#AZK_Momiji

สำหรับผู้ที่จะเข้าร่วมกิจกรรม Quick Time Event
🍁 もみじまつり 🍁
( ตามหาคาปิบาร่าสวมชุดพิเศษ )

โปรดลงชื่อตอบกลับในคอมเมนต์เพื่อรับการสุ่มเหตุการณ์ของตัวละคร
ระยะเวลาการเล่น : 24 - 26 พฤศจิกายน 2025

เซนนิน เอมิกะ

“เฮ้อ— ไม่อยากติวแล้วอ่า”

บ่นไปงั้นแหละ เอมิกะรู้คัวดีว่าถ้าหยุดติวตอนนี้ยังไงก็ไม่รอด

“อื้มม เย็นดีจัง~”

ก่อนจะหลับตาพริ้มยิ้มรสเจลาโตหวานอมเปรี้ยวในปาก

“อร่อยไหม เคียยกะคุง”

"แค่สตูว์กับเจลาโตเอง"

ไม่ว่าเปล่า หยิบถ้วยที่เตรียมไว้ข้างตู้เย็นมาตักเจลาโตส่งให้เพื่อนชาย

"รสมิกซ์เบอรี่ เปรี้ยว ๆ หวานนิด ๆ ทานแล้วสดชื่นดี ฉันชอบทานอะไรเปรี้ยว ๆ ตอนอ่านหนังสือสอบน่ะ"

อย่างน้อยเอมิกะก็ไม่ลืมจุดประสงค์ที่แท้จริงของวันนี้

“พึ่งบอกอยู่หยก ๆ ว่าดีใจ“

น้ำเสียงหวานนั้นแสร้งเง้างอน เธอลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นเพื่อหยิบขนมหวานออกมาเสิร์ฟในตนเองและเพื่อนขณะที่ยังพูดคุยไปด้วย

”ฐานทัพลับ ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ“

เอมิกะกะพริบตาแล้วหัวเราะคิกคัก

"เห~ แบบนี้แปลว่าจะมาหากันอีกเหรอ"

เธอวางช้อนลงบนจานที่เกลี้ยงเกลา

"ดีใจจัง"

--เป็นครั้งแกเลยที่เพื่อนมาที่บ้าน แถมยังบอกว่าจะมาอีกด้วย

เอมิกะไปได้ไปไหนไกบเท่าไหร่นัก เธอเดินเรื่อยเปื่อยไปตามทาง ดื่มด่ำกับบรรยากาศขณะเดินกลับบ้าน

“อื๋อ?”

—คนที่เจอเมื่อกี้นี่นา

“ยังหาไม่เจอเหรอ?”

“ฉันต่างหากที่มารบกวน”

เอมิกะรีบโยกมือบอกปัด

“แต่เดิมคนที่เข้ามาทักเธอที่อยู่คนเดียวก็คือฉันนี่นา”

“ฉันรบกวนคุณคนใจดีรึเปล่า…?”

“…อืม”

เอมิกะครุ่นคิดเล็กน้อยพลางกวาดลายตาไปรอบ ๆ

“ร่มละกัน”

แถมยังเลือกของยากเสียด้วย ตรงด้ามจับเล็ก ๆ นั่นน่ะ

ว่าแล้วเธอก็จับมือคนข้างตัวแล้วดึงลงมานั่งด้วยกันข้าง ๆ

“ใครทำแตกก่อนต้องเลี้ยงขนมนะ~”

“ไม่ค่อยเท่าไหร่น่ะ—”

—ถ้ามีคนชวนเราก็ไปอยู่หรอก แต่เราก็ไม่ค่อยเพื่อนซะด้วยสิ

“ถนัดทำเองที่บ้านมากกว่า”

—ติดปัญหาเรื่องอาการแพนิคด้วย ถึงจะไม่ใช่ความลับแต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะให้คนรอบตัวรู้จนเรากลายเป็นภาระ

ด้วยความที่เอมิกะเคยเรียนระบำพัดญี่ปุ่นรวมถึงการเต้นรำเพื่อเข้าสังคมมาก่อน เธอจึงจับจังหวะได้ง่ายกว่า

เอมิกะช่วยพาซัทสึกิให้เข้าจังหวะของเพลง

“เอ้า 1 2~ 1 2~”

สตอเบอรี่ช็อตเค้ก🍰 : สร้างกลุ่มติวให้คนที่ถนัดแต่ละวิชามาช่วยติวให้เพื่อน ๆ ก็น่าจะดีนะ📚✨️

...แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ใครช่วยติวคณิตให้ได้บ้าง...

พอได้ฟังเคียวกะพูดเกี่ยวกับพวกวิชาต่าง ๆ แบบนั้นก็คล้ายจะนึกถึงตนเองในอดีตราวปีสองปีที่แล้วขึ้นมา

…อ่า ทั้งเธอและเขาไม่ได้ต่างกันนักเลย

“นั่นสินะ”

เอมิกะตอบรับสั้น ๆ แค่นั้น

“อื้ม คาดหวังได้สิ”

อื๋อ? จะว่าไปแล้ว—

”เคียวกะคุงเนี่ย เคยคิดพวกเบอร์เกอร์ไหม หมายถึงตามร้านฟ้าดฟู้ดน่ะ“

พอได้ยินว่าให้เพลา ๆ ของทอดเธอก็อดคิดสงสัยไม่ได้ เพราะตัวเอมิกะในอดีตก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ทาน

"เอ...ฉันเองก็ไม่มั่นใจ"

--เพราะเราเองก็ไม่เคยเต้นรำรอบกองไฟเหมือนกัน

"บางทีแค่นั้นก็น่าจะได้นะ"

เธอยิ้มส่งให้ซัทสึกิ

"ไม่ต้องกังวล แต่แค่สนุกกับมันก็น่าจะพอแล้วล่ะ คนที่เต้นไม่เป็นก็น่าจะมีเยอะแยะเลย ฮะ ๆ ๆ"

💡₍^. .^₎Ⳋ

"จริงสิ งั้นมาซ้อมเต้นกันดีไหม"

เอมิกะลุกขึ้นยืนแล้วใช้สองมือจับมือรุ่นน้องไว้ แม้จะต้องนิ่วหน้าเพราะขยับข้อมือผิดท่าเล็กน้อยก็ตาม

"วันจริงจะได้ไม่เขินไง"