หงึ

เสียงเล็ก ๆ ลอยมากจาก้อนฮาจิรุสีแดงนั่น

“พี่เรน..จะหลับต่อมั้ยคะ”
เธอถาม ทั้งที่ไม่เงยหน้านั่นแหละ

( ฮือ ๆๆๆ หกเหหดืฟดาาิอ นุเขิน 😭🤲🏻💖 )

คุยเสร็จเร็วจัง..ไม่สิ ตัดสายสินะคะนั่น

แต่พอคุณขอบคุณเธอก็ยิ้มหวาน

“อื้ม! เลือกลายที่น่ารักมาด้วยหล่ะ”
“ระวังไม่ให้มีแผลเพิ่มด้วยนะคะ”

เธอว่า

“แล้ว— อร่อยมั้ยคะ ขนมน่ะ ”

( หัวเราะได้ก้ดีใจ 🏃🏻‍♀️‍➡️💨)

( เจ้าชายค่ะ เจ้าชายชัด ๆ 🥺✨ )

/ตาโต อีกครั้ง ตัวแดง เหงื่อตก

“หล่อค่ะ“

”เอ้ย“

”เอ่อ ไม่ใช่ค่ะ“

”ไม่ ๆๆๆๆ ใช่ค่ะ ก็ถูก แต่ ๆๆๆๆ“

”ฟหดเก้่สสเเสงงรรฃงาา”

หงึ

หมดเเรง หมอบลงบนพื้น ควันขึ้นหัวอย่างกับระเบิดไปแล้ว …

ความหล่อ
มันเป็นภัยได้จริง ๆ สินะคะ

หยิบของที่ว่าเสร็จแต่ไม่เห็นคุณในร้านแล้วก็เลยมองอยู่แปปนึง

อ่ะ ออกไปรอข้างนอกแล้วเหรอ ?

ก็เลยรีบจ่ายรีบออกไปตาม

จังหวะที่คุณคุยโทรศัพท์ คงมีใครกำลังขยุกขยิกทำอะไรสักอย่างอยู่ข้าง ๆ

และถ้าคุณละหูออกจากโทรศัพท์แล้วคงมีสัมผัสเบา ๆ แปะที่แก้ม

“เห็นว่าแดงมากเลย แปะไว้คงจะดีกว่านะคะ”
เธอยิ้มหวาน

พลาสเตอร์รูปน้องหมาหล่ะ

( นุวาดรูปไม่เป็น แต่มันต้อง 😭🩹🐬 )

( ตราย )

( กำแบ งาดรุป ไม่เป็น 😭 )

( จิ้มตาคนที่ผ่านมาเห็น )

( นุอยากตราย 😭😭😭😭😭😭 )

ตาแป๋วนั่นปิดลงอย่างปกติพร้อมรอยยิ้ม

“ยัตต้า” ดีใจที่คุณอนุญาตให้เก็บรูปไว้ได้

อ่ะ

พอมือหนานั่นยกขึ้นปัดดอกไม้บนผม ริมฝีปากเธออ้าเล็กน้อยราวกับจะพูดอะไร

แต่กลายเป็นอ้าปากค้างซะงั้น

“เหมือนเจ้าชายเลย”
เสียงในใจดูจะดังไปหน่อย

เจ้าชายในหนังสือ มักมีดอกไม้โปรยปรายเป็นฉากหลัง

โห หล่ออ่ะ

ฟังดูก็รู้ว่าไม่ได้กลัวอย่างที่พูดเลยนี่นา คงเพราะงั้นเลยทำให้เธอหัวเราะคิก

“ให้เลือกให้เหรอ”
เธอยกนิ้วขึ้นมาแตะปลายคาง

“เอาเหมือนกันมั้ยคะ ?”
พูดจบก็หยิบขึ้นมาอีกขวดนึง แถมยัดให้อีกคนถือด้วย

“ไปรอที่เค้าเตอร์เลยก็ได้ค่ะ เค้าจะไปหยิบของอีกอย่าง”

ว่าจบก็ก้าวไปไว ๆ แล้ว

หงึ ฮาจิรุหูตก

”ขอโทษค่ะพี่เรน“

เอ่ยจบก็ทิ้งตัวลงนั่งด้านหน้าคุณ ตาแป๋วมองใบหน้าง่วง ๆ พร้อมโชว์รูปที่ถ่ายเมื่อครู่

”อยากให้ฮาจิลบมั้ยคะ ? “
เธอถาม

โอ๊ะ ตื่นเหรอ?

หรือยังนะ ?

ฮาจิรุเอียงหน้าจากซ้าย ไปขวาราวกับพิจารณาบางอย่าง สุดท้ายก็เลือกที่จะ…

ถ่ายรูปเก็บไว้รูปนึง

อ่ะ

เธอลืมปิดแฟลช แสงไฟสว่างวาบกระทบใบหน้าของคุณ ทำเอาฮาจิรุเลิ่กลั่กไปครู่

รอบนี้ตื่นมั้ยเนี่ย

ฮาจิรุพองแก้ม ทั้ง ๆ ที่ชอบวันที่อากาศดีแท้ ๆ แต่วันนี้กลับดูไม่พอใจคุณลมเท่าไหร่

และเธอไม่ใช่คนที่ยอมแพ้กับอะไรง่าย ๆ

รอบนี้เธอขยับตัวบังทิศทางของลม นิ้วเล็ก ๆ ถือวิสาสะจับผมนุ่มของคุณด้วย พยายามติดให้เเน่ยิ่งกว่าเก่า

เอาสิคุณลม ฮาจิไม่ยอมแพ้หรอกนะ

วันนี้คุณเจ้าชายนิทราก็ยังคงหลับเหมือนเคย

เธอคิด เมื่อสายตาพลันพบเข้ากับชายคุ้นหน้า เด็กสาวเดินเข้าไปใกล้เขา

อื้ม ! สีชมพูของดอกซากุระเข้ากับพี่เรนเรนดีเหมือนกันนะเนี่ย

สองมือเล็ก ๆ ค่อย ๆ หยิบดอกซากุระมาไว้ประดับผมของคุณไว้
ถ้าคุณไม่รีบตื่นคงจะมีสวนดอกไม้ขนาดย่อมอยู่บนศีรษะเป็นแน่

ได้แต่มองตัวต้นเสียงที่ตอนนี้ถูกโยนเข้ากระเป๋าไปแล้ว

“คงจะไม่ทำหรอกค่ะ”
“แต่อย่างอื่น ไม่แน่นะ ?”
เธอพูดหยอกพร้อมรอยยิ้ม

เท้ามาหยุดที่หน้ามินิมาร์ทพอดี เธอก้าวเข้าร้านพาคุณไปโซนน้ำ

”อยากได้น้ำอะไรคะ ?“

ส่วนตัวเธอหยิบเลม่อนโซดาหล่ะ