Doc : https://bit.ly/Dairyuu_AZK
เหมือนจะเหม่อไปเล็กน้อยทำให้ไม้หลุดมือ แต่ก็ยังเก็บคืนมาได้
เหมือนรองเท้าจะใส่คับไปวันนี้ทำให้วิ่งได้ลำบากลง
“ย้ากกกขอโทษด้วยทุกคน!!” ตะโกนระหว่างวิ่งเข้าเส้นชัยไป
เหมือนจะเหม่อไปเล็กน้อยทำให้ไม้หลุดมือ แต่ก็ยังเก็บคืนมาได้
เหมือนรองเท้าจะใส่คับไปวันนี้ทำให้วิ่งได้ลำบากลง
“ย้ากกกขอโทษด้วยทุกคน!!” ตะโกนระหว่างวิ่งเข้าเส้นชัยไป
“นั่นสิเนอะ- ฮ่าๆๆๆ——!”
เขาหัวเราะร่าพรางยังคงถือกล่องลังอยู่อยู่ทำเอาได้ยินเสียงของในกล่องกลิ้งชนกันไปมาเลย
“อ้อจริงด้วย งั้นเดี๋ยสฉันไปวางของก่อนเดี๋ยวรีบออกมาน้าา———”
สิ้นเสียงพูดเขาก็เดินเข้าไปวางของในห้องก่อนวิ่งออกมาในระยะเวลาไม่ถึงนาที
“อยากเล่นเกมหรอ?”
“หรือแค่อยากทานอาหารดีล่ะ?”
“นั่นสิเนอะ- ฮ่าๆๆๆ——!”
เขาหัวเราะร่าพรางยังคงถือกล่องลังอยู่อยู่ทำเอาได้ยินเสียงของในกล่องกลิ้งชนกันไปมาเลย
“อ้อจริงด้วย งั้นเดี๋ยสฉันไปวางของก่อนเดี๋ยวรีบออกมาน้าา———”
สิ้นเสียงพูดเขาก็เดินเข้าไปวางของในห้องก่อนวิ่งออกมาในระยะเวลาไม่ถึงนาที
“อยากเล่นเกมหรอ?”
“หรือแค่อยากทานอาหารดีล่ะ?”
หน้ามุ่ย หยิบชุดไปเงียบๆ ใช้เวลาแปปเดียวก็กลับมา
" ถ้าจะให้เสิร์ฟอาหารต้องมีค่าจ้างนะ "
อับอาย
หน้ามุ่ย หยิบชุดไปเงียบๆ ใช้เวลาแปปเดียวก็กลับมา
" ถ้าจะให้เสิร์ฟอาหารต้องมีค่าจ้างนะ "
อับอาย
ตาเหลือบไปเห็นคนตัวเล็กอันคุ้นเคบจึงเดินมุ่งเข้าไปทันใด
“คุโมะจัง-”
นิ้วจิ้มลงไหล่อีกคนขณะยังถือกล่องลังอยู่
“ไหงมานี่ได้เนี่ย?—”
ก่อนจะมองเข้าไปในห้องเหมือนเชคดูว่าอีกคนมาหาใครรึป่าว
ตาเหลือบไปเห็นคนตัวเล็กอันคุ้นเคบจึงเดินมุ่งเข้าไปทันใด
“คุโมะจัง-”
นิ้วจิ้มลงไหล่อีกคนขณะยังถือกล่องลังอยู่
“ไหงมานี่ได้เนี่ย?—”
ก่อนจะมองเข้าไปในห้องเหมือนเชคดูว่าอีกคนมาหาใครรึป่าว
เขายิ้มกว้างให้กับเธอและโค้งตัวเล็กน้อยเมื่อถึงเวลาที่ต้องลา
"..."
กะจะเดินไปจ่ายเงิน เขากลับชะงักเดินหันตัวตามอีกฝ่ายและช้อนมือเธอขึ้นมา
"จะรอนะ..เจ้าหญิงของผม"
เขาสบสายตาอีกฝ่ายก่อนจะจุมพิตลงบนหลังมือเธอและเดินไปจ่ายเงินก่อนจะออกจากห้องไป
(ขอบคุณสำหรับโรลงับบ 🥰)
เขายิ้มกว้างให้กับเธอและโค้งตัวเล็กน้อยเมื่อถึงเวลาที่ต้องลา
"..."
กะจะเดินไปจ่ายเงิน เขากลับชะงักเดินหันตัวตามอีกฝ่ายและช้อนมือเธอขึ้นมา
"จะรอนะ..เจ้าหญิงของผม"
เขาสบสายตาอีกฝ่ายก่อนจะจุมพิตลงบนหลังมือเธอและเดินไปจ่ายเงินก่อนจะออกจากห้องไป
(ขอบคุณสำหรับโรลงับบ 🥰)