“ ขอบคุณ..นะคะ รุ่นพี่ ”
<<ค่อนข้างจะกลัวแทนแล้ว
“ ขอบคุณ..นะคะ รุ่นพี่ ”
<<ค่อนข้างจะกลัวแทนแล้ว
เหมือนกับโดนตบฉากไปที่หน้าจนรู้สึกสมองว่างไปหมด
ขอโทษที่ทำให้คอย…พึ่งเข้ามาเซ็ต?
“ รุ่นพี่คะ เมื่อกี้.. ไม่ได้มีคนอยู่ด้วยหรอคะ ”
👻
เหมือนกับโดนตบฉากไปที่หน้าจนรู้สึกสมองว่างไปหมด
ขอโทษที่ทำให้คอย…พึ่งเข้ามาเซ็ต?
“ รุ่นพี่คะ เมื่อกี้.. ไม่ได้มีคนอยู่ด้วยหรอคะ ”
👻
“ ขอบคุณค่ะ…”
oO (( ดอกกุหลาบสีขาว ))
“ ขอบคุณค่ะ…”
oO (( ดอกกุหลาบสีขาว ))
” เป็นอะไรมากไหมคะ “ (´ー`) ;;
” เป็นอะไรมากไหมคะ “ (´ー`) ;;
<< ไม่รู้ตัวเองตีไปได้ยังไง จริงๆควรจะตาเหลือกไปเพราะบอลพุ่งเข้ามาแล้ว
” อะดรีนาลีนน่ากลัวมากเลยค่ะ “
<< ไม่รู้ตัวเองตีไปได้ยังไง จริงๆควรจะตาเหลือกไปเพราะบอลพุ่งเข้ามาแล้ว
” อะดรีนาลีนน่ากลัวมากเลยค่ะ “
พอเธอหัดร้องเพลงจบ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารุ่นพี่จะคิดอย่างไร
แต่ตอนนี้เธอก็ยกผมสองข้างขึ้นมาปิดใบหน้ามองไปทางอื่นซะแล้ว
เหมือนจะอายรึเปล่านะ…
พอเธอหัดร้องเพลงจบ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารุ่นพี่จะคิดอย่างไร
แต่ตอนนี้เธอก็ยกผมสองข้างขึ้นมาปิดใบหน้ามองไปทางอื่นซะแล้ว
เหมือนจะอายรึเปล่านะ…
[ ช่วงหลังเลิกเรียน ]
หลังจากเสียงกระดิ่งดังเป็นสัญญาณว่าเลิกเรียนแล้ว เธอก็ชั่งใจอยู่เล็กๆว่า ‘ที่เราชวนไปนี่ดีแล้วใช่ไหมนะ’
แต่หนีกลับบ้านไปเพราะกลัวก็คงดูเสียมารยาทสุดๆเลย สุดท้ายก็รีบจัดกระเป๋า ลุกขึ้น
“ ชิไร เราไปดูบูทชมรมด้วยกันเถอะ ”
[ ช่วงหลังเลิกเรียน ]
หลังจากเสียงกระดิ่งดังเป็นสัญญาณว่าเลิกเรียนแล้ว เธอก็ชั่งใจอยู่เล็กๆว่า ‘ที่เราชวนไปนี่ดีแล้วใช่ไหมนะ’
แต่หนีกลับบ้านไปเพราะกลัวก็คงดูเสียมารยาทสุดๆเลย สุดท้ายก็รีบจัดกระเป๋า ลุกขึ้น
“ ชิไร เราไปดูบูทชมรมด้วยกันเถอะ ”
พอคิดว่าเป็นกะหล่ำปลี ก็นึกได้แค่อย่างเดียวคือ ‘ใครอยู่ที่ชมรมเกษตรบ้างนะ'
แต่พอคิดว่าไม่น่ามีคนรู้จักก็เงียบลง
