อแช่น้ำชิลๆ ตรงนี้คนน้อยกว่านิดหน่อย ดูเหมือนจะเหมาะแก่การลอยตุ๊บป่องๆไปตามน้ำ
อ่า... เธอน่าจะไปหาเช่าห่วงยางสักอันหรือเปล่านะ!
โรลเปิด ย่านการค้า-เวลากลางวัน
วันหยุดที่เป็นมากกว่าวันหยุดเพราะเทศกาลกิน เที่ยว ใช้เงินกำลังเริ่มขึ้น! ไอรีนไม่พลาดช่วงโปรโมชั่นหรอก คอลเลคชั่นใหม่ต้อนรับเดือนพฤษภาคมของแบรนด์ XX สวยสุดๆไปเลย แถมยังของกินตามซีซั่นอีก
ถนนด้านนอกเบียดเสียดสุดๆจนเธอถูกผลักไปชนใครบางคนเข้า
"หว๋าขอโทษนะคะ"
โรลเปิด ย่านการค้า-เวลากลางวัน
วันหยุดที่เป็นมากกว่าวันหยุดเพราะเทศกาลกิน เที่ยว ใช้เงินกำลังเริ่มขึ้น! ไอรีนไม่พลาดช่วงโปรโมชั่นหรอก คอลเลคชั่นใหม่ต้อนรับเดือนพฤษภาคมของแบรนด์ XX สวยสุดๆไปเลย แถมยังของกินตามซีซั่นอีก
ถนนด้านนอกเบียดเสียดสุดๆจนเธอถูกผลักไปชนใครบางคนเข้า
"หว๋าขอโทษนะคะ"
ไม่เห็นจะตื่นเต้นเลยสักนิด! ก็แค่ได้มาเที่ยวกับเพื่อนๆ เป็นครั้งแรกของการขึ้นมัธยมปลาย
โฮตารุมาตั้งแต่ก่อนถึงเวลานัดและกำลังซักซ้อมการทักทายอย่างเป็นธรรมชาติ(?)เมื่อเจอเพื่อนๆ อยู่ เลยดูเหมือนเขากำลังทักทุกคนที่เดินผ่านไปมา
“ไฮ”
ไม่เห็นจะตื่นเต้นเลยสักนิด! ก็แค่ได้มาเที่ยวกับเพื่อนๆ เป็นครั้งแรกของการขึ้นมัธยมปลาย
โฮตารุมาตั้งแต่ก่อนถึงเวลานัดและกำลังซักซ้อมการทักทายอย่างเป็นธรรมชาติ(?)เมื่อเจอเพื่อนๆ อยู่ เลยดูเหมือนเขากำลังทักทุกคนที่เดินผ่านไปมา
“ไฮ”
“ฮึ้บ!”
ปีก่อนสูง 165 เซ็นต์ ปีนี้ยังไงก็ต้องสูงขึ้นให้ได้
โฮตารุแอบเขย่งตอนวัดส่วนสูงนิดหน่อย แต่ผลสุดท้ายก็ได้ส่วนสูงจริงออกมาอยู่ดี
“171 เซ็นต์ ก็ไม่แย่นี่นา!!”
“ฮึ้บ!”
ปีก่อนสูง 165 เซ็นต์ ปีนี้ยังไงก็ต้องสูงขึ้นให้ได้
โฮตารุแอบเขย่งตอนวัดส่วนสูงนิดหน่อย แต่ผลสุดท้ายก็ได้ส่วนสูงจริงออกมาอยู่ดี
“171 เซ็นต์ ก็ไม่แย่นี่นา!!”
