? .. !

ดวงเนตรสองสีเบิกกว้างเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจก่อนจะมองคนตรงหน้าสลับกับหน้าจอมือถือ คุ้น ๆ ? แต่ก็นึกไม่ออก คิดไปคิดมาก็ขมวดคิ้ว

“ ผ ผมจะรีบส่งให้นะครับ .. เอ่อ อุชิอุมิซัง ? ”

เอ่ยพร้อมกับไล่อ่านชื่อของอีกคนบนหน้าจอ แต่เอะ ถ้าจู่ ๆ เรียกชื่ออีกฝ่ายขึ้นมาแบบนี้ … จะโดนมองว่าแปลกหรือเปล่านะ ?

คิ้วเรียวขาวของเด็กหนุ่มขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของคนตรงหน้า ไม่ใช่เพราะว่าไม่พอใจแต่เป็นเพราะความสงสัย ทำไมถึงขำล่ะ ?

“ .. อ่า เอ่อ งั้น .. ผมขอช่องทางการติดต่อคุณด้วยครับ จะได้ส่งรูปให้คุณได้ .. น่ะนะ “

ถึงจะบอกไปแบบนั้นแต่ใจก็เริ่มลังเล ควรทำแบบนี้หรือเปล่านะ ? ไม่รู้เลย

พอได้ยินคำถามเด็กหนุ่มก็ชะงักไปสักพักพร้อมกับเหงื่อที่เริ่มซึมตามร่องรอยนิ้วมือ คอเริ่มแห้งอย่างกับว่าไม่ได้ดื่มนํ้ามานาน เขาทำให้อีกฝ่ายอึดอัดหรอ ?

“ … ผ ผ ผม เอ่อ .. ก ก็ นิดหน่อยครับ .. แต่ไม่ใช่ความผิดของคุณ … ครับ ”

พยายามเปล่งเสียงให้ได้มากที่สุดแต่ก็ไม่ได้ดั่งหวัง นํ้าเสียงของเขาทั้งเบาและสั่นอย่างกับคนขี้ขลาด ไม่ชอบเลย ไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้จริง ๆ

( อ่ยยย ขอบคุณนะคะ 😭😭 ทางนั้นก็น่ารักมากเหมือนกัน ฮือ อยากจับบีบ น่าเอ็นดูมากเลยค่ะ 🥺🥺 ไว้มาเล่นด้วยกันบ่อย ๆ นะคะ 👐🏻👐🏻 )

?

“ อ่า .. เอ่อ .. ค ครับ งั้นผมก็ต้องขอช่องทางการติดต่อของคุณ .. ถ ถึงจะส่งรูปภาพให้คุณได้ครับ “

คำพูดตะกุกตะกักเพราะความระหวาดระแวงกับคนตรงหน้า มองซ้ายมองขวาเหมือนกำลังหาทางหนี ทำยังไงดี เขาควรทำยังไงกับสถานการณ์นี้ดี ?

แต่ว่าอีกคนก็ไม่ได้ดูเป็นคนไม่ดีอะไร เขาอาจจะตัดสินเร็วเกินไปหรือเปล่า ?

“ อะ .. เอ่อ อืม ค ครับ .. ถ ถ้าจะให้ส่งรูปภาพผมก็ต้องขอช่อทางการติดต่อจากคุณ .. ครับ “

ประโยคสุดท้ายเบาราวกับกระซิบเหมือนตั้งใจไม่ให้อีกคนได้ยิน มองไปทิศทางอื่นเพื่อลดความกังวลใจ

“ ต แต่ว่าผมถ่ายรูปไม่ค่อยสวยนะครับ .. ค คุณรับได้ ? “

คำพูดตะกุกตะกักอย่างกับว่ามีอะไรติดคอ จะพูดก็พูดไม่ค่อยออก หายใจก็ไม่ทั่วท้อง เหงื่อเริ่มตก

“ อ่า … อ่อ เอ่อ .. ครับ ผ ผมก็หวังว่าคุณจะมีช่วงเวลาที่ดีที่โรงเรียนเหมือนกันนะครับ .. ? ”

เอ่ยกล่าวอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ไม่ค่อยแน่ใจว่าจะต้องตอบอย่างไร แต่ก็รู้สึกโล่งใจที่หญิงสาวตรงหน้าก็ไม่ใช่คนไม่ดี แอบรู้สึกผิดไม่น้อยที่เผลอตัดสินอีกคนไปแบบนั้น

“ ข ขอให้คุณสนุกกับเทศกาลเหมือนกันนะครับ ! “

ถึงคำพูดจะตะกุกตะกักหน่อย แต่ตัวเขาก็อยากจะให้อีกคนสนุกสนานกับงานจริง ๆ

!