แค่ขอเอง…
ไปขอสิ…
( มาบวกช่วยเหลือได้นะคะ😭 )
พอคิดว่าเป็นกะหล่ำปลี ก็นึกได้แค่อย่างเดียวคือ ‘ใครอยู่ที่ชมรมเกษตรบ้างนะ'
แต่พอคิดว่าไม่น่ามีคนรู้จักก็เงียบลง
แค่ขอเอง…
ไปขอสิ…
( มาบวกช่วยเหลือได้นะคะ😭 )
" ขอรับไว้ชิ้นนึงนะคะ.. "
ก่อนเธอจะรับคุกกี้มากิน และนิ่งไป
" หวานมาก..เลยค่ะ "
ในหลายๆความหมายน่ะนะ
" ขอรับไว้ชิ้นนึงนะคะ.. "
ก่อนเธอจะรับคุกกี้มากิน และนิ่งไป
" หวานมาก..เลยค่ะ "
ในหลายๆความหมายน่ะนะ
ในวันที่สีชมพูอ่อนแกมขาวบานสะพรั่งไปทั่วบริเวณ ผู้คนในเมืองส่วนใหญ่ก็เดินทางไปยังพื้นที่ชมดอกซากุระที่แถวแม่น้ำคิริกันมากมาย
แต่จะมีหญิงสาวอยู่คนนึงดูไม่ใช่คนในพื้นที่ที่ยืนจ้องโทรศัพท์ตนเองอย่างไม่หงุดหงิดหลังจากจอดจักรยานมาได้สักพักแล้ว ก่อนเธอจะหันไปทาง [ คุณ ] ที่อยู่ใกล้ๆ
" คือว่า.. "
[ เข้ามา + กันได้นะคะ มาช่วยน้องกัน!]
ในวันที่สีชมพูอ่อนแกมขาวบานสะพรั่งไปทั่วบริเวณ ผู้คนในเมืองส่วนใหญ่ก็เดินทางไปยังพื้นที่ชมดอกซากุระที่แถวแม่น้ำคิริกันมากมาย
แต่จะมีหญิงสาวอยู่คนนึงดูไม่ใช่คนในพื้นที่ที่ยืนจ้องโทรศัพท์ตนเองอย่างไม่หงุดหงิดหลังจากจอดจักรยานมาได้สักพักแล้ว ก่อนเธอจะหันไปทาง [ คุณ ] ที่อยู่ใกล้ๆ
" คือว่า.. "
[ เข้ามา + กันได้นะคะ มาช่วยน้องกัน!]
( อาจจะแจ้งไว้ก่อนว่าตำแหน่งอาจารย์ รุ่นพี่ คนพยายามเป็นเพื่อนจะได้ดำเนินสตอรี่ตอนเปิดเรียนจริงๆนะคะ🥹 ปีหนึ่งพึ่งย้ายมาในเมืองเยย )
Doc : bit.ly/3FRc3gw
( อาจจะแจ้งไว้ก่อนว่าตำแหน่งอาจารย์ รุ่นพี่ คนพยายามเป็นเพื่อนจะได้ดำเนินสตอรี่ตอนเปิดเรียนจริงๆนะคะ🥹 ปีหนึ่งพึ่งย้ายมาในเมืองเยย )
Doc : bit.ly/3FRc3gw
“ .. เรียกเราว่าไคเอนเถอะค่ะ ”
“ จะ‘โฮชิ’ หรือ ‘อุมิ’ เราไม่อยากให้เรียกเลย”
海淵 星海 | Kaien Hoshiumi | Y.1 | 156/47
Doc : bit.ly/3FRc3gw
“ .. เรียกเราว่าไคเอนเถอะค่ะ ”
“ จะ‘โฮชิ’ หรือ ‘อุมิ’ เราไม่อยากให้เรียกเลย”
海淵 星海 | Kaien Hoshiumi | Y.1 | 156/47
Doc : bit.ly/3FRc3gw