ช่วงเวลาหลังเลิกเรียน ยูซุกิเดินทางมายังร้านขายเมล็ดแห่งหนึ่งในย่านการค้า
ตั้งแต่ย้ายมาที่แห่งนี้ เธอตั้งใจที่จะกลับมาลองปลูกพืชอีกครั้งหลังจากคว้ำน้ำเหลวมาหลายต่อหลายครั้ง
วันนี้เธอตั้งเป้าหมายว่าจะลองเริ่มปลูกอะไรสักอย่างที่ระเบียงห้องของเธอเสียที แต่ว่าควรเริ่มจากอะไรดีล่ะ
เธอยืนคิดไม่ตก ปล่อยให้เวลาล่วงเลยผ่านไป
ช่วงเวลาหลังเลิกเรียน ยูซุกิเดินทางมายังร้านขายเมล็ดแห่งหนึ่งในย่านการค้า
ตั้งแต่ย้ายมาที่แห่งนี้ เธอตั้งใจที่จะกลับมาลองปลูกพืชอีกครั้งหลังจากคว้ำน้ำเหลวมาหลายต่อหลายครั้ง
วันนี้เธอตั้งเป้าหมายว่าจะลองเริ่มปลูกอะไรสักอย่างที่ระเบียงห้องของเธอเสียที แต่ว่าควรเริ่มจากอะไรดีล่ะ
เธอยืนคิดไม่ตก ปล่อยให้เวลาล่วงเลยผ่านไป
นัตสึหยุดอยู่หน้าป้ายโฆษณาที่ขึ้นทั่วย่านการค้า ตรงหน้ามันคือภาพของเขาที่ได้ถ่ายแบบสำหรับเทศกาลชมซากุระไป
' โฆษณาเยอะขนาดนี้เลยหรอ '
ทั้งหนังสือแฟชั่นประจำเดือนที่ขายอยู่รอบๆ ทั้งบนป้ายที่ขึ้นโปรโมท ดวงตาสีส้มหลุบลง พร้อมยกมือกระชับหมวกสีดำที่สวมอยู่
' เขินแหะ... '
หันหลังและเดินไปจากบริเวณนั้น ถึงจะรู้ว่าหนีไม่พ้นก็ตาม
(รีแอคหรือ+ได้นะคับ✨)
นัตสึหยุดอยู่หน้าป้ายโฆษณาที่ขึ้นทั่วย่านการค้า ตรงหน้ามันคือภาพของเขาที่ได้ถ่ายแบบสำหรับเทศกาลชมซากุระไป
' โฆษณาเยอะขนาดนี้เลยหรอ '
ทั้งหนังสือแฟชั่นประจำเดือนที่ขายอยู่รอบๆ ทั้งบนป้ายที่ขึ้นโปรโมท ดวงตาสีส้มหลุบลง พร้อมยกมือกระชับหมวกสีดำที่สวมอยู่
' เขินแหะ... '
หันหลังและเดินไปจากบริเวณนั้น ถึงจะรู้ว่าหนีไม่พ้นก็ตาม
(รีแอคหรือ+ได้นะคับ✨)
(ใครบอกอาหารที่ร.ร.ไม่อร่อยต้องมาลองซื้อร้านนี้!)
(ใครบอกอาหารที่ร.ร.ไม่อร่อยต้องมาลองซื้อร้านนี้!)
💬 : นัตสึ นายนำเทรนด์แล้ว
.
.
💬 : ที่เธอใส่เป็นเทรนด์ด้วยล่ะ
.
.
💬 : สีชมพูส้มเหมาะกับนายมากเลย
ดวงตาสีส้มเลื่อนอ่านข้อความแล้วตอบกลับไป
[ ทุกคนก็ใส่กันทั้งนั้นล่ะ ไม่ใช่แค่ฉันหรอก ]
[ ขอบคุณนะ มันเป็นชุดที่ทุกใส่ยังไงก็สวยน่ะ เป็นเทศกาลด้วย ]
ใบหน้าของนัตสึปรากฎรอยยิ้มบางๆ
💬 : นัตสึ นายนำเทรนด์แล้ว
.
.
💬 : ที่เธอใส่เป็นเทรนด์ด้วยล่ะ
.
.
💬 : สีชมพูส้มเหมาะกับนายมากเลย
ดวงตาสีส้มเลื่อนอ่านข้อความแล้วตอบกลับไป
[ ทุกคนก็ใส่กันทั้งนั้นล่ะ ไม่ใช่แค่ฉันหรอก ]
[ ขอบคุณนะ มันเป็นชุดที่ทุกใส่ยังไงก็สวยน่ะ เป็นเทศกาลด้วย ]
ใบหน้าของนัตสึปรากฎรอยยิ้มบางๆ
เธอก้มลงไปหามัน ถ้ามันไม่ได้ว่าอะไรก็ยื่นมือไปลูบเบาๆ
/ดูจะผ่อนคลายลงหน่อย
พออาหารมาส่งก็ลุกกลับมาแล้วหันไปผงกหัวรับอาหารมา มองอาหารในกล่องเหมือนจะดูตาวาวขึ้นมาเล็กๆ
"ขอบคุณค่ะ.."
"? ไม่หรอกค่ะ ไม่ได้รบกวนเลย" ส่ายหน้าให้ทันทีที่ทักเรื่องแมว
"เขาอาจจะตั้งใจมาต้อนรับลูกค้าก็ได้.."
พูดพลางสลับกับไปมองหน้าแมวด้วย
หาวหวอด
มีคนง่วงนอนจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังเรียนวิชาอะไรอยู่
ถ้าโลกนี้ไม่ต้องเรียนหนังสือแล้วฉลาดได้เลยก็คงดี!
หาวหวอด
มีคนง่วงนอนจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังเรียนวิชาอะไรอยู่
ถ้าโลกนี้ไม่ต้องเรียนหนังสือแล้วฉลาดได้เลยก็คงดี!