เจ้าตัวสะดุ้งโหย่งเมื่ออีกฝ่ายแตะลงบนกล้องที่เขาถืออยู่ พอได้ยินแบบนั้นก็ให้กล้องกับคนตรงหน้าแต่โดยดีพร้อมมือที่สั่นระริกเพราะความกังวลใจ

ปิดปากเงียบ แถมยังมองไปทางอื่นอีก รู้สึกประหม่าไม่น้อย กลัว กลัวจัง อึดอัด อึดอัดจัง มือทั้งสองกำไปที่ชุดยูกาตะของตนเพื่อคลายความเครียด

“ อะ เอ่อ … ครับ ช ใช่ครับ ? ”

ทำไมถึงรู้ล่ะ ? ดูออกขนาดนั้นเลยหรอ ? เจ้าตัวขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ใช่เพราะว่าหงุดหงิดแต่เป็นเพราะความคิดมากของตนเอง

ในหัวเขามีแต่คำพูดและคำถามมากมาย ทำให้เขารู้สึกมึนนิด ๆ แค่กับคำถามเดียวถึงกับต้องคิดเยอะขนาดนี้เลยหรอ ?

!

เมื่อเจ้าตัวได้รับลูกอมรสสตรอเบอร์รี่แล้วดวงเนตรทั้งสองสีก็เป็นประกายขึ้นมาทันที ดูเหมือนจะชอบมากเลยนะ รอยยิ้มเล็ก ๆ ระบายออกมาบนดวงหน้า

“ ข ข ขอบคุณครับ .. เอ่อ ถ ถ้าคราวหน้าอยากให้ผมถ่ายรูปให้ก็ .. ได้นะครับ ”

เอ่ยนํ้าเสียงแผ่วเบาก่อนโบกมือน้อย ๆ ให้กับอีกคนเพื่อเป็นการบอกลา แอบดีใจเล็ก ๆ ที่ได้พบกับอีกฝ่าย

( จบรูทตรงนี้ก็ได้นะคะ ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันน้า 👐🏻 )

“ .. ไดกิ .. ซ ซึคุโยมิ ไดกิครับ .. ยินดีที่ได้พบครับ ”

ถึงจะพูดแบบนั้นแต่สายตากลับจดจ้องมองไปทางอื่น พอกลับมามองอีกคนตรงหน้าก็รีบหลุบสายตาลงทันที ไม่กล้าที่จะมองอีกฝ่ายนานเกินไป เกรงว่าจะทำให้ตัวเองรู้สึกกังวลใจ ไม่ค่อยคุ้นชินกับเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่จึงแสดงท่าทางออกไปแบบนั้น

มือเกาท้ายทอยเพื่อระบายความประหม่าอย่างน้อยก็ต้องหาอะไรทำเพื่อคลายความเครียด

!

เจ้าตัวสะดุ้งโหย่งเมื่อได้ยินเสียงของหญิงสาวตรงหน้า เพราะความตกใจจึงเกือบทำกล้องที่ถืออยู่ตก ท่าทางล่กลนอย่างกับโดนจับได้ว่าทำอะไรผิดมา

“ ผ ผ ผมไม่ได้ตั้งใจ .. ข ขอโทษครับ .. ”

เอ่ยด้วยนํ้าเสียงตะกุกตะกัก กำกล้องตัวเองแน่น ไม่ได้ตั้งใจจะถ่าย ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ

พอได้ยินคำชมก็หายประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย โล่งอกโล่งใจที่อีกคนดูพอใจกับผลงานของเขา .. ถึงจะไม่ได้ตั้งใจถ่ายก็ตาม

“ ข ขอบคุณครับ … แล้วก็ไม่เป็นไรครับ “

ความเกร็งที่มีเมื่อครู่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด อย่างน้อยหญิงสาวตรงหน้าก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดี ทำให้เจ้าตัวรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อยที่ตัดสินอีกฝ่ายไปแบบนั้น

“ ! อะ เอ่อ … ข ขอโทษครับ .. ค ค คือผม ม ม ไม่ได้ .. ”

ความประหม่าทำให้เจ้าตัวเผยท่าทางลนลานจนกล้องที่ถือไว้เกือบหลุดมือ ดีที่กล้องไม่ตกไม่งั้นเขาคงหน้าซีดเป็นไก่ต้มแน่

“ ผ ผ ผมจะลบรูปเดี๋ยวนี้แหละครับ ! ข ขอโทษครับ .. ”

เอ่ยด้วยนํ้าเสียงอ้อมแอ้มพร้อมหลุบสายตาลงมองพื้น ไม่อยากมองเลย กลัว กลัวจัง น่ากลัว

? ? ?

“ เอะ .. ? เอ่อ .. “

ชั่งใจอยู่สักพักใหญ่ก่อนจะยื่นกล้องให้หญิงสาวตรงหน้าดู จู่ ๆ ตัวของเขาก็เกร็งขึ้นมา เกรงว่าอีกคนจะไม่ชอบใจกับรูปถ่ายอีก

“ ม ไม่สวยมาก .. นะครับ ”

เอ่ยเสียงเบา พยายามมองไปทางอื่นจะได้ไม่รู้สึกประหม่ามาก